- Katılım
- 23 Nisan 2011
- Mesajlar
- 3,345
- Tepkime puanı
- 24
BEDİÜZZAMAN İLE RUS KUMANDAN
Bin dokuz yüz on altıda Üstad esir oluyor Ruslarca esir kampına doğru götürülüyor Kosturma’daki bu kampta geçiyor esareti Esirlere gösteriyor ilim ve marifeti Esir olan subaylarla sohbetler ediyordu Onların imanlarını kuvvetlendiriyordu.
Bir gün Rus Başkumandanı onları teftiş eder Teftişleri esnasında O’nun yanından geçer. Üstad ona selam vermez ve hiç yerinden kalkmaz İkinci kez geçer yine onu hiç umursamaz. Üstad’ın hareketine Başkumandan çok kızar Tercüman vasıtasıyla sebeplerini sorar.
Hürmet etmediği için Üstad’a hiddetlenir“Herhalde tanımadılar” diyerek de söylenir
Üstad diyor: ”Tanıyorum Nikola Nikolaviç Şu kâfir Başkumandanı hatırlamaz mıyım hiç” Kumandan diyor ki: “Madem sen beni tanıyorsun O halde Rus ordusuna hakaret ediyorsun”
Üstad ona cevap verir: “sana hakaret etmem Bir Müslüman âlimiyim ben sana kıyam etmem Çünkü imanlı bir kimse bir kâfirden yücedir Bilir misin kıyamette ahvaliniz nicedir”
Divan-ı harbe verilir Üstad Bediüzzaman Olacağa önem vermez bunu duyduğu zaman
Diyor ki: “İdam kararı pasaport hükmündedir Beni ebedi âleme alıp götürmektedir”
Ve nihayet idamına kesin karar verirler Namaz kılabilmek için onlardan izin ister Hüküm infaz edilmeden namazı eda eder Rus Kumandanı gelerek Üstad’tan özür diler
“Beni affedin” diyerek yeni bir karar alır Verilen idam hükmünü hemen geri aldırır Üstad iki buçuk sene esarette kalıyor Oradaki hayatını İslam’a vakfediyor Kur’an ve sünnet aşığı burada da boş durmaz Fedakârane çalışır gece gündüz yorulmaz Bu müddet içerisinde katiyen boş durmuyor Esir olan zabitlere her gün dersler veriyor Bir gün bu ders sırasında bir Rus kumandan gelir Siyaset yapıyor diye dersine mani olur Sonra işin iç yüzünü Rus Kumandan öğrenir İşlerine karışmadan O’nu serbest bırakır
Bin dokuz yüz on sekizde kurtulup firar eder Varşova, Viyana derken İstanbul’a da geçer
Cenabı Allah Üstad’tan ebeden razı olsun
Ahmet Tanyeri’yi O’na Cennette komşu etsin
Ahmet Tanyeri – DİYARBAKIR
Bin dokuz yüz on altıda Üstad esir oluyor Ruslarca esir kampına doğru götürülüyor Kosturma’daki bu kampta geçiyor esareti Esirlere gösteriyor ilim ve marifeti Esir olan subaylarla sohbetler ediyordu Onların imanlarını kuvvetlendiriyordu.
Bir gün Rus Başkumandanı onları teftiş eder Teftişleri esnasında O’nun yanından geçer. Üstad ona selam vermez ve hiç yerinden kalkmaz İkinci kez geçer yine onu hiç umursamaz. Üstad’ın hareketine Başkumandan çok kızar Tercüman vasıtasıyla sebeplerini sorar.
Hürmet etmediği için Üstad’a hiddetlenir“Herhalde tanımadılar” diyerek de söylenir
Üstad diyor: ”Tanıyorum Nikola Nikolaviç Şu kâfir Başkumandanı hatırlamaz mıyım hiç” Kumandan diyor ki: “Madem sen beni tanıyorsun O halde Rus ordusuna hakaret ediyorsun”
Üstad ona cevap verir: “sana hakaret etmem Bir Müslüman âlimiyim ben sana kıyam etmem Çünkü imanlı bir kimse bir kâfirden yücedir Bilir misin kıyamette ahvaliniz nicedir”
Divan-ı harbe verilir Üstad Bediüzzaman Olacağa önem vermez bunu duyduğu zaman
Diyor ki: “İdam kararı pasaport hükmündedir Beni ebedi âleme alıp götürmektedir”
Ve nihayet idamına kesin karar verirler Namaz kılabilmek için onlardan izin ister Hüküm infaz edilmeden namazı eda eder Rus Kumandanı gelerek Üstad’tan özür diler
“Beni affedin” diyerek yeni bir karar alır Verilen idam hükmünü hemen geri aldırır Üstad iki buçuk sene esarette kalıyor Oradaki hayatını İslam’a vakfediyor Kur’an ve sünnet aşığı burada da boş durmaz Fedakârane çalışır gece gündüz yorulmaz Bu müddet içerisinde katiyen boş durmuyor Esir olan zabitlere her gün dersler veriyor Bir gün bu ders sırasında bir Rus kumandan gelir Siyaset yapıyor diye dersine mani olur Sonra işin iç yüzünü Rus Kumandan öğrenir İşlerine karışmadan O’nu serbest bırakır
Bin dokuz yüz on sekizde kurtulup firar eder Varşova, Viyana derken İstanbul’a da geçer
Cenabı Allah Üstad’tan ebeden razı olsun
Ahmet Tanyeri’yi O’na Cennette komşu etsin
Ahmet Tanyeri – DİYARBAKIR