- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 7,018
- Tepkime puanı
- 424
Yağmuru sevenler
Hep güneş sevilir,güneşli günler hayal edilir hep Yani mutluluk özlemi,mutluluk hasreti çekilir Öyle insanlar vardır ki güneşli günlerde bile güneşe hasrettirler Yani varlık içinde yokluk çekerler, daha doğrusu gören gözleri kör,duyan kulakları sağır,konuşan dilleri lal kesilir Hayatları hayat değil,sadece hayatın bir gölgesidir Böyle olan ademoğulları sonunda hep mutsuz,hep umutsuz ve hep kayıtsızdırlar gerçek hayata
Bir de yağmur insanları vardır Böyle insanların günleri hep yağmurludur ama umutludurlar da Umut ederler hep,güneşi beklerler Ama yağmuru severler,çünkü yağmur berekettir,umuttur,sevgidir,hayattır,sabırdır Yağan yağmur ıslatmaz onları Yalnızdırlar belki ama kardeşleri umuttur Gülmese de yüzleri,sevilmese de garip yürekleri;hep umut eder,beklerler Sevmeyi çok severler ama nedense hep seven yürekleri karşılık bulamaz Yüzleri hiç gülmez Ama yine de yağmuru severler,çünkü yağmur bitmeyen bir aşk hikayesidir