- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

Sen beni bekliyordun ve ariyordun ben ise kaderimi.. herkesin aradığını buldum derken ben kalbimin Sahibini buldum sende..
Bir çay içerken ,simid yerken, Martılar Marmara Denizinde uçuşurken senin ile karşılıklı sohbet ederken, birbirimizi bu kadar anlıyor olmanın nasıl mümkün
olabileceğini düşünürken sonra, ortada ne çay, ne sen, ne ben ,ne Deniz ,ne Martılar var idi bir Ezan sesini duyuyorum derken ,ben kalbimin Sahibini buldum sende..
Belki farklı Ülkelerde ,mekan ve belki de ayrı zamanlarda, aynı hüzünle uyumamız ve uyanmamız.
Belki küçük bir çocuk iken, belki gençliğe ilk adımlarımızı atarken, belki de bir ikindi vakti, içimizdeki , aynı hüznü ve acıyı Aynı zamanlarda
yaşamamız idi beni Sana yaklaştıran...
Seni bana yaklaştıran ve sevdiren bu hüznün adını ne Sen bana söyleyeceksin ne ben Sana.O hüznü senin sesinin tonunda,gözlerinin derinliğinde bir olaya bakış açında, yaklaşımında bulacağım ve Sevgi ile mavi,mavi gülümseyeceğim sana.
Sen ise neden gülümsediğimden habersiz, aynı içtenlikle kahve,kahverengi gülümseme ile cevap vereceksin...
ama biliyorum; gülen gözlerimin ardındaki sakladığım acılarımı hissedeceksin..
Bir Ağustos sabahı daha önce hiç görmediğim bir insanı kendime bu kadar yakın hissetmenin nasıl mümkün olabileceğini düşünürken,
ben farkında Olmadan kalbimin Sahibini buldum sende..
Belki farklı Ülkelerde ,mekan ve belki de ayrı zamanlarda, aynı dualarla uyumamız ve uyanmamız aynı duada buluşmamız Kader bizi birleştirmişti...
Birbirinden habersiz de olsa aynı duaları etmiş insanlar bir gün yakınlaşır,Rabbim,birbirini buldururmuş.