- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Nefis köpek gibidir,aç bırakırsan saldırır, doyurursan gaflet eder uyur, Yarı aç yarı tok bırakırsan sana faydalı olur.
Nefis köpek gibidir.yani nefsimiz bizim icimizdeki köpegimizdir.
fakat öyle bir köpekki öldürmek mümkün değil...Bu köpegi öldürmek mümkün degilse ne yapacağiz?Terbiye edecegiz...
Bir köpeğimiz olduğunu düsünelim.ama Her nefs (köpek) bir değildir.Kimininki büyüktür,kimininki kücüktür,kiminki azgindir,terbiye edilmesi daha zordur.
Bu köpegi terbiye etmek icin kendisini bir kafese haps edersek ve yemeğini yetersiz verirsek bu köpek kudurur,saldirganlasir,havlar,gürültü yapar,huzurumuzu kacirir...
Yani kendisini terbiye etme niyetiyle hapsettiğimiz köpeğimiz eline geçen ilk fırsatta Beden kafesinden kaçar ve Kendini her türlü pisliğe bulaştırir!!
Onu bir daha zapt etmek, yakalamakta zorlaniriz!!
Yapilmasi gereken sey onu arasira bu Beden hapisden cikartmak,kendisini mükafatlandirmakdir...fakat kontrolsüz bir sekilde değil,
ipe bağlayip helal daire icerisinde gezdirmek,temiz hava almasini sağlamak,kendisiyle oynamak Onu helal dairesinde tatmin etmek gerekir.
Böyle yapinca nesesi artar,sakinlesir,laf dinler...
Tasavvuf kitablarinda hep nefsin istediginin tam tersini yapmak tavsiye edilir fakat bu yöntem bazilarinda (mesela bende) ters tepebiliyor.
nefsimi terbiye etme niyetiyle oruc tutarsin,yemegi az yersin,ibadeti artirirsin...bunu yaparken nefse bir pay vermezsin,sürekli ezersin,döversin...
böyle devam ederken "artik tamam,bu köpek adam oldu,bir daha azginlasmaz! der ipini biraktiğin an öyle bir intikam alir ki...Allah korusun...
Sizi de kendisini de kazanma kuşağında kaybedenlerden eder...
şimdi bu meseleyi neden yazıyorum ;Kendi nefsime hatirlatiyorum!! yazarak zihnimde canli tutmaya calişiyorum cünkü nefs öyle bir şey ki;
kötülük ister fakat nasihatte dinler.nefsi terbiye etmnein yollarindan biride Murâkabedir,yani Nefsin her an gözetilmesi, kontrol edilmesi,
nefsin aklina gelen kötülüklerin zararlarini düsünmek,bu kötülükten uzak durduğu takdirde kazanimlarini hatirlatmak,Allahin emirlerinin önemini,
sabretmenin önemini tefekkür etmek,sürekli bu konulari canli tutup unutmamak icin mürakebe yapilir.
bende bildiklerimi aslinda bu sebebden dolayi paylaşiyorum.Yani cok bilmişlik taslamak icin değil,kendi nefsime bildiklerimi hatirlatmak icin
forum ortaminda bu konulari yazip paylaşmak aslinda kendi nefsim icindir.
Bir baska ifadeyle Köpeğimi hapsetmişim,fakat Dişi köpeğim rahat durmuyor,sürekli havliyor,cikar beni burdan diyor,bağlarimi cöz,sal beni!!
Hayat benim,her istediğimi yaparım! Beden benim değil mi istediğim gibi kullanırım...diye havliyor!!!
O An Ruhum dille gelir ;Ya sabir!!HAYIR!!O beden senin değil!!Beden sahibine emanettir, tıpkı servetin, hayatın, canın, evladın, malın emanet olduğu gibi.
Bedeni sahibinin mülkü zanneden Nefsim ile çatışmaya başlarız...
hayatimi yaşamak istiyorum serbest bırak beni!!diyor,ver beni rahatsiz ediyor...bende ona sakin ol!!Rahat ol!!
ben senin iyiliğini icin böyle davraniyorum,seni tamaen saliverirsem hem kendine hem bana zarar verirsin..
inan bana Dünya hayatı bir rüya gibidir !!kırk yıllık ömrü, göz açıp kapayana kadar geldi geçti..geriye sadece yaptığımız ameller kaldı..
Hayat bazen uyanmak istemediğimiz bir rüya,bazen de hemen uyanmak istediğimiz bir kabus gibi...
o kadar iyi ya da kötü şey yaşarsın ama sonunda hepsi biter aynı rüya gibi rüyalarda da bir çok şey yaşarsın uyanınca hepsi kaybolur.
hayat= Rüya
seni ipe bağlamadan cikarmam,helal daire genis,bu ipe bağlanirsan cikariz,gezeriz,yeriz iceriz fakat helal daireden cikmama sartiyla diyorum,oda tamam kabul diyor..
ve gercektende biraz hava alinca ferahliyor,rahatliyor,havlamayi,bagirip cagirmayi kesiyor...ben bu tecrübeyi yasadigim icin paylasayim dedim.
fakat DIKKAT,bu metod herkes icin gecerli olmayabilir,her köpek bir degil.vesselam!
Benim İçin En güzel yol orta yoldur.Her sporcu maraton koşusunu kaldiramaz.maratoncu olmak icin ise yavaş yavaş başlanmali,aliştirmak lazim.
Bir binanin tepesine cikmak icin merdiven kullanilir,birden bire yükseklere cikilamaz,ilk adim atilmadan ikinci adim atilmaz...
yeterki mücadeleyi terk etme.içindeki köpegi kontrolsüz,ipsiz ,tasmasız,bir şekilde dişariya salma ..
Hayat Bana;içimde ki Hayvani insan etmeyi ve O hayvana Şefkatti öğretebilirsem kazanabileceğimi gösterdi
"Nefsin her an gözetilmesi, kontrol edilmesi lâzımdır. Ondan gâfil olursan, nefs, şehvet ve tembelliği istemekle eski hâline döner.
Murâkabenin esâsı, her yaptığımızı, her düşündüğümüzü Allahü teâlânın bildiğini unutmamamızdır. İnsanlar birbirinin dışını görür.
Allahü teâlâ ise, hem dışını, hem içini görür. Bunu bilen kimsenin işleri ve düşünceleri edebli olur." (İmâm-ı Gazâlî)
Süfyan sevri şöyle demiştir...
"Bir düşmanla güreşip boğuşmayan onun gücünü bilmez. Ben nefsimle boğuştuğum için , onun ne kadar güçlü bir düşman olduğunu bilirim."
selametle...