- Katılım
- 12 Mart 2011
- Mesajlar
- 306
- Tepkime puanı
- 10
Teveccüh Nedir? Teveccüh duası, Veccehtu vechiye duası Veccehtu vechiye duası [iftitah duası] arapça türkçe ve anlamı
Teveccüh (Veccehtü) Duası
Okunuşu : Veccehtü vechiye lillezi fetares - semavati ve'l arde hanifen müslimen vema ene minel müşrikin. İnne salati ve nüsiki ve mahyaye ve memati lillahi rabbil alemine. La şerike leh ve bizalike ümirtü ve ene minel müslimin.
Manası : Şüphesiz ki ben yüzümü bir muvahhit olarak o yerleri ve gökleri yaratmış olan Allah'a yönelttim. Ben müşriklerden değilim. Şüphesiz ki benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm hiçbir ortağı olmayan alemlerin rabbi olan Allah içindir. Senin ortağın (şerikin) yok. Ben ancak bununla emrolundum ve ben müslümanlardanım.
Teveccüh ne demektir?
Teveccüh yöneliş demektir. Genelde Allah’u Teala ya yöneliş ve kalbî alaka için kullanılır. Müridin mürşidine bağlanıp yönelmesi anlamında kullanıldığı gibi, mürşidin müridini karşısına alıp ona nazar etmesi anlamında da kullanılır. Bu manadaki teveccüh için: “Allah Teala benim sadrımı ne ile doldurdu ise, ben onu aynıyla EbûBekr’in sadrına ilkâ ettim.” (bkz.Mevsûa etrâfi’l Hadis, XI, 156) hadisi delil sayılmıştır.
Mürşidin nazar ve nefesiyle müridini etkileyip onu bir bakıma ruhî yükselişe hazırlaması, güneşe tutulan büyüteçlerin yoğunlaştırdığı güneş ışınlarının, temas ettiği maddeleri yakmasına benzer. Teveccüh daha çok Nakşbendîlikte kullanılan bir kavramdır. Teveccühün müridden mürşide doğru olanı “rabıta-i muhabbet” denilen şekildir. Mürid, mürşidinin rühaniyetine muhabbet yoluyla teveccüh edince mürşidin rûhaniyeti onun batınında feyz tesiri gösterir. Bu feyz, beşerî zaaf ve sıfatları izale ederek mürid, tedricen şeyhinin boyasına boyanır. Bu sevgi sonucu meydana gelen kalbî beraberlik, şahsiyet transferi ve aynîleşmeyi doğurur.
Ğavs-ı Azam Seyyid Abdulhakim El Hüseyni (ks.) Hz. Teveccühte Okuduğu Dua
Teveccüh (Veccehtü) Duası
Okunuşu : Veccehtü vechiye lillezi fetares - semavati ve'l arde hanifen müslimen vema ene minel müşrikin. İnne salati ve nüsiki ve mahyaye ve memati lillahi rabbil alemine. La şerike leh ve bizalike ümirtü ve ene minel müslimin.
Manası : Şüphesiz ki ben yüzümü bir muvahhit olarak o yerleri ve gökleri yaratmış olan Allah'a yönelttim. Ben müşriklerden değilim. Şüphesiz ki benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm hiçbir ortağı olmayan alemlerin rabbi olan Allah içindir. Senin ortağın (şerikin) yok. Ben ancak bununla emrolundum ve ben müslümanlardanım.
Teveccüh ne demektir?
Teveccüh yöneliş demektir. Genelde Allah’u Teala ya yöneliş ve kalbî alaka için kullanılır. Müridin mürşidine bağlanıp yönelmesi anlamında kullanıldığı gibi, mürşidin müridini karşısına alıp ona nazar etmesi anlamında da kullanılır. Bu manadaki teveccüh için: “Allah Teala benim sadrımı ne ile doldurdu ise, ben onu aynıyla EbûBekr’in sadrına ilkâ ettim.” (bkz.Mevsûa etrâfi’l Hadis, XI, 156) hadisi delil sayılmıştır.
Mürşidin nazar ve nefesiyle müridini etkileyip onu bir bakıma ruhî yükselişe hazırlaması, güneşe tutulan büyüteçlerin yoğunlaştırdığı güneş ışınlarının, temas ettiği maddeleri yakmasına benzer. Teveccüh daha çok Nakşbendîlikte kullanılan bir kavramdır. Teveccühün müridden mürşide doğru olanı “rabıta-i muhabbet” denilen şekildir. Mürid, mürşidinin rühaniyetine muhabbet yoluyla teveccüh edince mürşidin rûhaniyeti onun batınında feyz tesiri gösterir. Bu feyz, beşerî zaaf ve sıfatları izale ederek mürid, tedricen şeyhinin boyasına boyanır. Bu sevgi sonucu meydana gelen kalbî beraberlik, şahsiyet transferi ve aynîleşmeyi doğurur.
Ğavs-ı Azam Seyyid Abdulhakim El Hüseyni (ks.) Hz. Teveccühte Okuduğu Dua