- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 9,111
- Tepkime puanı
- 81
Sözümüz susunca daha açık anlaşılır
Bizim sözümüz, sustuğumuz zaman daha da açık anlaşılır; çünkü o istek, men'edildikçe daha da artar.
Deniz coştu mu, coşkunluğu köpük olur; köpürüşü de, "Bilinmeyi sevdim, diledim" sırrını meydana kor.
Söz söylemek, o pencereyi kapatmaktır; söz söylemek, onu gizlemenin ta kendisidir.
Gülün yüzüne karşı bülbülce naralar at da onlara gülün kokusunu duyurma; oyala onları.
Kulakları sözle oyalansın da akılları, gülün yüzüne uçmasın.
Hele pek aydın olan bu güneşin karşısında her kılavuz, gerçekten de bir yol vurucudur.
Ey yarasalardan gizlenmiş güneş, ışık, ışığın yükselişi, senin gözcün bekçindir.
Güneşin önündeki perde, parıltısının çokluğundan, hararetinin, yakışının fazlalığındandır ancak.
Güneşin perdesi de kendi ışığıdır; ondan nasipsiz olan yarasadır, gecedir.
