- Katılım
- 28 Mart 2011
- Mesajlar
- 2,125
- Tepkime puanı
- 26
Dikenler bağrında mızrak,
Gönlü gül renginde,
Gün rengindedir umutları bülbülün…
Umut imandan, mutluluk umuttan beslenir.
İmansız umut, umutsuz mutluluk düşünülemez.
İman umudun, umut mutluluğun özüdür.
Umut imanın dokusu, mutluluk umudun kokusudur.
İnsanların umutsuzluğu mutsuzluklarından değildir.
Umutsuzluklarındandır mutsuzlukları…
Mutsuzluk, umutsuzluğun nedeni değil, sonucudur.
Umut azalırsa, mutsuzluk çoğalır.
Gün batarsa karanlık çöker.
Karanlık, ışığın olmayışıdır.
Karanlıktan beslenen ve karanlığı besleyen umutsuzluk; kalbe çöken korkunç bir kâbustur.
Sinir sistemi yıpratır, ruhu hırpalar, içi kanatır…
Dirlik ve birlik ruhunu zehirler.
İdrak gözünü kör eder.
Hayatın rengini soldurur.
Dirayetle direnme azmini kırar.
Kasırgaya dönüşür gönül ikliminde.
Sabrın kalesini yıkar.
Tevekkül gemisinin dümenini kırar, rotasından saptırır.
Hazanda savrulan yaprak gibi yabancı ve yalancı limanlara sürükler.
Korku ve kuşku dalgalarının kucağına iter.
Karanlık girdaplara kaptırır.
Tarihin dengesini bozar.
Hayatın yükünü kaldıran bir kaldıraçtır umut.
Umut ışıktır.
Umut ışığı sönerse mutluluk ufku kararır.
Gözlerin feri söner, bakışlar donuklaşır.
Yaşam şevki kırılır, ruhlar sıkılır, kalpler daralır.
Umut ikliminde hüzün meltemleri eser.
Mâtem rengine bürünür ufuklar.
İradenin zindanı, azmin katilidir.
Siyah bir ölümdür umutsuzluk.
Umudu biten, biter.
Tükenirler; umutlarını tüketenler…
Umut anahtarıyla açılır mutluluk kapısı.
Mutluluk hazinesinin tılsımı umut iksiriyle bozulur.
Umut hayatın oksijenidir.
Umudun ikliminde açan çiçekler solmaz.
İman gülistanında açan umut gülleri, şeyda bülbüller gibi baharı besteler.
Umut azıktır.
Umudu azık edinmeyen kendine yazık eder.
Dirençtir umut.
Umutla dirilen direnir.
Umudu güçlendiren, umutla güçlenir.
Umudu tutanları, umut ayakta tutar.
Mutluyuz çünkü umutluyuz.
Umuttan umut kesmemişiz.
“Bizden hüznü giderip yok eden Allah'a hamdolsun” (Fatır 34)
Gönlü gül renginde,
Gün rengindedir umutları bülbülün…
Umut imandan, mutluluk umuttan beslenir.
İmansız umut, umutsuz mutluluk düşünülemez.
İman umudun, umut mutluluğun özüdür.
Umut imanın dokusu, mutluluk umudun kokusudur.
İnsanların umutsuzluğu mutsuzluklarından değildir.
Umutsuzluklarındandır mutsuzlukları…
Mutsuzluk, umutsuzluğun nedeni değil, sonucudur.
Umut azalırsa, mutsuzluk çoğalır.
Gün batarsa karanlık çöker.
Karanlık, ışığın olmayışıdır.
Karanlıktan beslenen ve karanlığı besleyen umutsuzluk; kalbe çöken korkunç bir kâbustur.
Sinir sistemi yıpratır, ruhu hırpalar, içi kanatır…
Dirlik ve birlik ruhunu zehirler.
İdrak gözünü kör eder.
Hayatın rengini soldurur.
Dirayetle direnme azmini kırar.
Kasırgaya dönüşür gönül ikliminde.
Sabrın kalesini yıkar.
Tevekkül gemisinin dümenini kırar, rotasından saptırır.
Hazanda savrulan yaprak gibi yabancı ve yalancı limanlara sürükler.
Korku ve kuşku dalgalarının kucağına iter.
Karanlık girdaplara kaptırır.
Tarihin dengesini bozar.
Hayatın yükünü kaldıran bir kaldıraçtır umut.
Umut ışıktır.
Umut ışığı sönerse mutluluk ufku kararır.
Gözlerin feri söner, bakışlar donuklaşır.
Yaşam şevki kırılır, ruhlar sıkılır, kalpler daralır.
Umut ikliminde hüzün meltemleri eser.
Mâtem rengine bürünür ufuklar.
İradenin zindanı, azmin katilidir.
Siyah bir ölümdür umutsuzluk.
Umudu biten, biter.
Tükenirler; umutlarını tüketenler…
Umut anahtarıyla açılır mutluluk kapısı.
Mutluluk hazinesinin tılsımı umut iksiriyle bozulur.
Umut hayatın oksijenidir.
Umudun ikliminde açan çiçekler solmaz.
İman gülistanında açan umut gülleri, şeyda bülbüller gibi baharı besteler.
Umut azıktır.
Umudu azık edinmeyen kendine yazık eder.
Dirençtir umut.
Umutla dirilen direnir.
Umudu güçlendiren, umutla güçlenir.
Umudu tutanları, umut ayakta tutar.
Mutluyuz çünkü umutluyuz.
Umuttan umut kesmemişiz.
“Bizden hüznü giderip yok eden Allah'a hamdolsun” (Fatır 34)
Yüreğinin sesini biraz daha aç;
Çünkü hiçbir "gül" topraksız,
Hiçbir hayat "umutsuz" yeşermemiştir
alıntı
Allah Razı Olsun