Sıyırmamak için Allah'a sığının

İlaç tedavisi gören insanların sayısı her geçen gün artıyor. Elbette hastalıklar karşısında insan tedavi olacak. Ancak benim bahsettiğimi ilaçlar fiziksel hastalıklar için kullanılan ilaçları değil.
Ruh hastalıkları, yada psikolojik rahatsızlıklar olarak tanımlanan hastalıklar yüzünden kullanılan ilaçlardan bahsediyorum.
ABD ve Avrupa’nın yıllardır gündeminde olan psikolojik hastalıklar, son yıllarda ülkemizde de gözle görülür biçimde arttı. Hem de her yaş grubunda.

“Nereye gidiyoruz?” diye sormamız gerektiğini düşünüyorum. “Niçin bu hale geldiğimizi?” araştırmak zorundayız. Daha da önemlisi hepimiz bunun üzerine düşünmek zorundayız.

“Dert insanı hasta eder” deriz hep. Ancak bu yanlış bir anlamadır.
Her derdi olan hasta olsa vay halimize! İçinizde derdi olmayan var mı? “Dünyada derdi olmayan iki insan varmış, biri henüz doğmamış, diğeri de rahmetli olmuş!”

Dert insanı hasta etmez! Derdini dert etmek insanı hasta eder. Bu ikisi arasındaki farkı anladığımız zaman, bizi hasta eden şeyin derdimiz değil kendimiz olduğunu daha iyi anlarız..

Peygamberlerin hayat hikayesini bilmeyen yoktur. Biliyor olmak başkadır, üzerine düşünmek başka…
Biz biliyoruz fakat düşünmüyoruz. Peygamberler tarihi tam anlamıyla çileler tarihidir. Her Peygamberin ayrı bir sıkıntıyla imtihan edildiğini anlamak zorundayız.

Kimi peygamberler oğluyla imtihan edilmiş, kimisi babasıyla, kimisi de eşiyle.
Bazılarının hayatında çok büyük hastalıklarla verilen mücadele dikkatimizi çekiyor, bazılarının ihanetle imtihan edildiğini görüyoruz.
Çile, acı, kazanma, kaybetme, horlanma, dışlanma, alay edilme gibi aklınıza dert adına ne geliyorsa hepsini Peygamberlerin hayatında göreceksiniz.

Alemlere rahmet olarak yaratıldığına inandığımız Peygamberimiz Muhammed Mustafa (sas)’in hayat hikayesini hepimiz biliriz ama üzerine düşünmeyiz.
Dünyaya gelmeden babasını, kucuk yaşında annesini kaybetmiş. Hem öksüz hem yetim büyümüş.
Kendisine hem annelik hem babalık yapmaya çalışan dedesini de çocuk yaşta kaybetmiş.

Yaşadığı toplum tarafından dışlanmış, horlanmış taşlanmış. Eşini kaybetmenin acısını da yaşamış.
Bir anne veya babanın bu dünyada yaşayabileceği en büyük acı olarak tanımlanan evlat acısını da yaşamış. Hem de tam beş defa. Beş çocuğunun da ölümünü görmüş. Evlatlarını toprağa vermiş. Bahsettiğimiz kişinin yaratıcının en sevdiği kulu olduğunu hatırlamak zorundayız.

Bunları hepimiz biliyoruz. Ama dedim ya düşünmüyoruz!
Düşünmüyoruz ki Allah (c.c.) en sevdiği kulları olan Peygamberlerini bile acı ve çileyle imtihan ediyorsa beni / bizi niye imtihan etmesin?
Alemlere rahmet olarak yarattığı Peygamberine bile torpil yapmıyorsa bana / bize niye torpil yapsın?

Her sıkıntıda depresyona girer hale geldik. Dünyanın imtihan dünyası olduğunu unutuyoruz bazen. En ufak sıkıntı da depresyona giriyoruz....
İman, en büyük imkandır..unutmayiniz..
Allaha sığının. Allaha sığınmazsak kafayı sıyıranların sayısı her geçen gün daha da artacak.
Sıyırmamak için Allah cc. sığının!
Alinti.

Aslında sistemin kurallarına ters düşüldüğünde ortaya yine sistemin kuralları doğrultusunda sonuçlar çıkıyor. Bizim hissi yaklaşımlarımız bu sonuçları değiştiremiyor. Kişi depresyon halinde iken şeytani telkinlere en açık hale gelebiliyor. Hissi yaklaşımların bir faydası asla olmaz, Sünnetullah'a göre sorunu çözmekten başka çıkış yolu yok.Bir yerde bir söz okumuştum, Varlığın tek'liğini idrak etmekten zor olanı Sünnetullah'ı idrak etmektir. Kalem yazmış kurumuş. İyiliğin karşılığı iyilik, kötülüğün karşılığğı kötülük. Saygının karşılığı saygı. İlk önce insan kendisi ile kendisinin arasındaki muhabbet ve alışverişin de bu SünnetuAllah ile cereyan ettiğini fark edebilirse olaylar değişiyor. İşin en temelinde Şirk batağı var aslında. Sünnetullah'ta şirk'e yer yok ve hadislerde görmüşsünüzdür af ta yok.

HZ Mevlana'nın bir sözü vardı;

Başına ne kötülük geldiyse bu ''ben'' yüzünden geldi O zaman kaç o ''ben'' den.

Dert insanı hasta eder” deriz hep. Ancak bu yanlış bir anlamadır.
Her derdi olan hasta olsa vay halimize! İçinizde derdi olmayan var mı? “Dünyada derdi olmayan iki insan varmış, biri henüz doğmamış, diğeri de rahmetli olmuş!”

Dert insanı hasta etmez! Derdini dert etmek insanı hasta eder. Bu ikisi arasındaki farkı anladığımız zaman, bizi hasta eden şeyin derdimiz değil kendimiz olduğunu daha iyi anlarız..

HZ Mevlana'nın bir sözü vardı;
'Başına ne kötülük geldiyse bu ''ben'' yüzünden geldi O zaman kaç o ''ben'' den.<!-- google_ad_section_end --> '
Aynen..biz deprasyona girmiyoruz ki bizler hiic deprasyondan cikmiyoruz ki girelim...

insanlık acınacak halde ama acıma duygusunu hala taşıyan kaç kişi var bilemiyorum...
gidişat malesef çok kötü ,zaman eline geçirdi bizleri ,sorgulamadan anlamadan yaşamadan gidiyoruz...
nefes alışımız bile ağırlaşmaya başladı, dünya üzerimize üzerimize geliyor,koca dünyaya küçücük bedenlerimizle sığamıyor taşı toprağı parayı hayatı paylaşamıyoruz(sanki bize aitmiş gibi)!
zor geliyor yaşamak çünkü var olan ilahi Kurallar
üzerine kurallar koyuyor hatta var olanları insanların beyninden çıkarmaya yaşamlarından atmalarına yardımcı olunuyor...
deprasyondan kurtulsak da kendi vicdanimizda hep takili kaliyoruz..
sonumuz hayr olsun inşALLAH

Ben antidepresanlar kullandım zamanında. Kesinlikle çözüm değil. Hatta ilaç tedavisi kesildiğinde insanı daha da batağa sürüklüyor. Kendi psikolojisini düzeltmek birazda insanın kendi elinde. Şimdi işler istediğim gibi gitmese de kendimi çok fazla yıpratmamaya çalışıyorum. Gözlerimden yaşlar süzülsede 'Rabbim sen böyle istediysen mutlaka hayır vardır. Kulun için kötü olanı istemezsin.' diyorum. Allah'a sığınmaktan daha güzel ve daha emin birşey olabilir mi şu hayatta ...

Hak şerleri hayr eyler
Zannetme ki gayr eyler
Arif an'ı seyr eyler
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler...

Sen Hakk'a tevekkük kıl
Teslim ol ve rahat bul
Her işine razı ol
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler...

Deme şu niçin şöyle
Yerindedir ol öyle
Bak sonuna seyr eyle
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler... (İbrahim Hakkı)

Bu ilahinin ilk kıtasını her bunalmaya başladığımda içimden söyerim İyi geliyor bana