Evet, yine ben... Satırlara yüreğinle dokunabilsen...
İçimde kopmayı bekleyen ne kıyametler var bir bilsen...
O gün doğmaz, gün batmaz sevdalar diyarına girebilsen,
Sen susarsın lal olursun, ellerinde titreyen kalem konuşur...
Güneş gibi ol sevgi saç karanlıklara, inan ki değer..
Sevmek, kendi ruhunu huzurla okşamakmış meğer..
Kalbin pasını silip, gönül gözüyle bakarsan eğer,
O zaman anlamsız duran dağlar bile konuşur...
Acılar ve dertler, neşe ve sevinçler ilham olur aşığa..
Yazar dururum, bilmem bu satırlar ulaşır mı maşuğa?
Al yanına hüzünleri, yürü karanlıklarda göz kırpan ışığa!
Dinleyeceksin gecenin sessizliğini, duyacaksın, yıldızlar da konuşur...
-Kadim Dolunay-