Kimdedir çarem, aşkın firkati sanki elem!

Gün ağarırken
Nefes müddetine
ram olan bir hakikatken

Akıl inkişafa
eriştiren ferasetin
suhuletinden nüksederken

Neden
biçareyim,
sığ bir halin talibiyim,
sukut -udilden kal ederken

Niçin
söz vedim
Neyi hakkıyle
bilmek için emek sarfettim

Hakikati
niye geç farkettim,
hidayetten bir müddet habersizdim

Mukallitlikte
ikamet eyleyen bir çaresizdim,
ne kadarda sefil kederdim

Kime
nazar etsem
Temaşa etmeye
koyulup, halini okusam

Sineme
zerkettiği ne varsa hiç
sıkılmadan sessizce anlatsam

Muhakemeye
sarılsam, zandan kurtulmak
için inşiraha yakınlık duysam

Ne fenayım,
fanilik adına zayiyim

Fark fark
ettirene ne kadar
yakınsam, hak için kefilim

Ruhumun
hicran damlalarını
nasıl derleyip, kal edip hasredeyim

Hangi vicdanın
nazarını çekeyim, nasip
eden Rabbime şevkle iltica edeyim

Bir saba
yeli tenime seslenir
Sahranın her halini
şehredip, ibret şimdi benimdir

Umman
nasıl bir halin vecdindedir,
sessiz çığlıkları aksettiren ayettir

Kitabullah
anlaşılmak için inzal edilmiştir,
ruhumun miracı hangi vakittir

Beytullah
nasıl bir mahşerdir
Nefsinden vazgeçenlerin
hali ne kadar caziptir

Sanki
ihsanın adresi, inayetin
şirazesi, vicdanın aşikar halindendir

Göçüp
gidenler
şimdi nerdedir,
neyi emanet etmişlerdir,
mazi Ademle zikredilendir

Koru beni,
nefsimin illetinden

Melun
halinden, kalbimi
karartan hainliğinden

Aklıma
tutukluluk yaşatan
kederinden, zan ile hükmeden sefillikten

Şerrin
her halinden,
vaktin titreten mecalinden,
sadrın kaybolan benliğinden

Sahipsin,
meliksin, Rabbimsin
Her neye dücar isem,
zafiyet benimdir, hakkı senindir

İçine düştüğüm
perişanlığın kadri,
asiliğimin meyanı hadsizliğimdir

Yaratansın,
sabrın cenahısın,
mağfiretin adresi,
sığınağın ülfeti olan Rabbimsin



Mustafa CİLASUN