Sıkıntılarım var

Sevgili hocam, 25 yaşındayım hayat boyu maddi olarak çok zorluklar yaşadım. Ailem de pek fazla islama bağlı değil, ben kendimi geliştirdim, islami alanda çok bilgi edindim, çok kitaplar okudum, bunlara göre yaşamaya çalıştım fakat bir yerden sonra olmadı. Ailem, çevrem maddi imkansızlık vs nice sorunlar ve iki kız kardeşim ben onların abisi olarak onlara örnek olmak için daha çok fedakarlıklar yaptım. Şu an ise tam bir enkaz yığını gibiyim, babam tedavisi bulunmaz bir hastalığa yakalandı ama yatalak değil, iyi şükür. Fakat eski hallerine devam ediyor yalan, sigara, at yarışı, kumar boş vakit geçirme vs bir sürü. Artık annemi de beni de kardeşlerimi de bize hayat boyu yaşattığı vurdumduymazlık, yoksulluk iş bulup çalışmama vs bunları hala devam ettirmekte. Artık aile içi psikolojik sorunlar başladı ben bunu seziyorum ama mümkün olduğunca bir şeylerin düzelmesi için çabalıyorum, çalışıyorum mücadele ediyorum. Bir yanda içimde isyanlar fırtınalar kopuyor ama dışa vurmuyorum.

Zar zor üniversiteyi bitirebildim, okurken sürekli ek işlerde çalıştım şu an ise işsizim iş aramaya devam ediyorum. Kafam çok karışık, yalnızlaştım asosyalleştim bir tuhaf oldum ama güçlüyüm çok şükür, gözükarayım. bu zamana kadar hiç tedirgin olmadım, korkmadım herşeyin üstüne üstüne gittim ama artık bıkkınlık geldi ben mücadele ettikçe yanımdakiler daha çok bana dayanıyor ve bende başka hiçbirşey yapan yok. Artık içimdeki son insanlık öldü gibi, tüm duygularımı yitirdim hiç bir şeye tepki vermiyorum, sokakta bir kavga bıçaklı iki kişi tüm kalabalık izlerken ben aralarına girdim ayırdım sonrada hiçbişey olmamış gibi yoluma devam ettim. Herkes şaşkın şaşkın bana bakıyordu, ona bile heycan duymadım neden aralarına girdim bende bilmiyorum...böyle içim karmakarışık ...

Allah (c.c) YAR VE Yardimciniz Olsun..Yusuf Siz sadece biraz yorgun ve stress içindesiniz!!Bunlarda gecer Ya Huu!!

Kim ki zerre kadar bir iyilik yapsa onun karşılığını görecek ve her kim de zerre kadar bir kötülük yapsa onun karşılığını görecek" Zilzal Suresi 7 ve 8 ayet

İyi bir insan, herkes için bir nimettir...insanlar iyilikleri suistimal ediyorlar diye yaptiğimiz iyiliklerden vaz mi gecelim.. diyorsunuz ...?
“Muhakkak ki Allah, adaleti, iyiliği, akrabaya yardım etmeyi emreder, çirkin işleri, fenalık ve azgınlığı da yasaklar. O, düşünüp tutasınız diye size böyle öğüt verir.” (Nahl, 16/90)
iyilik yapmak bana mutluluk, haaz veriyor!!beni mutlu ediyor huzur veriyor !!

küçücük bir çocuk iken annem hep derdi ki"İyilik yap denize at. Balık bilmezse Hâlık bilir.”
Hâlık kim anne..?
Hâlık, Yaratıcı demekti, önce bunu öğrendim.“İyilik, iyiliktir. Ondan asla zarar gelmez, kayıp söz konusu olmaz. İstersen yaptığın iyiliği denize at, balıkların arasına düşür.
Balık bilmezse, balığın Hâlık’ı bilir, yine boşa gitmez.”olduğunu yillar sonra anladim!!

7 sene önce Yeni doğan bir bebeğin koruyucu annesi olmuştum..nasilsa benim değil idi!Ana gibi bakacak değilim ya yedir icir!at odaya ne hali varsa görsün!!
hem de Yabancı asıllı bir bebekti..aman!!anasi atmiş ben mi bakip sevecem..benim yavrum değil ki..

ama Aşağıdaki marangoz hikayesini biliyordum..ve bu bebeği ahiret evimi inşaa eder gibi bakiyordum!!Sevgi, merhamet ve adalet ile...
ve Allah`in Hikmettini bakin iki sene sonra bu bebeği evladlik almaya karar verdim adini da Yusuf koydum...
Eğer onu alacağimi bilseydim çok daha farklı bakardim diyecek keşkelerim yok!!Hamd olsun!!olsa idi bu gün ona her baktiğimda vicdan azabi duyardim!!

Marangoz biziz…
Her gün bir çivi çakar, bir tahta koyar ya da duvar dikersiniz ama o evi kendinize yapar gibi yaparsanız çok güzel bir eser meydana getiririz..
Bugün yaptığımız davranış ve seçimler, yarın belki de içinde ebedi yaşayacağımız evi kurar bizlere. Öyle ise onu akıllıca ve gönlünüzden gelerek yapalım.
Ne müteahhide (Yaradana)karşı mahcup olalım, ne de kendimize karşı..
Kötülük bir hatadan, bilgisizlikten doğar. Aynı zamanda kişinin mutluluğu yanlış yerde aramasından kaynaklanır.
Tabii ya, suistimal dediğimiz şeyler de birilerinin sahte değerleri değil miydi? Bunlara aldanıp da iyilikten vazgeçmek Müslüman yaşantısında yakışık almaz…

Yaşlı bir marangozun emeklilik çağı gelmişti. Yıllardır yanında çalıştığı müteahhidini de çok seviyordu ama artık bu işlerden iyice bıkmıştı.
İşi bırakmak ve emekli olmak istediğini çok sevdiği müteahhide söyleyince müteahhit çok üzüldü bu duruma. Ve ondan, kendisine son bir ev yapmasını rica etti.
Marangoz kabul etti ve işe girişti ama gönlünden gelerek çalışmıyordu. Baştan savma bir işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı.
Mesleğinde zirve olmanın hiçbir izini taşımayan bu evi normalinden de kısa sürede bitirdi.

İşini bitirdiğini müteahhide söyleyince müteahhit de şaşırmıştı. Çünkü şimdiye kadar bu kadar kısa bir sürede hiçbir evi teslim edememişti patronuna.
Müteahhit, evi gözden geçirmek için geldi. Evi baştan sona dolaştıktan sonra dış kapının anahtarını marangoza uzattı. “Bu ev senin” dedi,
“yıllardır bana ettiğin hizmetlerin karşılığı olarak sana benden hediye.”
Marangoz şoka girdi. Ne kadar utanmıştı. Eğer yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi ne de güzel, özenerek yapardı onu!

Hayat bizim için de bazen böyledir. Gün be gün kendi hayatımızı kurarız. Çoğu zamanda yaptığımız işe, elimizden gelenden daha azını koyarız.
Sonra da şoka girerek kendi yaptığımız o baştan savma evde yaşayamayacağımızı anlarız.
Eğer tekrar yapabilsek, çok daha farklı yaparız. Tekrar bu hayatı yaşayabilsek çok daha farklı ve hatasız yaşamaya çalışırız.
Ne var ki; hayata geri dönüş ve tekrar bir şeyler yapabilmek mümkün olmaz hiçbir zaman.

Marangoz biziz…
Her gün bir çivi çakar, bir tahta koyar ya da duvar dikersiniz ama o evi kendinize yapar gibi yaparsanız çok güzel bir eser meydana getiririz..
Bugün yaptığımız davranış ve seçimler, yarın belki de içinde ebedi yaşayacağımız evi kurar bizlere. Öyle ise onu akıllıca ve gönlünüzden gelerek yapalım.
Ne müteahhide (Yaradana)karşı mahcup olalım, ne de kendimize karşı...

cevap

Hocam Allah razı olsun, dediğiniz gibi yorulup usanmak yok, mücadeleye devam. Yanılgıya düşmüşüz ama gönülden de bu kadarı geliyor be hocam ... Bir yandan da düşünüyorum tüm bunların elbette bir sebebi var ve insan gücü yettiğince imtihana tutulur. Bizim imtihan da biraz ağır, lakin Allah en iyisini bilir. Şükür deyip geleni çekicez artık ...Verdiğiniz kıssalar ve cevabınız benim için anlamlı sağolun....