Babamla Aram Çok Kötü. İyice işler sarpa sardı diyebilirim. En ufak şeylerde bile babam bağırıp çağırıyor, küfür ediyor, hakaret ediyor, milletin içinde ne savunur ne de arkamda durur iyice rezil eder. Bende üstüne giderim iyice, bende bağırırım çağırırım tartışırım anlayacağınız bağlar iyice koptu o kadar sinirlendim ki anlatamam. Herkesin hayata bakış açısı farklı ve yaşamak isteme şekli de farklı ama tabii bazı şeylerin ucu da para, sizlere şöyle örnek vereyim zamanında istediğim dershaneye bile vermemeye kalktı gitmek istiyosan git oku orda dedi ama para yok dedi bende iyi gitmiyorum dershaneye, ya benim istediğim ya da hiç dedim ve her konuda aynen böyle yaptım asla boyun eymedim bu bir inatlaşma uğruna değil benim istediğim gibi olmasını istiyorum her şeyin ve oluyor da çünkü bu benim hayatım nasıl yaşayacağıma ben karar veririm ailem sadece öneride bulunur ben beğenirsem onların önerisini kabul ederim ama onlarda bu zihniyet yok ben ne dersem o öyle mi kardeşim o zaman hergün kavga gürültü benim için sıkıntı yok hergün kavga edebilirim ailemle. Sizce nerde hata var ? Bunu merak ettiğim için buraya geldim.Birde baba kargışı aldın mı hayatın boyunca yüzün gülmez diyorlar ben buna inanmıyorum çünkü ADALET her şeyden önce gelir, tamam baba hakkı varda evlat hakkı, onuru, gururu yok mu ? Oldu, bir sinirlensin kargış etsin benim hayatım mahvolsun, nedeni ve nasıl oluşu hiç önemli değil mi ? Dini açıdan bu konudan da kesin bilgilerinizi bekliyorum.