- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 9,107
- Tepkime puanı
- 81
Uşak - Ulubey
ULUBEY
COĞRAFİ YAPI
Ulubey, Ege Bölgesinin İç Batı Anadolu Bölümünde olup, İlçe kuzeyden Uşak, doğudan Karahallı, batıdan Eşme, güneyden Denizli İline bağlı, Güney, Çal, Bekilli İlçeleri ile çevrilidir. 798 km² yüzölçümüne sahiptir. Rakımı 750 m.’dir. İlçenin kuzeyden güneye 42 km., doğudan batıya 26 km mesafesi vardır.
Volkanik tortul ve başkalaşım yapılı kayalardan oluşan İlçenin arazisi her haliyle tipik bir yayla görünüşündedir. İlçe topraklarının % 44’ü tarım arazisi, % 8’ çayır ve mera arazisi, % 28’i ormanlık ve fundalık arazi %20’i ise kayalık ve tarım dışı kullanılmayan araziyi oluşturmaktadır.
Engebeli bir araziye sahiptir. Düzlükler az yer kaplar. Düz olan yerler ise sel yatakları ile yarılmıştır. İlçe merkezi güneye doğru hafif meyilli olan Üyükbaşı Tepesinden başlayarak azar azar alçalan arazi üzerinde kurulmuştur. Önemli yükseltileri arasında Kışla Dağı, Hacet Tepesi, Edeler Tepesi, Değirmen Tepesi, Menekşeli Tepesi Çömlek Tepesi, Dedegölü Tepesidir.
İlçede Ege Bölgesinin batı bölümünde yer alan geniş alçak ovalara rastlanmaz. Sulama imkânı yok denecek kadar elverişsiz, yüksekliği oldukça fazla platolara rastlanır. İlçenin yüzey şekilleri derin vadiler tarafından yarılmış düzlüklerden oluşur. İlçede önemli akarsular arasında Banaz Çayı ile Yavu Çayı bulunmaktadır. Bu çaylar toprak yüzeyinden 100-200 m. arasında derin vadilerden akarlar. Her iki çayın rejimi düzensizdir. Banaz aynı zamanda Yavu adı verilen küçük çayla birleşerek Büyük Menderes’in kolunu oluşturur. Akarsulardan küçük çapta sulama dışında başka alanlardan yararlanılmaz. İlçenin sınırları içerisinde göl bulunmamakla birlikte Adıgüzel Barajının bir bölümü ilçe sınırları içerisindedir. İlçe Ege Bölgesinde görülen Akdeniz iklimiyle, İç Anadolu Bölgesinin iç kesimlerde görülen karasal iklim arasında ılıman bir geçiş iklimine sahiptir. Kışları karasal iklim kadar soğuk değil, Akdeniz iklimi kadar da ılık değildir. Yıllık ortalama sıcaklık 13.7°dir. OCK ayı ortalaması 3.6°, Temmuz ayı ortalaması 25.3°’dir. Ulubey İlçesi Uşak ve diğer ilçelere göre ortalama sıcaklığı daha yüksektir. Nedeni ise yükselti olarak diğer yerlerden düşük olması ve daha güneyde bulunmasıdır (Enlem faktörü). İlçedeki ekstrem değerlere bakıldığında en sıcak günün Temmuz ayında 38.8° en soğuk günün ŞBT ayında –12.6 ° olduğu görülür. Sıcaklığın 0°’nin altına düştüğü günlere donlu günler denir. İlçemizde donlu gün sayısı 54.2 gündür. Sıcaklık dağılışı aşağıdaki gibidir.
İlçede ortalama yıllık bağıl nem oranı %52’dir. İlçenin toplam yağış miktarı 450-500 mm arasında değişmektedir. İlçenin aldığı yağış miktarı Akdeniz ve Ege Bölgelerinin ortalamalarından düşük, İç Anadolu Bölgesi ortalamasından yüksektir. Yıllık yağışın % 44’ü kış aylarında, % 28’i ilkbaharda % 9’u yazın, % 19’u sonbahar aylarında yağmaktadır. İlçede yağışlar genel olarak yağmur olarak düşmektedir. En fazla kar yağışı OCK-ŞBT aylarında olmaktadır. Yıllık kırağılı gün sayısı 49 olup, OCK ve ŞBT aylarında oluşmaktadır.
İlçenin yıllık ortalama basıncı 927.3 milibardır. İlçede genellikle kuzeyden (yıldız), kuzeybatıdan (karayel), güneyden (kıble), güneybatıdan (lodos), kuzey doğudan (poyraz) rüzgarları esmektedir.
Bitki örtüsü olarak Akdeniz ikliminin tipik bitki örtüsü olan maki, yer yer kızılçam, meşe ve ardıçlardan oluşan ormanlar, karasal iklimin bitki örtüsü olan bozkırlar (Antropojen Bozkır:İnsanların ormanları tahrip etmesiyle oluşan bozkır) görülür.
İlçede (20 EKM 2000 yılı) son nüfus sayımına göre 20.017 nüfus yaşamaktadır. Bu nüfusun %26’ı ilçede, %74’ü köy ve kasabalarda yaşamaktadır. Köylerde toplu yerleşme mevcuttur. Evler kerpiç, taş, tuğla ve betonerme yapılardan oluşmaktadır.
İlçe arazisinin % 44’nde tarım yapılmaktadır. Tarım arazilerinin ancak % 1.63’nde sulu tarım yapılmaktadır. Tarımın en büyük sorunu kuraklıktır. Bu nedenle kuru tarım yapılmaktadır. Yetiştirilen önemli tarım ürünleri buğday, arpa, nohut, tütün, haşhaş, üzüm, kendi ihtiyacını karşılayacak kapasitede meyve ve sebze oluşturulmaktadır. İlçede büyükbaş olarak; sığır, küçükbaş olarak da; koyun, keçi yetiştirilmektedir. İlçede çalışır halde bir fabrika yoktur. Küçük çapta un fabrikaları ile atölye çapında İlçenin ve kırsal kesimin ihtiyacını karşılayan tamir, demirci ve marangozlar atölyeleri vardır.
İlçede 210 ton rezerve sahip Kışla Dağı altında derin altın yatakları mevcuttur. Ayrıca alüminyum, mangan, diyotomit, mermer ve uranyum rezervleri vardır.
İlçenin köylere olan uzaklığı 7-30 km arasında değişmekte olup, İlçenin Uşak il merkezine olan uzaklığı 30 km’dir. İlçede ana yollar asfalt durumdadır.
Turizm potansiyeli olarak İlçede akarsu yataklarında mesire yerleri mevcuttur. İlçemizde Aksaz Köyü yakınlarında ağrılara, felçlilere iyi geldiği söylenen Aksaz Kaplıcası ile Banaz Çayı üzerinde Hamam Dere Kaplıcası bulunmaktadır. Bu kaplıcaların tam manada tesisi yoktur ama suları şifalı olduğu söylenmektedir.
Tarihi yerler Sülümenli Köyünde Helenistik çağdan kalan Blaundos, Karacaahmet Köyündeki Kübet, İnay Köyündeki Balçıklı dere, Kervansaray (han) tarihi taş köprü, 7 oluklu çeşme, mais, Çırpıcılar Köyündeki Clanuda, Aksaz Köyündeki hamam, Banaz Çayı üzerindeki Hasköy asarıdır. Doğal güzellik olarak Ulubey Kanyonu İlçenin süsüdür.
TARİHÇESİ
Ulubey ve çevresinde yapılan kazılarda bölgenin M.Ö. 4000 yılından beri yerleşim yeri olarak kullanıldığı bilinmektedir. Bölge önce Hititlere, daha sonra Friglere ve Lidyalılara geçtiği bilinmektedir. Özellikle Lidyalılar döneminde Ulubey’in önemi daha da artmıştır. Lidyalılar kara ticaretini geliştirmek amacıyla yapmış olduğu kral yolu bölgemizden geçmektedir. Böylece Ulubey’deki ticari hayatta buna paralel olarak gelişmiştir. Lidyalılardan sonra Pers ve Büyük İskender İmparatorluğu da bu bölgeye hakim olmuştur. Türklerden önce de bölge Bizanslıların yönetimi altında uzunca bir süre kalmıştır.
1071 yılında yapılan Malazgirt Savaşı’ndan sonra Anadolu’ya girişi hızlanan Türkler Ege kıyılarına kadar Anadolu’yu ele geçirmişlerdir. İznik’te kurulan Anadolu Selçuklu Devleti bu bölgeyi aldıysa da I. Haçlı Seferi sonucunda bölge el değiştirerek Bizanslıların yönetimine geçmiştir. Anadolu’nun kaderini belirleyecek olan Miryakefalon Savaşı’nı Türkler kazanınca Ulubey yine Türklerin eline geçmiştir. Ulubey; Anadolu Selçuklu Devleti’nin zayıflamasıyla önce Karesioğullarına daha sonra Germiyanoğullarının yönetimi altına girmiştir. Yıldırım Beyazıt Germiyan Bey’in kızı ile evlenerek Germiyanoğulları Beyliği’nin önce bir kısmı çeyiz olarak Osmanlılara katıldı. Daha sonra da Yıldırım Beyazıt kalan toprakları ele geçirerek bu bölgenin hakimi durumuna gelmişlerdir. Ankara Savaşı’nı kaybeden Osmanlı Devleti Fetret dönemine girmiştir. Bu dönemde beylikler yeniden kurulmuştur. Bunlardan birisi olan Germiyanoğulları bölgeyi yeniden ele geçirmiştir. II. Murat döneminde, Germiyan Bey’i II. Yakup erkek çocuğu olmadığı için vasiyet yoluyla toprakları Osmanlılara kalmıştır.
1530 tarihli Osmanlı kaynaklarında, Uşak’a bağlı köyler arasında geçen ‘‘Kiçi-Göbek’’ Ulubey’in ilk adıdır. Bölge gelirleri Mekke ve Medine’nin ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla vakfedilmiştir. 1869 tarihinde faaliyete giren Alaşehir-Afyon tren yolu bölgenin ticari açıdan canlanmasına sebep olmuştur. Bölgemizde yapılan halı ve kilimler tren yoluyla İzmir’e oradan da Fransa ve İngiltere’ye ihraç edilmiştir.
Ulubey, merkezi bir noktada olmasından dolayı ‘‘Göbek’’ ismiyle anılmıştır. Ulubey’in bu stratejik özelliğinden dolayı Yunanlılar tarafından 20 Ağustos 1920 tarihinde işgal edilmiştir. Böylece kıyı ile iç kesimler arasındaki bağlantı tren yolunun ele geçirilmesi dolayısıyla kontrol altına alınmıştır. Ulubey 2 Eylül 1922 tarihinde Yunan işgalinden kurtarılmıştır.
Cumhuriyet döneminde çıkarılan Teşkilat-ı Esasiye Kanunu ile idari düzenlemeye gidilmiştir. Böylece Banaz, Sivaslı, Karahallı ve Ulubey Uşak’a bağlı kazalar haline getirilmiştir. 15 Temmuz 1953 tarihinde 6129 Sayılı Yasa ile Uşak’ın il olmasıyla Ulubey de ilçe oldu ve Uşak’a (T.C Uşak Valiliği Resmi Web Sitesi ) bağlandı.
Bölgemiz tarihi eserler bakımından oldukça zengindir. Bunlardan bazıları şunlardır:1- İyon Tapınağı:M.Ö. 700/600 yıllarında Saka mezarlığı yakınlarında kalıntıları bulunan tapınak İyon mimarisi tarzında yapılmıştır. Perslerin Anadolu’ya hakim olduğu dönemde yıkılmıştır.
2- Yaver Deresindeki Kale/Manastır:M.Ö. 320-300 yıllarında yapılan kale Büyük İskender İmparatorluğu’nun parçalandığı dönemde yapılmıştır. Kale duvarında İyon Tapınağı kalıntıları kullanılmıştır. Kale iç içe geçmiş iki duvarlıdır. Yapılan kazılarda, kaleden çıkarılan Hıristiyanlığa ait haçların çıkması buranın hem kale hem de manastır olarak kullanıldığı kabul edilmektedir.
3- Blaundos:Sülümenli Köyü’nün kuzeydoğusuna düşen bir yarım ada şeklinde çevresi dere ile çevrili arazi üzerinde kurulmuştur. Şehrin kuruluşu Helenistik çağda gerçekleşmiştir. Makedonya’dan buraya gelerek yerleşenler kendilerine Makedonyalı Blaundoslar demişlerdir. Kendi adlarına para bastırmışlardır. Kalenin etrafı iki ayrı sur ile çevrilidir. Giriş kapısı dört köşe iki büyük kuleden yapılmıştır. Kalenin girişinin dışında ayakta duran bir kemer vardır. Şehrin iç kısmında tapınak ve idari binalara ait yıkıntılar yer almaktadır.
4- Clanudda:Ulubey İlçesinin Çırpıcılar köyünde bulunan Helenistik, Roma ve Bizanslılar döneminde kullanılmış antik şehirdir. Kendi adına para bastırmıştır. Şehirde stadyum, tiyatro ve kilise kalıntıları yanında labit mezarlara ait kalıntılar bulunmaktadır.
5- Hasköy Asarı:Banaz Çayı üzerinde bir kanton görünümünde olan bölgededik yamaçların üst kısımlarında büyük kaya mezarlığıdır. Köylülerce tahrip edilen resimler Hz. İsa’nın havarileri ve meleklere aittir. Hıristiyanların, Romalıların zulmünden kaçarak burada ibadet ettikleri sanılmaktadır.
6- Mais:İnay köyünde bulunan bu antik yerleşim yeri Roma ve Bizans dönemlerine aittir. Köyde görülen yazılı ve desenli taşların Mais Kentine ait olması muhtemeldir.
7- İnay Köyü Balçıklı Deresi:İnay’da demiryolu kenarında bulunan büyük bir höyüktür. Antik Yunan, Roma ve Bizans yerleşimi olarak bilinmektedir. Çevresinde şehir mezarlığı olup, tahrip edişmiş durumdadır. Bu yörede filler ve cüsseli hayvanlara ait fosiller bulunmaktadır.
8- Kervansaray (Han):İnay Köyü merkezindedir. 16. yy’da yapılmış tarihi bir yapıdır. Üzeri önceleri toprak örtülü iken sonraları kiremitle örtülmüştür. İçerisi kemerli bölmeler halindedir.
NUFÜS DURUMU
İlçenin nüfusu 22 Ekim 2000 tarihli Genel Nüfus Sayımına göre; merkez 5132, belde ve köyler toplamı 14.885 olmak üzere ilçe nüfusu toplam 20.017’dir. Bu durumda nüfusun % 26’ı İlçe merkezinde, % 74’ü de köy ve kasabalarda yaşamaktadır. Toplam nüfusun yaklaşık % 51’ini kadınlar, % 49’unu erkekler oluşturmaktadır.
Nüfusun % 26’sını 0-14 yaş, % 65’ini 15-64 yaş, % 9’unu 65 yaş üzeri oluşturmaktadır. Aktif nüfusun % 76’sı tarım sektöründe, % 10’u hizmet sektöründe, % 2’si sanayi sektöründe, % 3’ü ticaret sektöründe, % 2’si ulaşım sektöründe ve % 7’si ise diğer sektörlerde faaliyet göstermektedir.
22 Ekim 2000 tarihli Genel Nüfus Sayımına göre; 6 yaş üzeri Nüfus; 4714 (İlçe merkezinde) bunun 2275’i erkek, 2439’u kadındır. Genel toplamın 1750’i ilkokul mezunu, 174’ü ilköğretim mezunudur. 432’i ortaokul mezunu, 14’ü orta okul denge, meslek okulu mezunu, 507’i lise mezunu, 284’ü lise ve dengi meslek okulu mezunu, 251’i yüksek öğretim mezunudur.
1990 yılı ile 2000 yılında yapılan Genel Nüfus Sayım Sonuçlarına göre; İlçe merkezinin yıllık ortalama nüfus artış hızı -0.16, köylerin ortalama yıllık nüfus artış hızı 5.68 ve genel olarak ilçenin ortalama nüfus artış hızı 4.15 düzeyindedir. Görüldüğü gibi ilçede nüfus artışı olmamaktadır. Şu anda ilçede oturan 20.017 kişi vardır ve 17.000 civarında kişi de Ulubey’e kayıtlı olduğu halde ilçe dışında oturmaktadır. Ulubey İlçesi’nin hane halkı büyüklüğü ortalama 3.68, aritmetik nüfus yoğunluğu ortalama 25 kişi civarındadır. Türkiye ortalaması 76 kişi civarında olduğu yerde bu rakam çok azdır. Bu rakamın azalmasının sebebi dışarıya göç olmasıdır.
SOSYAL DURUM
1.KONUT
İlçe merkezinde 2325 adet konut bulunmaktadır. Bu konutlar yapı bakımından; ahşap, yığma ve betonarme kargas binalardan oluşmaktadır. Genelde eski konutlar iki katlıdır. Arazide ev yapımı için uygun olan kalker taşları bol miktarda bulunduğu için evler taştan yapılmaktadır. Nadiren de olsa toprak evlere rastlanılmaktadır. Evlerde alt kat, ahır ve ambar olarak kullanılır. Üst katta ise aile oturmaktadır. Genelde evlerde balkon bulunmaktadır ve balkonlar geniştir. Evlerin pencereleri büyüktür. Evler çatı ile örülmektedir ve genelde bahçe içinde yer almaktadırlar. Evler genelde geniş yapılar ve hela ev dışında yer alır. Genelde 2-3 oda, salon, mutfak ve banyo bulunur. Yeni tip evler betonarmedir, eski evlerin özelliğini taşımakta, genelde 2 veya daha fazla kattan oluşmaktadırlar. Yeni tip evler geniş balkonlu ve geniş pencerelidirler. Köylerde toplu yerleşme mevcuttur. Evler kerpiç, taş, tuğla ve betonarme yapılardan oluşmaktadır.Köylerde toplu yerleşme mevcuttur. Evler kerpiç, taş, tuğla ve betonarme yapılardan oluşmaktadır.
2.SOSYAL YAŞANTIİlçe, belde ve köylerdeki yaşayan halkın tamamı sosyal açıdan homojen bir yapı arz eder. Türk kültüründe yaşatılan gelenek ve göreneklerin hepsi mevcuttur.
Kıyafet olarak ilçemizde kadınların günlük kıyafetleri; göynek, zıbın, entari, yelek, peştamal, sırta giyilen kıyafetlerdendir. Kadınların ayağa giydikleri kıyafetler ise; güllü çorap, mest deriden dikilen ruskar ve naylon ayakkabıdır. Kadınların başa bağladıkları tülbent (bunu genç kızlar başa bağlar) yaşlılar ise önce tülbent daha sonra üzerine yazma bağlarlar. Yazma; kare şeklinde desenli ince bir örtüdür. Kenarları; mekik, firkete, tığ veya iğne oyalarıyla süslenerek kullanılır. Mahalli kıyafetler olarak kadınlarda; ferace ve alnı altın kullanılmakta, erkekler de ise ipekli desenli poşular, işlemeli mintanlar, cepken, kara şalvar ve pantolon giyerler. Ayakta çizgili işlemeli yün çorap ve kundura bulunur.
İlçemizde yemek çeşitleri olarak hamur işleri büyük ölçüde tüketilmektedir. Hamur işlerinden; döndürme, kıyma makarna, şehriye, bükme, yufka, hamursuz, katmer, fincan böreği, zini hamursuzu, ve lokum çeşitleri ünlü yiyeceklerdendir.
Yemek çeşitlerinden çorbalar, et yemekleri güncelliğini devam ettirmektedir. Bilhassa çorbalardan tarhana, bulambaç, mercimek, pirinç ve arap aşı çorbaları meşhurdur. Et yemeklerinden; çömlek, tas kapaması, tas kebabı, ebem köftesi, kavurma, saç ve şiş kebap önemli yer tutmaktadır.
Tatlılar olarak; demir tatlısı, un helvası, tenem helva, pelte, baklava, aşure, irmik helvası, üzüm hoşafı, vişne hoşafı, ayva tatlısı mevcuttur.
3.SOSYAL TESİSLER
İlçemizde sosyal tesis olarak; spor sahası (toprak zemin), halı saha, Belediye Açık Yüzme Havuzu, Belediye Çok Amaçlı Salonu, Halk Eğitim Merkezi Toplantı ve Gösteri Salonu, il tipi Halk Kütüphanesi ve kuruluş lokalleri mevcuttur.
4.İŞ VE ÇALIŞMA HAYATI
Ulubey’de çalışma hayatı tarım, hayvancılık ve küçük çapta ticarete dayanmaktadır. 2005 yılı Ocak ayı itibariyle 703 vergi mükellefi olup bunların 691 gelir (349 gerçek, 342 basit usul) ve 12’si kurumlar vergisi mükellefidir.
Halkımızın büyük bir bölümü yurt dışında bilhassa Almanya’da işçi olarak çalışmaktadır. Bu durum Ulubey halkının gelişmesinde önemli bir etken olmuştur.
Tarım ürünleri olarak; arpa, buğday, nohut, yulaf, mısır, kuru fasulye, fiğ, burçak, tütün, haşhaş, susam, ayçiçeği, soğan, sarımsak üretilmektedir.
Halkımızın büyük bir bölümü yurt dışında bilhassa Almanya ve Avusturya’da işçi olarak çalışmaktadır. Bu durum Ulubey halkının gelişmesinde önemli bir etken olmuştur.
Hayvancılık olarak büyük ve küçük baş hayvancılık yaygın bir şekilde yapılmakta, bunlardan; tavuk ve sığır besiciliği büyük bir miktarda halkımızın geçimini sağladığı bilinmektedir.
Yörede hayvancılık, tarımın ayrılmaz bir parçası olup, çiftçinin önemli gelir kaynaklarındandır. İlçede tarım ve hayvancılık birbirini destekler özelliktedir. Son yıllarda hayvancılık faaliyetlerinde önemli gelişmeler sağlamıştır. Özellikle büyük baş hayvancılıkta, ahır hayvancılığına doğru geçiş dikkati çekmektedir. Aynı durum kümes hayvancılığında da görülmektedir. Modern kümeslerde, kafes sistemi ile ticari amaçlı, yumurta ve et tavukçuluğu giderek yaygınlaşmaktadır.
İlçemizin ekonomik olarak tarihi gelişimi, önemi süreçlerden geçmiştir. Osmanlılar döneminde bölge halkı kilim ve halıcılıkla uğraşmışlardır. Demiryolunun da yardımıyla işlenen bu ürünlerin İngiltere ve Fransa’ya ihraç edilmiştir. Ulubey halkı, geçimini temin etmek için ve bundan 30 sene önce Alaşehir Ovası’na pamuk toplamaya gitmişlerdir. Fakat karasabanın yerini traktörün almasıyla toprak daha iyi işlenmiş ve daha fazla ürün alınmıştır. Son zamanlarda yetiştirilen ürünlerinde çeşitlenmesi ve fazla üretilmesi ile bölgemize dışarıdan işçi gelmeye başlamıştır
5.KÜLTÜR
İlçe Halk Kütüphanesi 25.10.1965 tarihinde kurulmuştur. Yeni binası ise il tipi kütüphane olarak 2 katlı, kaloriferli şekilde 1990 yılında açılmıştır. Kütüphane binası 2752 m²’lik açık alan üzerinde 465 m²’lik kapalı bir alanda kurulmuştur.
İlçe Halk Kütüphanesi müracaat bölümü, genel okuyucu salonu, süreli yayınlar bölümü, ödünç kitap bölümü ve çocuk bölümü olarak hizmet vermektedir. Kütüphanemizde bugün itibariyle 14.000 kitap mevcuttur. Ayrıca 2100 adet süreli yayın bulunmaktadır. Bununla birlikte toplam olarak 16.100 adet basılı yayın mevcuttur. İlçe Halk Kütüphanesinde 2003 yılı itibariyle 5323, 2004 yılı itibariyle 1812 kişi faydalanmıştır.
Kitap koleksiyonu itibariyle İlçe nüfusuna göre çok iyi bir seviyede olan İlçe Halk Kütüphanesinin kitlelere hizmet vermesi açısından teknik donanımının yapılması ve uzman personel ihtiyacının karşılanması halinde hizmet kalitesi artacaktır.
6.GENÇLiK VE SPOR
Futbol sahası, Hizmet Birliği ve Belediye işbirliği ile yapılan halı saha ve yüzme havuzu ile halkımızın spor ihtiyaçlarına cevap verilmeye çalışılmaktadır. 2 Eylül Stadyumu 110/70 UEFA standartlarına uygun olarak yapılmıştır. Halen 1. ve 2. amatör küme futbol maçları bu stadyumda yapılmaktadır.
İlçemizde futbol amatör kümede 9 takımımız mücadele etmektedir. Bu takımlarımızdan 1. amatör kümede 1 takım (2 Eylül Ulubey spor), 2. amatör kümede 8 takım (Avgan Spor, Büyükkayalı Spor, Bireylül .Sanayii Spor, Gümüşkol Spor, Hasköy Spor, İnay Spor, Gedikler Spor ve Kışla Spor) bulunmaktadır.
İlçemizde halkın, gençlerin, okul öğrencilerinin sağlıklı bir şekilde spor yapmaları için kapalı spor salonuna ihtiyaç vardır. Ayrıca mevcut futbol sahasının çevre duvarlarının yapılıp, saha çevre düzenlemesi ve mevcut odaların bakım ve onarımının yapılması gerekmektedir.
EĞİTİM
İlçemiz Milli Eğitim Müdürlüğü 1985 yılında hizmete girmiştir. Müdürlüğümüz bünyesinde 4’ü merkezde toplam 14 ilköğretim okulu, 1 Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü, 1 Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezi, 1 İmam Hatip Lisesi, 1 Genel Lise ve 1 Sağlık Meslek Lisesi hizmet vermektedir.
İlçemizde bulunan 2 Eylül İlkokulu 1924 yılında eski Belediye binasında açılan ilk ve en eski okuldur. Bu okulumuz daha sonra hayırsever bir vatandaşımızın yaptırdığı yeni binasında Mehmet Fuat Terci İlköğretim Okulu adını alarak hizmetini devam ettirmektedir.
İlçemizde Okuma yazma oranı % 98’dir. Bu okullarda halen 2273 öğrenci okumaktadır. Okullarımızda 158 kadrolu öğretmen görev yapmaktadır. Taşımalı ilköğretim uygulaması ile 30 yerleşim yerinden ilçe merkezinde 4 okula, beldelerde 4 okula ve köyde 1 okula olmak üzere 9 merkez okula toplam 487 öğrenci 28 araç ile taşınmaktadır. Taşınan ve diğer tüm okullarımızda normal eğitim yapılmaktadır.taşınan tüm öğrencilere ve fakir öğrencilere 9 merkezde sıcak öğle yemeği verilmektedir.
İlçe genelinde Eğitimin niteliğini arttırmak, Ekonomik zorluk yaşayan öğrencileri sınavlara hazırlamak için ilköğretim ve ortaöğretim öğrencilerine yönelik, Halk Eğitim Merkezi kanalıyla ücretsiz yetiştirme kursları açılmış ve öğrencilerin katılımı sağlanmıştır. İlçemizdeki ilköğretim okulları ve Atatürk Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezinde bulunan bilgi teknolojisi sınıfları çok iyi işlemekte olup, ders saatleri dışında öğrencilerimize ve ilçe halkının kullanımına açılmıştır.
Ayrıca Kaymakamlık Makamı ile işbirliği yapılarak kurumun ve okullarımızın bahçeleri ağaçlandırılmış,işçilik giderleri belediyelerce karşılanmak suretiyle Omurca İlköğretim Okulu ve Avgan İlköğretim Okulu tören alanı parke döşemesi yapılmış, Kışla G. Dinçkan İlköğretim Okulunda da basketbol ve voleybol sahası yapılmıştır.
İlköğretimden mezun olmuş ekonomik zorluklar nedeniyle ortaöğrenime devam etmekte zorluk çeken öğrencilere ulaşım giderlerini karşılamak üzere proje hazırlık çalışmaları Kaymakamlık Makamının bilgileri dâhilinde yürütülmektedir.

ULUBEY
COĞRAFİ YAPI
Ulubey, Ege Bölgesinin İç Batı Anadolu Bölümünde olup, İlçe kuzeyden Uşak, doğudan Karahallı, batıdan Eşme, güneyden Denizli İline bağlı, Güney, Çal, Bekilli İlçeleri ile çevrilidir. 798 km² yüzölçümüne sahiptir. Rakımı 750 m.’dir. İlçenin kuzeyden güneye 42 km., doğudan batıya 26 km mesafesi vardır.
Volkanik tortul ve başkalaşım yapılı kayalardan oluşan İlçenin arazisi her haliyle tipik bir yayla görünüşündedir. İlçe topraklarının % 44’ü tarım arazisi, % 8’ çayır ve mera arazisi, % 28’i ormanlık ve fundalık arazi %20’i ise kayalık ve tarım dışı kullanılmayan araziyi oluşturmaktadır.
Engebeli bir araziye sahiptir. Düzlükler az yer kaplar. Düz olan yerler ise sel yatakları ile yarılmıştır. İlçe merkezi güneye doğru hafif meyilli olan Üyükbaşı Tepesinden başlayarak azar azar alçalan arazi üzerinde kurulmuştur. Önemli yükseltileri arasında Kışla Dağı, Hacet Tepesi, Edeler Tepesi, Değirmen Tepesi, Menekşeli Tepesi Çömlek Tepesi, Dedegölü Tepesidir.
İlçede Ege Bölgesinin batı bölümünde yer alan geniş alçak ovalara rastlanmaz. Sulama imkânı yok denecek kadar elverişsiz, yüksekliği oldukça fazla platolara rastlanır. İlçenin yüzey şekilleri derin vadiler tarafından yarılmış düzlüklerden oluşur. İlçede önemli akarsular arasında Banaz Çayı ile Yavu Çayı bulunmaktadır. Bu çaylar toprak yüzeyinden 100-200 m. arasında derin vadilerden akarlar. Her iki çayın rejimi düzensizdir. Banaz aynı zamanda Yavu adı verilen küçük çayla birleşerek Büyük Menderes’in kolunu oluşturur. Akarsulardan küçük çapta sulama dışında başka alanlardan yararlanılmaz. İlçenin sınırları içerisinde göl bulunmamakla birlikte Adıgüzel Barajının bir bölümü ilçe sınırları içerisindedir. İlçe Ege Bölgesinde görülen Akdeniz iklimiyle, İç Anadolu Bölgesinin iç kesimlerde görülen karasal iklim arasında ılıman bir geçiş iklimine sahiptir. Kışları karasal iklim kadar soğuk değil, Akdeniz iklimi kadar da ılık değildir. Yıllık ortalama sıcaklık 13.7°dir. OCK ayı ortalaması 3.6°, Temmuz ayı ortalaması 25.3°’dir. Ulubey İlçesi Uşak ve diğer ilçelere göre ortalama sıcaklığı daha yüksektir. Nedeni ise yükselti olarak diğer yerlerden düşük olması ve daha güneyde bulunmasıdır (Enlem faktörü). İlçedeki ekstrem değerlere bakıldığında en sıcak günün Temmuz ayında 38.8° en soğuk günün ŞBT ayında –12.6 ° olduğu görülür. Sıcaklığın 0°’nin altına düştüğü günlere donlu günler denir. İlçemizde donlu gün sayısı 54.2 gündür. Sıcaklık dağılışı aşağıdaki gibidir.
İlçede ortalama yıllık bağıl nem oranı %52’dir. İlçenin toplam yağış miktarı 450-500 mm arasında değişmektedir. İlçenin aldığı yağış miktarı Akdeniz ve Ege Bölgelerinin ortalamalarından düşük, İç Anadolu Bölgesi ortalamasından yüksektir. Yıllık yağışın % 44’ü kış aylarında, % 28’i ilkbaharda % 9’u yazın, % 19’u sonbahar aylarında yağmaktadır. İlçede yağışlar genel olarak yağmur olarak düşmektedir. En fazla kar yağışı OCK-ŞBT aylarında olmaktadır. Yıllık kırağılı gün sayısı 49 olup, OCK ve ŞBT aylarında oluşmaktadır.
İlçenin yıllık ortalama basıncı 927.3 milibardır. İlçede genellikle kuzeyden (yıldız), kuzeybatıdan (karayel), güneyden (kıble), güneybatıdan (lodos), kuzey doğudan (poyraz) rüzgarları esmektedir.
Bitki örtüsü olarak Akdeniz ikliminin tipik bitki örtüsü olan maki, yer yer kızılçam, meşe ve ardıçlardan oluşan ormanlar, karasal iklimin bitki örtüsü olan bozkırlar (Antropojen Bozkır:İnsanların ormanları tahrip etmesiyle oluşan bozkır) görülür.
İlçede (20 EKM 2000 yılı) son nüfus sayımına göre 20.017 nüfus yaşamaktadır. Bu nüfusun %26’ı ilçede, %74’ü köy ve kasabalarda yaşamaktadır. Köylerde toplu yerleşme mevcuttur. Evler kerpiç, taş, tuğla ve betonerme yapılardan oluşmaktadır.
İlçe arazisinin % 44’nde tarım yapılmaktadır. Tarım arazilerinin ancak % 1.63’nde sulu tarım yapılmaktadır. Tarımın en büyük sorunu kuraklıktır. Bu nedenle kuru tarım yapılmaktadır. Yetiştirilen önemli tarım ürünleri buğday, arpa, nohut, tütün, haşhaş, üzüm, kendi ihtiyacını karşılayacak kapasitede meyve ve sebze oluşturulmaktadır. İlçede büyükbaş olarak; sığır, küçükbaş olarak da; koyun, keçi yetiştirilmektedir. İlçede çalışır halde bir fabrika yoktur. Küçük çapta un fabrikaları ile atölye çapında İlçenin ve kırsal kesimin ihtiyacını karşılayan tamir, demirci ve marangozlar atölyeleri vardır.
İlçede 210 ton rezerve sahip Kışla Dağı altında derin altın yatakları mevcuttur. Ayrıca alüminyum, mangan, diyotomit, mermer ve uranyum rezervleri vardır.
İlçenin köylere olan uzaklığı 7-30 km arasında değişmekte olup, İlçenin Uşak il merkezine olan uzaklığı 30 km’dir. İlçede ana yollar asfalt durumdadır.
Turizm potansiyeli olarak İlçede akarsu yataklarında mesire yerleri mevcuttur. İlçemizde Aksaz Köyü yakınlarında ağrılara, felçlilere iyi geldiği söylenen Aksaz Kaplıcası ile Banaz Çayı üzerinde Hamam Dere Kaplıcası bulunmaktadır. Bu kaplıcaların tam manada tesisi yoktur ama suları şifalı olduğu söylenmektedir.
Tarihi yerler Sülümenli Köyünde Helenistik çağdan kalan Blaundos, Karacaahmet Köyündeki Kübet, İnay Köyündeki Balçıklı dere, Kervansaray (han) tarihi taş köprü, 7 oluklu çeşme, mais, Çırpıcılar Köyündeki Clanuda, Aksaz Köyündeki hamam, Banaz Çayı üzerindeki Hasköy asarıdır. Doğal güzellik olarak Ulubey Kanyonu İlçenin süsüdür.
TARİHÇESİ
Ulubey ve çevresinde yapılan kazılarda bölgenin M.Ö. 4000 yılından beri yerleşim yeri olarak kullanıldığı bilinmektedir. Bölge önce Hititlere, daha sonra Friglere ve Lidyalılara geçtiği bilinmektedir. Özellikle Lidyalılar döneminde Ulubey’in önemi daha da artmıştır. Lidyalılar kara ticaretini geliştirmek amacıyla yapmış olduğu kral yolu bölgemizden geçmektedir. Böylece Ulubey’deki ticari hayatta buna paralel olarak gelişmiştir. Lidyalılardan sonra Pers ve Büyük İskender İmparatorluğu da bu bölgeye hakim olmuştur. Türklerden önce de bölge Bizanslıların yönetimi altında uzunca bir süre kalmıştır.
1071 yılında yapılan Malazgirt Savaşı’ndan sonra Anadolu’ya girişi hızlanan Türkler Ege kıyılarına kadar Anadolu’yu ele geçirmişlerdir. İznik’te kurulan Anadolu Selçuklu Devleti bu bölgeyi aldıysa da I. Haçlı Seferi sonucunda bölge el değiştirerek Bizanslıların yönetimine geçmiştir. Anadolu’nun kaderini belirleyecek olan Miryakefalon Savaşı’nı Türkler kazanınca Ulubey yine Türklerin eline geçmiştir. Ulubey; Anadolu Selçuklu Devleti’nin zayıflamasıyla önce Karesioğullarına daha sonra Germiyanoğullarının yönetimi altına girmiştir. Yıldırım Beyazıt Germiyan Bey’in kızı ile evlenerek Germiyanoğulları Beyliği’nin önce bir kısmı çeyiz olarak Osmanlılara katıldı. Daha sonra da Yıldırım Beyazıt kalan toprakları ele geçirerek bu bölgenin hakimi durumuna gelmişlerdir. Ankara Savaşı’nı kaybeden Osmanlı Devleti Fetret dönemine girmiştir. Bu dönemde beylikler yeniden kurulmuştur. Bunlardan birisi olan Germiyanoğulları bölgeyi yeniden ele geçirmiştir. II. Murat döneminde, Germiyan Bey’i II. Yakup erkek çocuğu olmadığı için vasiyet yoluyla toprakları Osmanlılara kalmıştır.
1530 tarihli Osmanlı kaynaklarında, Uşak’a bağlı köyler arasında geçen ‘‘Kiçi-Göbek’’ Ulubey’in ilk adıdır. Bölge gelirleri Mekke ve Medine’nin ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla vakfedilmiştir. 1869 tarihinde faaliyete giren Alaşehir-Afyon tren yolu bölgenin ticari açıdan canlanmasına sebep olmuştur. Bölgemizde yapılan halı ve kilimler tren yoluyla İzmir’e oradan da Fransa ve İngiltere’ye ihraç edilmiştir.
Ulubey, merkezi bir noktada olmasından dolayı ‘‘Göbek’’ ismiyle anılmıştır. Ulubey’in bu stratejik özelliğinden dolayı Yunanlılar tarafından 20 Ağustos 1920 tarihinde işgal edilmiştir. Böylece kıyı ile iç kesimler arasındaki bağlantı tren yolunun ele geçirilmesi dolayısıyla kontrol altına alınmıştır. Ulubey 2 Eylül 1922 tarihinde Yunan işgalinden kurtarılmıştır.
Cumhuriyet döneminde çıkarılan Teşkilat-ı Esasiye Kanunu ile idari düzenlemeye gidilmiştir. Böylece Banaz, Sivaslı, Karahallı ve Ulubey Uşak’a bağlı kazalar haline getirilmiştir. 15 Temmuz 1953 tarihinde 6129 Sayılı Yasa ile Uşak’ın il olmasıyla Ulubey de ilçe oldu ve Uşak’a (T.C Uşak Valiliği Resmi Web Sitesi ) bağlandı.
Bölgemiz tarihi eserler bakımından oldukça zengindir. Bunlardan bazıları şunlardır:1- İyon Tapınağı:M.Ö. 700/600 yıllarında Saka mezarlığı yakınlarında kalıntıları bulunan tapınak İyon mimarisi tarzında yapılmıştır. Perslerin Anadolu’ya hakim olduğu dönemde yıkılmıştır.
2- Yaver Deresindeki Kale/Manastır:M.Ö. 320-300 yıllarında yapılan kale Büyük İskender İmparatorluğu’nun parçalandığı dönemde yapılmıştır. Kale duvarında İyon Tapınağı kalıntıları kullanılmıştır. Kale iç içe geçmiş iki duvarlıdır. Yapılan kazılarda, kaleden çıkarılan Hıristiyanlığa ait haçların çıkması buranın hem kale hem de manastır olarak kullanıldığı kabul edilmektedir.
3- Blaundos:Sülümenli Köyü’nün kuzeydoğusuna düşen bir yarım ada şeklinde çevresi dere ile çevrili arazi üzerinde kurulmuştur. Şehrin kuruluşu Helenistik çağda gerçekleşmiştir. Makedonya’dan buraya gelerek yerleşenler kendilerine Makedonyalı Blaundoslar demişlerdir. Kendi adlarına para bastırmışlardır. Kalenin etrafı iki ayrı sur ile çevrilidir. Giriş kapısı dört köşe iki büyük kuleden yapılmıştır. Kalenin girişinin dışında ayakta duran bir kemer vardır. Şehrin iç kısmında tapınak ve idari binalara ait yıkıntılar yer almaktadır.
4- Clanudda:Ulubey İlçesinin Çırpıcılar köyünde bulunan Helenistik, Roma ve Bizanslılar döneminde kullanılmış antik şehirdir. Kendi adına para bastırmıştır. Şehirde stadyum, tiyatro ve kilise kalıntıları yanında labit mezarlara ait kalıntılar bulunmaktadır.
5- Hasköy Asarı:Banaz Çayı üzerinde bir kanton görünümünde olan bölgededik yamaçların üst kısımlarında büyük kaya mezarlığıdır. Köylülerce tahrip edilen resimler Hz. İsa’nın havarileri ve meleklere aittir. Hıristiyanların, Romalıların zulmünden kaçarak burada ibadet ettikleri sanılmaktadır.
6- Mais:İnay köyünde bulunan bu antik yerleşim yeri Roma ve Bizans dönemlerine aittir. Köyde görülen yazılı ve desenli taşların Mais Kentine ait olması muhtemeldir.
7- İnay Köyü Balçıklı Deresi:İnay’da demiryolu kenarında bulunan büyük bir höyüktür. Antik Yunan, Roma ve Bizans yerleşimi olarak bilinmektedir. Çevresinde şehir mezarlığı olup, tahrip edişmiş durumdadır. Bu yörede filler ve cüsseli hayvanlara ait fosiller bulunmaktadır.
8- Kervansaray (Han):İnay Köyü merkezindedir. 16. yy’da yapılmış tarihi bir yapıdır. Üzeri önceleri toprak örtülü iken sonraları kiremitle örtülmüştür. İçerisi kemerli bölmeler halindedir.
NUFÜS DURUMU
İlçenin nüfusu 22 Ekim 2000 tarihli Genel Nüfus Sayımına göre; merkez 5132, belde ve köyler toplamı 14.885 olmak üzere ilçe nüfusu toplam 20.017’dir. Bu durumda nüfusun % 26’ı İlçe merkezinde, % 74’ü de köy ve kasabalarda yaşamaktadır. Toplam nüfusun yaklaşık % 51’ini kadınlar, % 49’unu erkekler oluşturmaktadır.
Nüfusun % 26’sını 0-14 yaş, % 65’ini 15-64 yaş, % 9’unu 65 yaş üzeri oluşturmaktadır. Aktif nüfusun % 76’sı tarım sektöründe, % 10’u hizmet sektöründe, % 2’si sanayi sektöründe, % 3’ü ticaret sektöründe, % 2’si ulaşım sektöründe ve % 7’si ise diğer sektörlerde faaliyet göstermektedir.
22 Ekim 2000 tarihli Genel Nüfus Sayımına göre; 6 yaş üzeri Nüfus; 4714 (İlçe merkezinde) bunun 2275’i erkek, 2439’u kadındır. Genel toplamın 1750’i ilkokul mezunu, 174’ü ilköğretim mezunudur. 432’i ortaokul mezunu, 14’ü orta okul denge, meslek okulu mezunu, 507’i lise mezunu, 284’ü lise ve dengi meslek okulu mezunu, 251’i yüksek öğretim mezunudur.
1990 yılı ile 2000 yılında yapılan Genel Nüfus Sayım Sonuçlarına göre; İlçe merkezinin yıllık ortalama nüfus artış hızı -0.16, köylerin ortalama yıllık nüfus artış hızı 5.68 ve genel olarak ilçenin ortalama nüfus artış hızı 4.15 düzeyindedir. Görüldüğü gibi ilçede nüfus artışı olmamaktadır. Şu anda ilçede oturan 20.017 kişi vardır ve 17.000 civarında kişi de Ulubey’e kayıtlı olduğu halde ilçe dışında oturmaktadır. Ulubey İlçesi’nin hane halkı büyüklüğü ortalama 3.68, aritmetik nüfus yoğunluğu ortalama 25 kişi civarındadır. Türkiye ortalaması 76 kişi civarında olduğu yerde bu rakam çok azdır. Bu rakamın azalmasının sebebi dışarıya göç olmasıdır.
SOSYAL DURUM
1.KONUT
İlçe merkezinde 2325 adet konut bulunmaktadır. Bu konutlar yapı bakımından; ahşap, yığma ve betonarme kargas binalardan oluşmaktadır. Genelde eski konutlar iki katlıdır. Arazide ev yapımı için uygun olan kalker taşları bol miktarda bulunduğu için evler taştan yapılmaktadır. Nadiren de olsa toprak evlere rastlanılmaktadır. Evlerde alt kat, ahır ve ambar olarak kullanılır. Üst katta ise aile oturmaktadır. Genelde evlerde balkon bulunmaktadır ve balkonlar geniştir. Evlerin pencereleri büyüktür. Evler çatı ile örülmektedir ve genelde bahçe içinde yer almaktadırlar. Evler genelde geniş yapılar ve hela ev dışında yer alır. Genelde 2-3 oda, salon, mutfak ve banyo bulunur. Yeni tip evler betonarmedir, eski evlerin özelliğini taşımakta, genelde 2 veya daha fazla kattan oluşmaktadırlar. Yeni tip evler geniş balkonlu ve geniş pencerelidirler. Köylerde toplu yerleşme mevcuttur. Evler kerpiç, taş, tuğla ve betonarme yapılardan oluşmaktadır.Köylerde toplu yerleşme mevcuttur. Evler kerpiç, taş, tuğla ve betonarme yapılardan oluşmaktadır.
2.SOSYAL YAŞANTIİlçe, belde ve köylerdeki yaşayan halkın tamamı sosyal açıdan homojen bir yapı arz eder. Türk kültüründe yaşatılan gelenek ve göreneklerin hepsi mevcuttur.
Kıyafet olarak ilçemizde kadınların günlük kıyafetleri; göynek, zıbın, entari, yelek, peştamal, sırta giyilen kıyafetlerdendir. Kadınların ayağa giydikleri kıyafetler ise; güllü çorap, mest deriden dikilen ruskar ve naylon ayakkabıdır. Kadınların başa bağladıkları tülbent (bunu genç kızlar başa bağlar) yaşlılar ise önce tülbent daha sonra üzerine yazma bağlarlar. Yazma; kare şeklinde desenli ince bir örtüdür. Kenarları; mekik, firkete, tığ veya iğne oyalarıyla süslenerek kullanılır. Mahalli kıyafetler olarak kadınlarda; ferace ve alnı altın kullanılmakta, erkekler de ise ipekli desenli poşular, işlemeli mintanlar, cepken, kara şalvar ve pantolon giyerler. Ayakta çizgili işlemeli yün çorap ve kundura bulunur.
İlçemizde yemek çeşitleri olarak hamur işleri büyük ölçüde tüketilmektedir. Hamur işlerinden; döndürme, kıyma makarna, şehriye, bükme, yufka, hamursuz, katmer, fincan böreği, zini hamursuzu, ve lokum çeşitleri ünlü yiyeceklerdendir.
Yemek çeşitlerinden çorbalar, et yemekleri güncelliğini devam ettirmektedir. Bilhassa çorbalardan tarhana, bulambaç, mercimek, pirinç ve arap aşı çorbaları meşhurdur. Et yemeklerinden; çömlek, tas kapaması, tas kebabı, ebem köftesi, kavurma, saç ve şiş kebap önemli yer tutmaktadır.
Tatlılar olarak; demir tatlısı, un helvası, tenem helva, pelte, baklava, aşure, irmik helvası, üzüm hoşafı, vişne hoşafı, ayva tatlısı mevcuttur.
3.SOSYAL TESİSLER
İlçemizde sosyal tesis olarak; spor sahası (toprak zemin), halı saha, Belediye Açık Yüzme Havuzu, Belediye Çok Amaçlı Salonu, Halk Eğitim Merkezi Toplantı ve Gösteri Salonu, il tipi Halk Kütüphanesi ve kuruluş lokalleri mevcuttur.
4.İŞ VE ÇALIŞMA HAYATI
Ulubey’de çalışma hayatı tarım, hayvancılık ve küçük çapta ticarete dayanmaktadır. 2005 yılı Ocak ayı itibariyle 703 vergi mükellefi olup bunların 691 gelir (349 gerçek, 342 basit usul) ve 12’si kurumlar vergisi mükellefidir.
Halkımızın büyük bir bölümü yurt dışında bilhassa Almanya’da işçi olarak çalışmaktadır. Bu durum Ulubey halkının gelişmesinde önemli bir etken olmuştur.
Tarım ürünleri olarak; arpa, buğday, nohut, yulaf, mısır, kuru fasulye, fiğ, burçak, tütün, haşhaş, susam, ayçiçeği, soğan, sarımsak üretilmektedir.
Halkımızın büyük bir bölümü yurt dışında bilhassa Almanya ve Avusturya’da işçi olarak çalışmaktadır. Bu durum Ulubey halkının gelişmesinde önemli bir etken olmuştur.
Hayvancılık olarak büyük ve küçük baş hayvancılık yaygın bir şekilde yapılmakta, bunlardan; tavuk ve sığır besiciliği büyük bir miktarda halkımızın geçimini sağladığı bilinmektedir.
Yörede hayvancılık, tarımın ayrılmaz bir parçası olup, çiftçinin önemli gelir kaynaklarındandır. İlçede tarım ve hayvancılık birbirini destekler özelliktedir. Son yıllarda hayvancılık faaliyetlerinde önemli gelişmeler sağlamıştır. Özellikle büyük baş hayvancılıkta, ahır hayvancılığına doğru geçiş dikkati çekmektedir. Aynı durum kümes hayvancılığında da görülmektedir. Modern kümeslerde, kafes sistemi ile ticari amaçlı, yumurta ve et tavukçuluğu giderek yaygınlaşmaktadır.
İlçemizin ekonomik olarak tarihi gelişimi, önemi süreçlerden geçmiştir. Osmanlılar döneminde bölge halkı kilim ve halıcılıkla uğraşmışlardır. Demiryolunun da yardımıyla işlenen bu ürünlerin İngiltere ve Fransa’ya ihraç edilmiştir. Ulubey halkı, geçimini temin etmek için ve bundan 30 sene önce Alaşehir Ovası’na pamuk toplamaya gitmişlerdir. Fakat karasabanın yerini traktörün almasıyla toprak daha iyi işlenmiş ve daha fazla ürün alınmıştır. Son zamanlarda yetiştirilen ürünlerinde çeşitlenmesi ve fazla üretilmesi ile bölgemize dışarıdan işçi gelmeye başlamıştır
5.KÜLTÜR
İlçe Halk Kütüphanesi 25.10.1965 tarihinde kurulmuştur. Yeni binası ise il tipi kütüphane olarak 2 katlı, kaloriferli şekilde 1990 yılında açılmıştır. Kütüphane binası 2752 m²’lik açık alan üzerinde 465 m²’lik kapalı bir alanda kurulmuştur.
İlçe Halk Kütüphanesi müracaat bölümü, genel okuyucu salonu, süreli yayınlar bölümü, ödünç kitap bölümü ve çocuk bölümü olarak hizmet vermektedir. Kütüphanemizde bugün itibariyle 14.000 kitap mevcuttur. Ayrıca 2100 adet süreli yayın bulunmaktadır. Bununla birlikte toplam olarak 16.100 adet basılı yayın mevcuttur. İlçe Halk Kütüphanesinde 2003 yılı itibariyle 5323, 2004 yılı itibariyle 1812 kişi faydalanmıştır.
Kitap koleksiyonu itibariyle İlçe nüfusuna göre çok iyi bir seviyede olan İlçe Halk Kütüphanesinin kitlelere hizmet vermesi açısından teknik donanımının yapılması ve uzman personel ihtiyacının karşılanması halinde hizmet kalitesi artacaktır.
6.GENÇLiK VE SPOR
Futbol sahası, Hizmet Birliği ve Belediye işbirliği ile yapılan halı saha ve yüzme havuzu ile halkımızın spor ihtiyaçlarına cevap verilmeye çalışılmaktadır. 2 Eylül Stadyumu 110/70 UEFA standartlarına uygun olarak yapılmıştır. Halen 1. ve 2. amatör küme futbol maçları bu stadyumda yapılmaktadır.
İlçemizde futbol amatör kümede 9 takımımız mücadele etmektedir. Bu takımlarımızdan 1. amatör kümede 1 takım (2 Eylül Ulubey spor), 2. amatör kümede 8 takım (Avgan Spor, Büyükkayalı Spor, Bireylül .Sanayii Spor, Gümüşkol Spor, Hasköy Spor, İnay Spor, Gedikler Spor ve Kışla Spor) bulunmaktadır.
İlçemizde halkın, gençlerin, okul öğrencilerinin sağlıklı bir şekilde spor yapmaları için kapalı spor salonuna ihtiyaç vardır. Ayrıca mevcut futbol sahasının çevre duvarlarının yapılıp, saha çevre düzenlemesi ve mevcut odaların bakım ve onarımının yapılması gerekmektedir.
EĞİTİM
İlçemiz Milli Eğitim Müdürlüğü 1985 yılında hizmete girmiştir. Müdürlüğümüz bünyesinde 4’ü merkezde toplam 14 ilköğretim okulu, 1 Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü, 1 Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezi, 1 İmam Hatip Lisesi, 1 Genel Lise ve 1 Sağlık Meslek Lisesi hizmet vermektedir.
İlçemizde bulunan 2 Eylül İlkokulu 1924 yılında eski Belediye binasında açılan ilk ve en eski okuldur. Bu okulumuz daha sonra hayırsever bir vatandaşımızın yaptırdığı yeni binasında Mehmet Fuat Terci İlköğretim Okulu adını alarak hizmetini devam ettirmektedir.
İlçemizde Okuma yazma oranı % 98’dir. Bu okullarda halen 2273 öğrenci okumaktadır. Okullarımızda 158 kadrolu öğretmen görev yapmaktadır. Taşımalı ilköğretim uygulaması ile 30 yerleşim yerinden ilçe merkezinde 4 okula, beldelerde 4 okula ve köyde 1 okula olmak üzere 9 merkez okula toplam 487 öğrenci 28 araç ile taşınmaktadır. Taşınan ve diğer tüm okullarımızda normal eğitim yapılmaktadır.taşınan tüm öğrencilere ve fakir öğrencilere 9 merkezde sıcak öğle yemeği verilmektedir.
İlçe genelinde Eğitimin niteliğini arttırmak, Ekonomik zorluk yaşayan öğrencileri sınavlara hazırlamak için ilköğretim ve ortaöğretim öğrencilerine yönelik, Halk Eğitim Merkezi kanalıyla ücretsiz yetiştirme kursları açılmış ve öğrencilerin katılımı sağlanmıştır. İlçemizdeki ilköğretim okulları ve Atatürk Mesleki ve Teknik Eğitim Merkezinde bulunan bilgi teknolojisi sınıfları çok iyi işlemekte olup, ders saatleri dışında öğrencilerimize ve ilçe halkının kullanımına açılmıştır.
Ayrıca Kaymakamlık Makamı ile işbirliği yapılarak kurumun ve okullarımızın bahçeleri ağaçlandırılmış,işçilik giderleri belediyelerce karşılanmak suretiyle Omurca İlköğretim Okulu ve Avgan İlköğretim Okulu tören alanı parke döşemesi yapılmış, Kışla G. Dinçkan İlköğretim Okulunda da basketbol ve voleybol sahası yapılmıştır.
İlköğretimden mezun olmuş ekonomik zorluklar nedeniyle ortaöğrenime devam etmekte zorluk çeken öğrencilere ulaşım giderlerini karşılamak üzere proje hazırlık çalışmaları Kaymakamlık Makamının bilgileri dâhilinde yürütülmektedir.