Selâmün Aleyküm, Gönül sızım abla .
Bir insan her yolu denesin idrak etmesi gereken bir Vakti bile varmış.
Ben sözlumü taşıyorum sanıyordum bu hafta yaşadıklarımdan anladım ki o beni taşıyor.
Haklı hep ben im sanırdim.
Aslında olgun olanda idareci olan da hep benmisim.
Çok Sogumustum sözlumden son olanlardan sonra.
Geçtiğimiz hafta Ailem le tanıştırdım nişan yüzüklerimizin siparişini verdik.
Ayrıca kız tarafı damat adayını araştırır Ya babam da araştırdı.
Sözlum için babamın telefonu hiç Susmadi.
Aynı gemiden çalıştığı uzaktan akrabalarkmiza sorduk.
Efendi saygılı dürüst çalışkan temiz çocuk kefil bile oldular.
Çok şaşırdım.
Ailem akrabalarım ona gıpta ederek baktilar.
Bir mahçup oldum ki bir utandim.
Allahım dedim hayırlı olanı da ser olanı da sen bilirsin.
Sana sözlum için ne kadar şükür etsem azdır. Ne kadar teşekkür etsem az.
Aynı hafta yine dilimin sert olduğunu farkettim tartıştık.
Tartıştığımiz an o uzaklaştı beni kirmamakk için.
Sonra uygun zamanı bekleyip bana dediki.
Bu hayatta bir tabak makarna yemekte duyacağız bir tabak pilav yesekte doyacagiz.
Ayakkabım varken ayakkabı almam musriflik yapmam.
Tartisacaksak evlendigimizde evimizde tartisacagiz insanlarin İçinde asla tartışmak yok dedi.
Herşeyin hayirlisini isteyecegiz bu hayatta herşey hayırlı zamanda olsun dedi.
Allahın nasip ettiği daha güzeldir daha huzurlu dur dedi.
Öyle Utandım ki ne kadar olgunmuş.
Meğer olgun olan oymus onu ben değil o beni taşırmis.
Allaha mahçup oldum kendimden bir utandim .
Tasiyamadigim yoruldugum ben misim o değilmiş.
Allaha şükürler olsun bu hafta idrak ettirdi.
Ama çok mahçubum
Allah sizden razı olsun.
Artık anlıyorum ki olgunlaşmam ıcınmis yaşadığım sıkıntılar.
Allaha şükürler olsun
Selamet le ablacigim.
