Ne zaman ağlasan, kalbin figanıyla yansan!

Firkattir aşk
Ruhun sedasındadır
kalbi inşirah ve edebi fark

Ne vakit
için burkulsa, susturan
sancılar elem zerkeden acıysa

Sızlanma,
asabiyete bulaşma, nefsin
en tabi halinden gelen sesi dikkate alma

Ruhun
mecrası nurdur
En naif zamandan
bahşedilen ihsan-ı vucuttur

Nar
ne haşyeti, ne hiddeti ve
ne de nefsi tefsir eder eden nutuktur

Halin diline
vakıf olmayan, bilmediğinin
farkındalığına kanmayan kuruntudur

İlim
ne kadar
aklına seslense
İzanın için kapıların
kilidini açıp önüne serse itibar etme

Ruh aşksız,
kalp sevdasız vuslata erişmez,
firkati bilemez, sabırda dirilmez

Umut şevktir,
gülün münbit toprağından akseden
naiftir, keder divanenin derdidir bitmez

Hangi
zalimin adını ansan

Ruhuna
eza veren, çileyi idrak ettiren,
eceli önceleyen diye haykırsan

Hakkın
lisanından anlamadan,
hakikatine vakıf olmadan
içini dökmek için konuşsan

Gam senindir,
elem sinendeki kederdir, kahretmek
bahaneler için vesiledir, hak için sussan

Gözyaşları
en güzel hatiptir

Ölümün
vecdinden, ihsanın ecrinden,
kalbin dilinden kal eden ediptir

Nedensiz
olmak nedir,
nederler kaygısı neyin
bedelidir, zan içinde nefeslenmek kerihtir

Ateşin
hikayesinden korkma,
edebin en nezih vasfından
kalbini uzaklaştırma, aşk niyedir

Hancı kim,
yolcu neyin derdindedir

Nefes
hangi vaktin şanından
söz eden en suskun çelebidir

Umman
ruhun halinden kal eden,
suhuletin vasfında şekillenen
ne haşmetli rehberdir

Kayıp olan kimdir,
dirliğinden uzaklaşan can hangi saikle
bedelleşmektedir, niyet ve azim ihsanla yüzleşmelidir



Mustafa CİLASUN

Bu şiirinize ustalıkla yön verişinizi ve en etkili söylem biçimini mısralarınıza adeta bir ustalık belgesi kusursuz aktarışınızı tebrik ediyor başarınızın devamını diliyorum.

Gönlüme düşeni kal eylerim...
Nasip eden Rabbime hamdüsena ederim...
Ruhumun hicran damlaalarını göçmeden hasretemek isterim...
Müteşekkirim efendim...