K
Kayıtsız Üye
Kayıtsız
Misafir
Merhaba Hocam, ben bunu yazarken bile içim acıyor ama birine danışmak istiyorum artık. Ben hayatım boyunca hep uslu diye tarif edilen bir kız oldum hocam. İlla ki günahlarım oldu ama şimdikiler gibi değil. Üniversite zamanında biriyle tanıştım. Çok sevdim, onunla bir aile kurmak isteyecek kadar çok. Bu zamana kadar kimsenin elini tutmamış olan ben zina işledim. Ben ki sevgiliye karşı olan biriyim. İnsan sever ve evlenir hep bunu istedim. İnanın onunla asla art niyetim olmadı Rabbim de biliyor. O zamanlar öyle kendimden geçmişim ki bu zina sadece bir kere de olmadı. Yanlış olduğunu bildiğim halde sevgisi nasıl kör ettiyse beni şeytana uydum, nefsime hakim olamadım. Ben böyle bir insan değildim hocam, böyle olsun istemezdim. Evlenip Rabbim'in bana helalim olarak nasip edeceği kişiyle bunu yaşamak isterdim. İnandım ona o kadar güzel oynamış ki benimle. Sevdiğine o kadar inandırdı ki. Rabbim biliyor nasıl sevdim onu, hatta bir anne gibi titredim üzerine. Hep gözümde evlenip kucağında evladımız ile olduğu görüntüler gelirdi hocam. Sanmayın ki onu suçluyorum. Ben kendi günahımı çok iyi biliyorum ve Rabbim'in beni affetmesini umut ediyorum. Benim sormak istediğim bu onun yanına kar mı kalır hocam. Neden bunu yaptı ? Neden girdi günahıma nasıl bir kız olduğumu da biliyordu hocam. Ben hergün gözyaşı döküyorum kendimi affedemiyorum. Nasıl bu hale geldim kendimi tanıyamıyorum. Hep elbet geçer bu diyorum ama sabrım bitiyor hocam. Allah aşkına hocam ben bu durumdayken o nasıl mutlu olur. Ben aynada kendi yüzüme bakamazken nasıl mutlu olur. Hala da seviyorum, çok dua ettim onun için olmadı. Nasip değil bunu anlıyorum. Böyle yaşamak çok zor inanın bana çok zor. Ona hakkımı asla helal etmiyorum. Ne yapmam gerek hocam. Yardım edebilir misiniz bana ?