Selamın aleyküm hocam, kötülük yapmanın günahı nedir? Çok uzun zaman önce bir erkek arkadasım vardı, benımle görüşürken baskası ile nişanlanmıs bunu sonradan öğrendim. Bir sinirle ayırmak için nişanlısının abisi ile tanışıp sevgili oldum ama sevdim. Bir süre sonra gerçekleri ailecek öğrenmişler ve bana söylemediler, intikam almak istemiş. Benimle, baska kızlarla birlikte olmus. Ailesi benım hakkımda kötü sözlerde bulunmuşlar. Kötülük yapmanın günahı nedir tek taraflı günah benim mi?
Kötülük yapmanın günahı nedir?
- Konuyu başlatan Sevgi4227
- Başlangıç tarihi
Aleykum Selam kardeşim
Tövbe et sen kendınle ılgılen. Kendı ruh halın ıle ılgılen , sana yapılanları Allaha havale et, kendı yaptıkların ıcın ise Allah tan af dile..
Aslında herşey o kadar boş ki , yapılanlar ,konuşulanlar , ince hesap yaklaşıyor , amel defterımızi unutuyoruz.
Uyanık olup zararın neresınden dönsek kaardır dıyıp, hemen aklımızı kalbımızı ve ımanımızı tazelemesı için Rabbımıze dua etmelıyız.
Esirgeyen ve Bağışlayan Allah dır.
Selametle kardeşim
Tövbe et sen kendınle ılgılen. Kendı ruh halın ıle ılgılen , sana yapılanları Allaha havale et, kendı yaptıkların ıcın ise Allah tan af dile..
Aslında herşey o kadar boş ki , yapılanlar ,konuşulanlar , ince hesap yaklaşıyor , amel defterımızi unutuyoruz.
Uyanık olup zararın neresınden dönsek kaardır dıyıp, hemen aklımızı kalbımızı ve ımanımızı tazelemesı için Rabbımıze dua etmelıyız.
Esirgeyen ve Bağışlayan Allah dır.
Selametle kardeşim
- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 7,015
- Tepkime puanı
- 423
Yararlı işe aracı olan nasibini aldığı gibi, zararlı işe aracı olanın da hissesini alacağı ayetlerde bildirilmiştir
"Kim güzel bir şefâatle şefâatte bulunursa (faydalı bir işe aracı olursa), ona bundan bir nasib vardır. Kim de kötü bir himâye ile şefâatte bulunursa, ona da bundan bir hisse vardır. Zîrâ Allah, her şeye gücü yeten (ve herşeyi gören)dir." (Nisa, 85)
"Kim de zerre kadar bir şer işliyorsa, onu görecek!" (Zilzal, 8)
Ayet-i kerimelerden açıkça anlaşıldığı üzere faydalı bir işe aracı olan bundan nasibini aldığı gibi, zararlı bir işe aracı olmakta da aynı kural geçerlidir.
İslam dini her türlü kötülük ve incitmeye karşıdır. Çünkü, İslam insanı insan etmeye gayret ediyor. Hakiki insaniyet mertebesine ulaştırır. Bu nedenle İslam, insanı her türlü kemalat ve güzelliğe ulaştıracak emirleri verdiği gibi, her türlü rezillikten ve çirkinlikten uzaklaştıracak fiilleri de yasaklamıştır.
Bu külli kaidelerden hareketle diyebiliriz ki, karşıdaki insanları rencide ve rahatsız eden her türlü fiil günahtır ve haramdır. Çünkü Müslümanları rencide etmek haramdır ve insanı günahkar eder. Hatta kafir bile masum ve hatasız olsa, onu rahatsız etmek İslam dininde yasaktır. Çünkü, Peygamberimiz
(a.s.m) şöyle buyurmuştur:
"Kim bir zımmiye eziyet etse, şüphesiz ben onun hasmıyım / düşmanıyım." (el-Hindî, Kenzu'l-Ummal, IV / 618; el-Camiuââ¬â¢s-Sağîr, I / 1210).
"Kim güzel bir şefâatle şefâatte bulunursa (faydalı bir işe aracı olursa), ona bundan bir nasib vardır. Kim de kötü bir himâye ile şefâatte bulunursa, ona da bundan bir hisse vardır. Zîrâ Allah, her şeye gücü yeten (ve herşeyi gören)dir." (Nisa, 85)
"Kim de zerre kadar bir şer işliyorsa, onu görecek!" (Zilzal, 8)
Ayet-i kerimelerden açıkça anlaşıldığı üzere faydalı bir işe aracı olan bundan nasibini aldığı gibi, zararlı bir işe aracı olmakta da aynı kural geçerlidir.
İslam dini her türlü kötülük ve incitmeye karşıdır. Çünkü, İslam insanı insan etmeye gayret ediyor. Hakiki insaniyet mertebesine ulaştırır. Bu nedenle İslam, insanı her türlü kemalat ve güzelliğe ulaştıracak emirleri verdiği gibi, her türlü rezillikten ve çirkinlikten uzaklaştıracak fiilleri de yasaklamıştır.
Bu külli kaidelerden hareketle diyebiliriz ki, karşıdaki insanları rencide ve rahatsız eden her türlü fiil günahtır ve haramdır. Çünkü Müslümanları rencide etmek haramdır ve insanı günahkar eder. Hatta kafir bile masum ve hatasız olsa, onu rahatsız etmek İslam dininde yasaktır. Çünkü, Peygamberimiz
(a.s.m) şöyle buyurmuştur:
"Kim bir zımmiye eziyet etse, şüphesiz ben onun hasmıyım / düşmanıyım." (el-Hindî, Kenzu'l-Ummal, IV / 618; el-Camiuââ¬â¢s-Sağîr, I / 1210).