Kapı Önü Muhabbet Çeşmesi

Turab

Teknik Ekip
Yönetici
Admin
Katılım
22 Şubat 2011
Mesajlar
7,015
Tepkime puanı
423
serdar-albums-konulara-eklenen-resimler-2-picture406-img-4513.jpg


Kapı önü, ne tam manasıyla eve dahildir, ne de tamamen evden ayrı. Mesela katiyen kapı önüne sürülmez ev süpürgesi. Ev terlikleriyle kapı önüne basılmaz. Bu titizliğine rağmen, yine de en çok evin hanımını sever kapı önü, bir de çocukları. Çocukların oyunlarını seyreder, minik dertlerini dinler, oyunlarına ortaklık eder. Kapı önü, dışarıdan eve sokulmaması gereken ne varsa hepsinin bırakıldığı yerdir. İş gerginliği, paltonun omuzlarındaki kar tanecikleri, caddelerin kahrını çekmiş ayakkabılar, çocuğun bisikleti, şemsiye ve dünya hengâmesi…

Lafın hiç bitmediği ve bitmeyeceği yerlerden biridir kapı önü aynı zamanda. Kapı önü muhabbetinin dayanılmaz cazibesi uğruna kim bilir kaç kere ocaktaki süt taştı da cânım kaymak ziyan oldu, kaç tencerenin dibi tuttu. O daracık yerde, ayaküstü, kaç hikâyeye tanık olundu, kaç hikâye dinlendi, anlatıldı.

Bu yazıyı yazmadan önce kapımın önüne söz verdim ben, bak söz, senden de bahsedeceğim, dedim. Bu kadar cümleyi de sırf kapı önünün gönlünü alayım diye söyledim. Aklıma gelen bütün kapıları bu yazıya sığdırabileyim diye. Dokunmadığım kapı kalmasın diye. Kapılardan girebileyim diye…

Kapı girmektir. Kapı, dâhil olmak demektir, ait olmak demektir. Kapı, buyurun demektir, kapı buyur edilmektir. Kapı ev demektir, aile demektir. Sevgi demektir, muhabbet demektir. Ben en çok da bu yüzden sevdim kapıları.

Kapıyı kapattığımız an, kendimize dünyanın en özgür alanını açarız. Dünyanın tozu, o en mahrem metrekareye giremez. Orada insanın hareket kabiliyetine müdahale edilmez. Kapı, eve münhasır o sanatkârane ahengi dışarıya göstermez.

Varsa akşamdan kalma tatsızlıklar, kırgınlıklar, balkon kapısından çıkıp gitsin diye, evvela balkon kapısı açılarak başlanır güne. Ev saatlerce havalanır, “güle güle” gidenler akşam olup da eve gelince, temiz ve taze bir hava bulur. Sabahın ayılmamışlığında balkon kapısından süzülür hayat. Her sabah balkon kapısının açılmasını bekler çiçek ve ağaç kokuları, sokak ve çocuk sesleri, balkonda su bekleyen eflatun küpe çiçekleri. Birazdan evin hanımı kucağında bebeğiyle balkonda görülecek, bebek annesinin kucağında güneşe selam vermeye giderken önce balkon kapısından geçecek. Güneş ona D vitamini hediye edecek, bebeğin kemikleri gelişecek. Bu sırada belki de annesi ona “Devlet Kapısı” tercihli bir istikbal dileyecek. “ Allah sana hayırlı kapılar açsın” diye dua edecek. Komşularına “günaydın” diyecek, onlarla kısacık hal-hatır edilecek.
 
Üst Alt