İşin aslını astarını öğrenmeden

fazla söze ne hacet!

Allah bizi bizden, bizi nefsimizden, korusun

İnsanım,bazen kusurlarım ,eksiklerim bir anlık boşlukta olduğum ve nefsime kapıldığım anlarım olacak ve oldu da aynen senin yaptığın hatalar gibi ,bazen sadece bir insan olduğumu hatırla ve kusurlarımı görmezden gel ki muhabbetimiz devam etsin....

beni benim ile utandır, beni benim hata ve kusurum ile bırak ben zaten çok pişman ve kendi kendime kızmakta ve kendi kendimi beden hapsine ruhumu haps etmiş cehennem-deyim...Cennet de Cehennem de Bu Dünyada kendi içimizde Sen beni daha fazla acıtmak istedikçe mağdur iken kendi kendini suçlu konumuna düşürüyorsun bunu anlasana...

Onun için öfkelendiğin zaman konuşupta sınırı aşma sakın.
Öfkelenince bu sözlerin sonuçlarını da düşünerek hareket et...Her eylemin ,her sözün her Sabrın ve sabırsızlığın bir sonucu, neticesi ,bir faturası vardır.eğer şimdi, değil ise de gelecekte mutlaka vardır..


Ah gönül sizim ablacigim, siz bu konunun linkini bir kardeşim ile paylaştığınız da görmüştüm ,o an kararsiz kalmıştım okuyup okumamakta.
Akabinde aylardır sabır gösterip ,yol göstermeye çalıştığım is arkadaşım ile tartıştım. Sürekli gözü üstümde ve bana yaptığı haksizliklari ile birlikte ,
Yaptığı bütün hataları, üst sorumlumuza anlattim..
Artık istifa ediyordum, istifam kabul görünüyor .
Yorulmuş ve yıpranmışim.
Üst sorumlum benimle canimli cicimli konuşarak ikna etti, işe geri döndüm .
İzinli olduğum gün , üst sorumlum arkadaşıma herseyi anlatmış.

Ve su an is yerinde ben , iki yüzlü , dedikoducu, ifitraci bir insan olarak bakiliyorum.

Ben ofkelendım evet ..
Ben iftira atmadim.
Ben dedikodu yapmadim.
Ben olan herşeyi paylaştım .

Ama gelin görün ki , böyle oldum.
Öfke min faturası mi bu ?
Güvenmenin faturası mi ?
Yoksa üst sorunlumun, sorunu çözmek yerine şikayeti değerlendirmesi gerekirken, laf taşıması mi ?

Selamun aleyküm Tozduman kardeşim,
Bir kaç söz söylemek istedim sadece......

Ben de bir zamanlar senin yaptığını yaparak, HAKLIYKEN HAKSIZ konumuna düşmüştüm!

Yaptığın yanlış değil, yöntemin yanlış!
Sen duygularınla değil de, mantığınla hareket etseydin belki durum farklı olurdu!

Bu hayatta geç ama zor bir şekilde öğrendiğim tek bir şey var
o da ; SABIR!
Her şeyin başıdır unutma!

Sabrederek, mantıklı davranarak üstesinden gelemiyeceğin hiç bir şey yok!

İnsan kendinde olan güzel ve değerli vasıflarını kullanmayı zamanla öğreniyor kardeşim....

Selametle, Allah yar ve yardımcın olsun....

Evet doğru söylüyorsun . Hayatımda en cicimli en canımli kazığı yedim .
Çok üzüldüm .
Ama gerçekten guvenmemeyi en sonunda öğrendim .
Bunu öğrendim .
Peki sonra ne oldu orada, senin masum olduğun çıktı mı ?

Benimkisi benimle ilgili bir konu değildi! ama ben vicdanen rahatsız oldum konuya dahil oldum!

Bizim işyerinde müdürümüz vardı, adam diktatör, dediğim dedik, otoriter cinsinden...

İki arkadaş kavga ettiler, müdür kendi yandaşının da suçu olduğu halde diğerine tokat attı!
hakaretler, aşağılamalar!

Ben de senin hesap, gittim müdür gelmeden patrona onu şikayet ettim...
Benim işime son verileceğini bildiğim halde yaptım bunu!

En nihayetinde çıkardılar, hala pişman değilim ama sadece şunu diyorum kendime; duygusal değil de mantıklı davransaydım durum ne olurdu? diye....

Yaptığımdan zerre pişman olmadım, öyle insanlara kendi kölesiymiş gibi muamele yapan bir müdüre elimden gelseydi de daha fazlasını yapabilseydim!

Sonra ne mi oldu? işten çıkarıldım, çıkarken de;
"Allah büyük sana da kalmaz burası" dedim bu sene duydum ki çok kötü bir şekilde ayrılmışlar ortaktılar onlar patronla....

Beni aramış mıdır patronum?
Bilemem ama bildiğim bir söz var;
Gelen gideni aratırmış!!!

İşte biz bu yüzden bu yalan dünyaya ayak uyduramıyoruz kardeşim, her şeyin şeffaf, temiz, olması gereken gibi olmasını istediğimiz için....

İşte biz bu yüzden bu yalan dünyaya ayak uyduramıyoruz kardeşim, her şeyin şeffaf, temiz, olması gereken gibi olmasını istediğimiz için....

Bu yazdiklarindan sonra söyleyecek söz yok.
Ama bir türlü hazmedemiyorum. Üzerimden atamiyorum bunu.
Çok Üzuluyorum. Gerçekten çok üzduler beni.

Üzülme der Mevlana ve devam eder;

Kızma hiç kimseye yaptıklarından dolayı aksine teşekkür et ihanet edenlere sadakati öğrettikleri için...
Minnet duy yalancılara doğrunun farkına varmanı sağladıkları için...
Mutsuz edenlere dua et mutluluğu daha derin hissettirdikleri için..
Herkesi sev yaşamına bir anlam kattığı için..

Hayat bu yüzden daha güzel siyahlar beyazı fark ettirdiği için..

İnsan kendinde olan güzel ve değerli vasıflarını kullanmayı zamanla öğreniyor kardeşim....