- Katılım
- 10 Nisan 2014
- Mesajlar
- 2
- Tepkime puanı
- 0
Merhaba arkadaşlar, oncelikle içimde ki kapanma korkusunu anlatmak istiyorum. Ben endustrı muhendisi bir bayanım ve endustri genellikle sanayıde calısıyor daha mezun olmadım ıns. notlarımı yukseltırsem akademısyenlık dusunuyorum ve bayanlarımız gittikce calısma hayatına adım atıyorlar, bende onlardan bırı olucam ıns. Şimdi ne alaka senın kapanmanla iş diyorsunuz fakat soyle bır dusuncem var kapanırsam iş bulamamaktan korkuyorum yada yurt dısında master yapmak istiyorum ya kabul edılmezsem turkıyede kalmak istemiyorum. cunku turkıyede cok uzucu seyler yasıyorum ınsanlar bakımından, yurt dısında olursam bıtmıycek fakat ınsanlardan uzak daha teknık dusunebılıcem, onları dusunerek uzulmıycem en azından. cok duygusal bırıyım ve kapanırsam cevremden olumsuz laf yemekten ve istedigim gibi iş bulamamaktan korkuyorum. iş derken akedemısyenlık içinde gecerli akedemısyen olmak istiyorum. cunku su devirde sonucta iş cok onemli ve benım bolumum için bir bayan için cok mantıklı, evlensek bile kocaya yuk olmamak gerekli off cok sıkıntılıyım.
Napıcam bılmıyorum ve hadı onu gectım ya kapanırsam ıstedıgım gıbı es bulamama korkusu var ben tam islamı, olsun ama cok olsun ıstemem, bundan da korluyorum hıc bırseye izin vermeyen yanı cok dındar olursa senı dover bıle kafasına gore hareket etmezsen dıye benı kucukken korkuttular o yuzden de korkuyorum, cunku es cok onemli yada bulamazsam ya o kadar kı aklıma su gelıyor, bır suru suriyeli var ya hep onlar ısterse seni geliyor cok korkuyorum. benim okulum cemaat okulu cok suslu abla ve abıler var, hepsı bırbırını bulmus ve hepsı cok havalı tamam ben ezık değilim ama onlar kadar suslu değilim. su anda kapalı kızlarımız, kırmızı rujunu, salını, cantası parlayan kırmızı ayakkabılarını gıyınıyor ve yanınada sevgılısını alıp okuluna gidiyor. ben boylelerın yanındayım ve yanındakı erkeklerde cıddı anlamda soguyorum, cunku kapanmak o degıl ama ben kapanırsam oyle bırı olmam eğer oyle olmazsamda yukarıda yazdıgım gıbı bırını bulmaktan korkuyorum.
Cok saf kalbımle korkularımı paylasıyorum ıs, es hayırlı cocuk, cok onemli fakat bunraları gordukce ıcım kabarıyor aglıyasım gelıyor. ben cemaatcı olmadıgım için kimsenın yanında da değilim, kendımleyim, yanlız olmak cok zor kımle paylasıcam dıye dururken bu sıteyı buldum, lutfen kırıcı seyler soylemeyın zaten cok yıprandım ve cok fazla etkı altında kaldım eğer yanlısım varsa ozurdılerım fakat bunlar benim dusuncelerım, zıncırlerımı kıramıyorum, cunku her sacımın telinden gunah kazandıgımı bılııyorum fakat bu dusuncelerımde var ve napcam bılıyorum. ınsanı rabbım sevgısız susuz bırakmasın, yanlız da koymasın yanlız olmak cok zor cok sukur sımdıye kadar kımse ıle cıkmadı sevdıgım, ama cıkma teklıfı etsede ataist var yanlıs yola sapmıs dıye kabul bıle etmedım ama içimde yanmadı uzulmedım değil, hayatta hep dımdık durmak zorundayım bende oyle yapmaya calısıyorum, lutfen bana akıl verın. bu arada yazımda yanlısı yaptıysam kusura bakmayın ben telefondan yazdım sımdıden tesekkur ederım.
Napıcam bılmıyorum ve hadı onu gectım ya kapanırsam ıstedıgım gıbı es bulamama korkusu var ben tam islamı, olsun ama cok olsun ıstemem, bundan da korluyorum hıc bırseye izin vermeyen yanı cok dındar olursa senı dover bıle kafasına gore hareket etmezsen dıye benı kucukken korkuttular o yuzden de korkuyorum, cunku es cok onemli yada bulamazsam ya o kadar kı aklıma su gelıyor, bır suru suriyeli var ya hep onlar ısterse seni geliyor cok korkuyorum. benim okulum cemaat okulu cok suslu abla ve abıler var, hepsı bırbırını bulmus ve hepsı cok havalı tamam ben ezık değilim ama onlar kadar suslu değilim. su anda kapalı kızlarımız, kırmızı rujunu, salını, cantası parlayan kırmızı ayakkabılarını gıyınıyor ve yanınada sevgılısını alıp okuluna gidiyor. ben boylelerın yanındayım ve yanındakı erkeklerde cıddı anlamda soguyorum, cunku kapanmak o degıl ama ben kapanırsam oyle bırı olmam eğer oyle olmazsamda yukarıda yazdıgım gıbı bırını bulmaktan korkuyorum.
Cok saf kalbımle korkularımı paylasıyorum ıs, es hayırlı cocuk, cok onemli fakat bunraları gordukce ıcım kabarıyor aglıyasım gelıyor. ben cemaatcı olmadıgım için kimsenın yanında da değilim, kendımleyim, yanlız olmak cok zor kımle paylasıcam dıye dururken bu sıteyı buldum, lutfen kırıcı seyler soylemeyın zaten cok yıprandım ve cok fazla etkı altında kaldım eğer yanlısım varsa ozurdılerım fakat bunlar benim dusuncelerım, zıncırlerımı kıramıyorum, cunku her sacımın telinden gunah kazandıgımı bılııyorum fakat bu dusuncelerımde var ve napcam bılıyorum. ınsanı rabbım sevgısız susuz bırakmasın, yanlız da koymasın yanlız olmak cok zor cok sukur sımdıye kadar kımse ıle cıkmadı sevdıgım, ama cıkma teklıfı etsede ataist var yanlıs yola sapmıs dıye kabul bıle etmedım ama içimde yanmadı uzulmedım değil, hayatta hep dımdık durmak zorundayım bende oyle yapmaya calısıyorum, lutfen bana akıl verın. bu arada yazımda yanlısı yaptıysam kusura bakmayın ben telefondan yazdım sımdıden tesekkur ederım.
))