Selamünaleyküm abla
Ben bir öğretmen lisesinde 11.sınıfım.9. sınıftayken yılbaşının ertesi günü bir çocukla bir paylaşım sitesinde tanıştım(Burak).Bu çocuk abimin arkadaşıydı ama benden 2 yaş büyük.(abim ile aramızda 16 yaş var
) o beni abimin bir arkadaşının dükkanı önünde gördüğünü söyleyerekten kendini tanıttı.Neyse biz konuştuk ve baya anlaştık, bana sen abinden daha kafa birisin dedi Gel gelelim ertesi gün abim odama geldi ve bana (tanıştığımızdan habersiz olduğu her halinden belli);''Az önce Burak'ın yanındaydım,çok fena bir çocuk(son derece iyi anlamda) ben seninde öyle olmanı istiyorum,her şeyi araştırıyor..vb'' dedi.İki üç gün sonra Burak benimle çıkmak istediğini söyledi.Hemen atlayacak bir tip değilim, bir hafta deneyelim dedim sonra oturur konuşuruz ve devam edip etmeyeceğimize karar veririz dedim.. 5. gün ayrılalım dedi.Çünkü ben, bana dolaylı da olsa sunduğu, seçeneklerimi arkadaşımdan yana kullanmıştım.Bir kız arkadaşım var 11 yıldır konuştuğum ve sevdiğim..Onunla çok küçük bir nedenden tartıştılar,arada ben kaldım, arkadaşımda ayrıl dedi ben de Burak'a soğuk davrandım..2 yıl toparlanamadım abla.. koskoca 2 yıl.Ne ders dinledim, ne çevremi..ruh gibiydim.Ama bu iki yıl bana öyle bir olgunluk kattı ki, şimdi Burak'ı aklımdan çıkarmak istemiyorum.Eskisi gibi değilim, bunu en başta çevremdeki insanlar onaylıyor.Ama ben aklımda Burak olsun istiyorum.Sanki daha mantıklı düşünüyorum.Bide çevremde o kadar çocuksu arkadaşlarım var ki,onlar gibi olmak istemiyorum, derin olmak istiyorum.Çünkü Burak öyle .. M.E.B in sitesi olan e-okul'u hacklediği için okuldan atıldı Abim ise bunu o kadar çok önemsiyor ki; o çocuğu okuldan atmak yerine okuldan öyle bir çocuk çıktığı için el üstünde tutması lazım, diye müdüre söyleniyordu. Abimin;yaşadıklarımdan, sebebinin Burak olduğundan, haberi yok ama o aklımı o kadar meşgul ediyor ki, bir de onu unutmak istemediğimi sanınca... Bir kaç kez Burak ın karşısına çıkıp derdimi anlatmayı bile düşündüm ama küçülmek istemedim.Umurunda olmadığını biliyorum çünkü..Bide onunla o kadar ortak yönümüz olduğunu hissediyorum ki.. aynı şarkıları,aynı videoları aynı gün içinde dinlediğimiz bile oldu hatta aynı paylaşımları yaptığımız bile.. Velhasıl ablacığım kimseye cesaret edip anlatamadığım derdim bu uzunluğunun farkındayım ama ne olur hoş gör Okuduğum kadarıyla meşgulsün ve değerli zamanından boş yere aldıysam hakkını helal et şimdiden teşekkür ederim
Ben bir öğretmen lisesinde 11.sınıfım.9. sınıftayken yılbaşının ertesi günü bir çocukla bir paylaşım sitesinde tanıştım(Burak).Bu çocuk abimin arkadaşıydı ama benden 2 yaş büyük.(abim ile aramızda 16 yaş var
) o beni abimin bir arkadaşının dükkanı önünde gördüğünü söyleyerekten kendini tanıttı.Neyse biz konuştuk ve baya anlaştık, bana sen abinden daha kafa birisin dedi Gel gelelim ertesi gün abim odama geldi ve bana (tanıştığımızdan habersiz olduğu her halinden belli);''Az önce Burak'ın yanındaydım,çok fena bir çocuk(son derece iyi anlamda) ben seninde öyle olmanı istiyorum,her şeyi araştırıyor..vb'' dedi.İki üç gün sonra Burak benimle çıkmak istediğini söyledi.Hemen atlayacak bir tip değilim, bir hafta deneyelim dedim sonra oturur konuşuruz ve devam edip etmeyeceğimize karar veririz dedim.. 5. gün ayrılalım dedi.Çünkü ben, bana dolaylı da olsa sunduğu, seçeneklerimi arkadaşımdan yana kullanmıştım.Bir kız arkadaşım var 11 yıldır konuştuğum ve sevdiğim..Onunla çok küçük bir nedenden tartıştılar,arada ben kaldım, arkadaşımda ayrıl dedi ben de Burak'a soğuk davrandım..2 yıl toparlanamadım abla.. koskoca 2 yıl.Ne ders dinledim, ne çevremi..ruh gibiydim.Ama bu iki yıl bana öyle bir olgunluk kattı ki, şimdi Burak'ı aklımdan çıkarmak istemiyorum.Eskisi gibi değilim, bunu en başta çevremdeki insanlar onaylıyor.Ama ben aklımda Burak olsun istiyorum.Sanki daha mantıklı düşünüyorum.Bide çevremde o kadar çocuksu arkadaşlarım var ki,onlar gibi olmak istemiyorum, derin olmak istiyorum.Çünkü Burak öyle .. M.E.B in sitesi olan e-okul'u hacklediği için okuldan atıldı Abim ise bunu o kadar çok önemsiyor ki; o çocuğu okuldan atmak yerine okuldan öyle bir çocuk çıktığı için el üstünde tutması lazım, diye müdüre söyleniyordu. Abimin;yaşadıklarımdan, sebebinin Burak olduğundan, haberi yok ama o aklımı o kadar meşgul ediyor ki, bir de onu unutmak istemediğimi sanınca... Bir kaç kez Burak ın karşısına çıkıp derdimi anlatmayı bile düşündüm ama küçülmek istemedim.Umurunda olmadığını biliyorum çünkü..Bide onunla o kadar ortak yönümüz olduğunu hissediyorum ki.. aynı şarkıları,aynı videoları aynı gün içinde dinlediğimiz bile oldu hatta aynı paylaşımları yaptığımız bile.. Velhasıl ablacığım kimseye cesaret edip anlatamadığım derdim bu uzunluğunun farkındayım ama ne olur hoş gör Okuduğum kadarıyla meşgulsün ve değerli zamanından boş yere aldıysam hakkını helal et şimdiden teşekkür ederim 
.jpg)