Mutlulugu arıyorum gören varmı?

Mutsuzluk..doyumsuzluk..bencilik Çağın en büyük hastalıklarının başında geliyor bugun..
Mutluluk bile mutsuz ediyor insanı…once seviyorsun..sonra alisip bikiyorsun sanki.
hiçbir şey sürekli değil, her şey gelip geçiyor insanın hayatından.
Fani insanın baki ile imtihan..
Mal, mülk, şan, şerefe, itibar, makam, mevki, dostluk,Aşklar, sevdalar, ayrılıklar…
Duygular, düşünceler, sızılar…
Hepsi mutluluk için ise…bunlara sahip oldugumuz halde neden halen mutsuzuz?
Neden bütün bu durum ve bu imkanlar insanı mutsuz ediyor.
Neden insan sürekli mutsuzluktan dem vuruyor.Niçin bir türlü ulaşamıyor mutluluğa?
Ben sahsen Mutlu insan gormedim Huzurlu insanları tanıdım...
Onların insanlık halleri gözlerimin önünden ..sözleri aklımda ..hatiralari gönlumden hiic gitmedi..
Onlar mutluluğu; daha ziyade kalbî ve insanın inançlarıyla gönlünde kurduğu cennetlerinden ibaret görüyorlardi..
Mutluluk hem çok yakın hem çok uzak...tir Sana..diyordu..
Tamamen bize bağlı....Mutluluk dışımızda değil, içimizde...
mutlulugu dis dunyanda degil ic Aleminde anca bulabilirsin diye.. kulagima samimiyet ile fisildiyordu..
mutluluk arayışında olan Muhacir KIZI....
İnsan ne aradığını bilmezse, aradığını nerede bulacağını da bilemez...Mutluluk derken neyi aradigini once bir kendin bilsen de..
Sonra baskalarina sorsan derim..diyordu..
Haa aman Dikkat Et!!Yolda kaybolmadan durup düşünmek, akla ve vicdana danışmak, mutluluk kapısından huzur makamına varabilmek..tir marifet...
Mutluluk tek başına bir hedef,menzil değildir...mutluluk bir araçtır ve aşılması gerekir...ki Huzura erebilesin..
Duyarak, düşünerek, hissederek, ağlayarak, sabrederek, şükrederek, yakararak yaşayarak anca Rahmanin Huzuruna erebilirsin..
Hayata tesir etmeyen, insanı yeniden düşündürmeyen, insana insanligini kullugunu hissetirmeyen..
insana gönül yapma gücü vermeyen, insana fazilet katmayan, insanı derinleştirmeyen...
insanı kemalat yolunda inşa etmeyen, insanı “büyük buluşmaya” hazırlamayan hiçbir şey insanı mutlu edemez...
bunu hiic unutma diyordu.. rah. Sofii ...
İnsana imtihani kazandıracak olan mutluluk dünyevi değil, uhrevidir...
insanoglu ebedilik icin yaradilmistir.. gecici.. fani seyler insani mutlu edemez diyordu...
İnsan dünyalı olduğu halde dünyaya teslim olmamalı...cunku sadece Dunya icin yaradilmamistir...
Kalbiyle, vicdanıyla, aklıyla dünyayı terk etmeli ki mutluluk yolunda perişan olmasın, mutluluğu aşıp huzur iklimine varabilsin Vel hasil...
Mutluluk benden uzak ... huzur yanımda dursun diyebilmeli…
Niyet ve nazarını Mahkeme-i Kubra ya ayarlamış biri için mutluluk ta, mutsuzluk da aynıdır...
ikisi de gaye değildir, yoldaki imtihan duraklarındandır...Lutfun da Hoos kahrinda..
ikiside imtihan icin Ebedi Sevgileden degil mi diyerek ikisini de ayni sekilde kucakliyabilmeli...
Alemlerin Rabbine isyan bayragini acanlari gordum.. hem kendilerine hem de sevdiklerine yazik ettiler..
oysa Kazanma kusaginda kaybedenlerden olmak ne kadar da ACI degil mi?
İnsan haddini bildiğinde her şey yerli yerine oturur.insan Haddini ve Hacmini.. bilmeli....
Kendi sınırlılığını, kâinatın sonsuzluğu içindeki ehemmiyetsizliğini, küçüklüğünü idrâk edemeyen..gafil insan
ve bu ruhlar başta kendileri olmak üzere herkese rahatsızlık verirler....
Şu hayat yolunda, insanlık macerasında, varoluş ikliminde, imtihan yurdunda, büyük bulaşmaya yaklaşırken ...
ruhunu inançla yükseltip, gönlünü fazîletlerle donatan Yigitlere Selam olsun..
Her canlı ölümü tadacaktır. Ve ancak kıyamet günü yaptıklarınızın karşılığı size tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete konursa o, gerçekten kurtuluşa ermiştir. Bu dünya hayatı ise aldatma metâından başka bir şey değildir.(Al-i İmrân Süresi 185. Ayet)

ümitler mutlaka kapının arkasında ve cesaretle kapıyı açmak ve o ümidi davet edelim.

Sema da karanlik bir gece de parlayan bir yıldız vardi...
Öylece yaşıyor ve uçsuz bucaksız göklerde deli divane dolaşıyordu...
Rabbine Teslim olmak istiyordu.. ama sonunu getiremiyordu..
ayni AY gibi gel gitler arasında boğuşup duruyordu..Bazen mehtabi nuru ile göz kamaştırıyor..
bazen de inceldikçe inceliyor sonra kaybolup tekrar geri geliyordu...
Böylece gökyüzündeki gizemli dansına devam ediyor arada bir kendini kaybediyordu..
düzenim huzurum yok ordan oraya savruluyorum diye Alemlerin Rabbine siginmayi..ogreniyordu..
daha cook genc..toy..ve cahil idi..ne aradigini bir bulabilseydi..
İçi öfke ve huzursuzluk doluydu. Ne verilse bir türlü tatmin olamıyordu...
Sevmek, sevilmek, mutlu olmak istiyordu. Ama bir türlü aradığını bulamıyordu...
Kalbi o kadar karışıktı ki her önüne çıkanı beklediği sanıp ona sımsıkı sarılıyordu..
Günler günleri, aylar ayları kovalıyor, yıllar hızla geçiyordu. Karanlık boşlukta öylece aranıp duruyordu...
en kotusu kendisi ile dürüst olamiyordu..
Bilirsiniz dürüst olmak çok güzeldir. Ama bundan da güzelini söyleyeyim mi size?
insanin Yaradanina karsi.. Kendine karşı dürüst olup ve aynaya bakabilmektir..
Aynaya baktığınızda gerçek yüzünüzü görmek, ne kadar korkutucudur. Ancak yiğit kişi, kendisinin hakikatini görmeye dayanabilir. Elbette bu iş öyle kolay değildir... Ne zaman kendime dürüst oldum, kendimi kandırmadan ne zaman teraziye çıktım işte o zaman ölçülerimin gerçek değerlerini öğrendim
ve bir gun..ihlas..ve samimiyetle..yolu Dünya’ya düştü. İşte orada kalbinin her köşesini aydınlatan nuru gördü..Nur`un ala Nur...
kardesim..ben de sizlerin gibi hep kendimi aradim..ve halen arayislar girdabindayim..gectigim katmerleri duymak istermisin Can...

Sevmek kolay derler. Kalp sevmekle yorulmaz ... Verdikçe artacak sey sevgi dir derler.
Kin, nefret kalbe yük derler. Bunların hepsi dogru ama buna ragmen niçin[/COLOR] insanlar sevemiyor?
cunku gunumuz insaninda nefsaniyet..Nefs.. sehvet..on planda.. Nefisle sevgi olmaz...cunku nefis sadece kendini sevecek benciliktedir..
Nefis ile sevgi olmaz..- Olmaz mı?.
Yeminle söylüyorum olmaz. Ona sevgi denmez: Tutku olur, sehvet olur,
ihtiras olur ..sahiplenme.. olur kendini tatmin etme olur..ama sevgi olmaz...
Ancak nefsaniyetimizi söyle bir kenara cekip ruhumuz..özümüz aslimiz ile başbaşa kaldigimizda Sevgi dogar..koyunca sevgi dogar!
- Huzura erenler, O`nun Huzurunda oldugunu fark edenlerdir diyordu bir Sevdigim..
- Her zerrede Hakkın varlıgını müsahede etmektir huzurda olmak. Her zerrede.. Insanda,
hayvanda, esyada, yerdeki kum tanesinden gökteki samanyoluna kadar tüm kainatın
Hakkın varlıgı oldugunu müsahede etmek.tir gercek Huzur ve mutluluktur diyordu..Rah.mekani cennet olsun Sofiii...

Gariptir İnsanoğlu; Namaz Kılmaz, Şükür etmez, sabır etmez ve Dua Etmez.. Sonra da Mutlu ve huzurlu Olamıyorum Der..!!

Rah. annemi 80 yasi uzerinde kaybettik.. ama onu bir gun mutsuz.. asabi .. sinirli stresli gormedim..
her sey onu ziyadesi ile mutlu eder.. en kotu olaylarda bile..
bunda da bir HAYR vardir diye Rabbine cookca sukr ederdl..
ne stressi.. daralmasi.. bunalmasi yoktu..
Namaz..dua Kur`an ile icice oyle yasardi..Mekani Cennet olsun..
Rabbimin Huzurunda her an HUZURLUYUM.. derdi..

"Mutlu olmanın sırrını Peygamber Efendimiz'den (s.a.v) öğren de, Allah sana ne verirse ona razı ol. Başına gelen derde, balaya razı olur da, ses çıkarmazsan, o anda hemen sana cennet kapısı açılır.

Eğer gam elçisi sana gelirse, tanıdık bir dost gibi karşıla, onu kucakla. Zaten o sana yabancı değildir, onunla aşinalığın vardır. Sevgiliden gelen cefaya karşı sakın suratını asma, onu neşe ile karşıla, merhaba, hoş geldin de.

Onu güler yüzle, tatlı sözle karşıla ki gönül alıcı o eşsiz varlık hoşa gitmeyen çarşafını üstünden atsın da güzelliği ortaya çıksın."
Hz. Mevlânâ Celaleddin Rûmi (k.s)

bugün yüreğimde hüzün, gözümde gözyaşı...
bilmem ki niye kimse anlamaz beni. ya rabb ..
ne zormuş, konuşacak çok şey varken susmak...
haykırmak isterken , herkese, herşeye bir isyan bayrağı açmak varken...susmak...
acı versede, gönül yansada susmak...
Ben yine sana geldim ya Rabb..
bu gönül senin için yansın, senin için ağlasın...
dertli gönüller senden başka nerde huzur bulur ya yarab...kovma bizi kapından , günahlarımızı vurma yüzümüze, settar isminle muamele eyle, günahlarımızı affeyle ey tevvabürrahim.......

Selamun Aleykum.. Bu YAZIYI ben yazdigima gore..
Mutlulugu ben de ariyorum bulan olursa insaniyet namina gurbet diyarina haber salsinlar..
ben de bu mutlulugu gorup..bagrima basayim..
açılan ellerimde çırpınan yüreğim var...ve çırpındıkça ten kafesinde kendini yaralayan bir yüreğim...
Sen bağışla onu Rabbim..Cunku .....O cook yarali..
Gönlümdeki yara şifa bulsun..
belki bunun merhemi bir dostun sana dost olma özlemiyle yanan bir dostun elinden olsun..
Sevinir iken garip yüreğim Rabbime yaklaştıran bir muhabbet buldu derken ..
yine kaybettim...
Cunku sen Rabbim sen huzunlu kalplerdesin...

İnsanoğlu KENDINI BILDI BILELI GERÇEK VE SONSUZ MUTLULUĞU ARADI... ARIYOR... ARAYACAK...
ve bu arayis hic bitmiyecek ....
Ta ki Yaradanini ve kendini buluncaya kadar...
insan mutlulugu kendi ibadetinde ,yaptigi iyilik ve hayratta..
bir cocugun tebbesumunde bazen bir yaslinin elinde..
bazen sokaktaki ac bir hayvani doyurmakta..
Rabbim mutlulugun tad ve lezzetini buldurur kulluna...
kim bilir Ben..Sen..bizler bizi bekliyen mutlulugu nerede?
Bizi beklemekte...

Mutluluk nedir?" diye sor bir kediye, ciğer mi der sence?
"Mutluluk sıcacık bir kucakta sevilmektir" diyecektir bence...

Mutluluk nedir diye sor bir köre, "görmek" - midir der sence?
"Mutluluk her rengi hissedebilmektir" diyecektir bence...

Mutluluk nedir diye sor bir dilenciye, "çuval dolusu para" mı der sence?
"Mutluluk sıcacık bir evde eksiksiz huzurla" yaşamaktır diyecektir bence...

Mutluluk nedir diye sor bir yüreği pareye, "onunla olmak" mıdır der sence?
"Mutluluk onun mutlu olduğunu bilmektir diyecektir bence.

Mutluluk sen kimsin diye sor Mutluluğa, " Neşeyim, bereketim, sağlığım, aşkım," mı der sence?
"Ben her şeye rağmen, yüreğinde ki sevgiyi kaybetmeyenim" der bence...

Mutluluk söz istedi ve dedi ki:
- " Ben en zor elde edilenim ne yazık ki, işte o yüzden hep derim ya; yüreğinin içine bak, işte beni daima orada bulacaksın, yeter ki onu oradan, kin ve öfke ile söküp atmış olmayasın.. "

Ressama sormuşlar mutluluğun resmini çizebilir misin diye. Ressam demiş ki; ben çizerim de sen anlayabilir misin ?

"Ey iman edenler !
Mutluluğa ermeniz için ,hepiniz Allah'a tövbe edin ! "
Nûr Suresi / 31

Mal mülk şan şerefe itibar makam mevki dostlukAşklar sevdalar ayrılıklar…
Duygular düşünceler sızılar…
Hepsi mutluluk için ise…bunlara sahip oldugumuz halde neden halen mutsuzuz?
Neden bütün bu durum ve bu imkanlar insanı mutsuz ediyor.
Neden insan sürekli mutsuzluktan dem vuruyor.Niçin bir türlü ulaşamıyor mutluluğa?
Ben sahsen Mutlu insan gormedim Huzurlu insanları tanıdım...
Onların insanlık halleri gözlerimin önünden ..sözleri aklımda ..hatiralari gönlumden hiic gitmedi..
Onlar mutluluğu; daha ziyade kalbî ve insanın inançlarıyla gönlünde kurduğu cennetlerinden ibaret görüyorlardi..
Mutluluk hem çok yakın hem çok uzak...tir Sana..diyordu..
Tamamen bize bağlı....Mutluluk dışımızda değil içimizde...
mutlulugu dis dunyanda degil ic Aleminde anca bulabilirsin diye.. kulagima samimiyet ile fisildiyordu..
mutluluk arayışında olan Muhacir KIZI....
İnsan ne aradığını bilmezse aradığını nerede bulacağını da bilemez...Mutluluk derken neyi aradigini once bir kendin bilsen de..
Sonra baskalarina sorsan derim..diyordu..
Haa aman Dikkat Et!!Yolda kaybolmadan durup düşünmek akla ve vicdana danışmak mutluluk kapısından huzur makamına varabilmek..tir marifet...

Yaninda HUZUR bulacagim BİR DOST ARIYORUM:
Daima yanımda olacak,daima beni dinleyecek,nereye gitsem benimle olacak,güvene bileceğim,
bana daima yardım edecek,beni anlaya bilecek.BÖYLE BİR DOST VAR MI?
EVET VAR......

O ALLAH CC O'ndan baska hicbir ilah yoktur.Gercek hayat sahibi ve herseyi ayakta tutup yönetendir.
O,ne uyuklar,ne uyur.Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur.
O'nun izni olmadan huzurunda sefaatte bulunmak kimin haddi?
Kullarınınönlerinde ve arkalarında olanları bilir.
Onlar ise,O'nun dilediginden baska
ilminden hicbir sey kavramazlar.
Kudretve azameti,gökleri ve yeri kaplamıstır.
Gökleri ve yeri görüp gözetmek O'na asla agır gelmez.
O'yüce ve büyüktür.
(AYETEL KÜRSİ)

Paylaşımlarınız çok güzel düşünceleriniz yüreğinize oradan da kaleminize yansımış.Ve hala insanoğlunun akıl sır erdiremediği doyumsuzluklara değmiş.Ne mutlu size farkına varanlardansızınız.

Allah (c.c.) rahmet eylesin, mekanı cennet olsun,inşALLAH.

Mutluluk tek başına bir hedef, menzil değildir...mutluluk bir araçtır ve aşılması gerekir...ki Huzura erebilesin..
Duyarak düşünerek hissederek ağlayarak sabrederek şükrederek yakararak yaşayarak anca Rahmanin Huzuruna erebilirsin..
Hayata tesir etmeyen insanı yeniden düşündürmeyen insana insanligini kullugunu hissetirmeyen..
insana gönül yapma gücü vermeyen insana fazilet katmayan insanı derinleştirmeyen...
insanı kemalat yolunda inşa etmeyen insanı “büyük buluşmaya” hazırlamayan hiçbir şey insanı mutlu edemez...

Mutlu olmak için mutlaka saraylarda yaşamak gerekmez.
İnsan pek basit ve mütevazı şeylerle de mutlu olabilir.
Mutluluk öznel bir haldir yani kendini mutlu görmekten ve hissetmekten ibarettir.
Sahip olunan şeylerin mutluluğu temindeki rolü pek azdır.
Gelirine göre yaşamayı bilmek, kendine yeterli olmak, zor bir işi başarmak, birisine yardım etmek, üzerine düşen görevi yapmak ve küçük şeylerden zevk almasını bilmek mutluluğun temelidir.

Şükr duygusundan yoksun kimse hiçbir şeyden zevk alamaz ve mutlu olamaz.
Yaptığımız işi her gün daha iyi yapmaya ve geliştirmeye çalışırsak mutluluk yan bir ürün olarak kendiliğinden gelir.
Kötümserliği ve karamsarlığı bir yaşam tarzı olarak benimseyenlere söyleyecek bir sözümüz yoktur...
onlar kendi kendini mutsuz eden insanlardir velhasili kelam...

Sahip olduğumuz şeylerin kıymetini bilmiyor, onların değerini ancak kaybedince anlıyoruz.
Görmeyen bir insan görmek için, sakat bir insan yürümek için gerekiyorsa bütün servetini vermeye razıdır.
Ama sağlam iken bunların kıymetini bilmez, çok kötü kullanır. İnsanlar imkânlarının azlığından bahseder ve devamlı hallerinden yakınır dururlar.
Kendilerini hep başkaları ile karşılaştırıp hiçbir şeye sahip olmadıklarını düşünürler.
Hâlbuki onların sahip olduklarına sahip olmayan ve onlara imrenen nice insanlar vardır.
Bu dünyada her zaman bizden daha iyi veya kötü durumda olanlar olacaktır.
Kendimizi başkaları ile kıyaslayıp ah vah edeceğimize sahip olduklarımızı en iyi şekille kullanıp onların tadını çıkaralım.
Bu, elbette daha iyisi için çalışmamak demek değildir.sadece sukur etmeli bilmek demektir...