Hz.Mevlana anlatıyor; Lokman ve ağası

Rüya Tabircisi

Moderatör
Moderatör
Rüya Tabirleri
Katılım
17 Mart 2019
Mesajlar
825
Tepkime puanı
277
Konum
Türkiye
Mevlana Celaleddin Rumi Hz. anlatıyor:

Bir gün Lokmanın ağasına hediye olarak bir karpuz verdiler. O, hizmetçisine,

"Oğlum, git, Lokmanı çağır!"

dedi. Lokmanda derhal geldi. Ağası ona hediye olarak getirilen karpuzu kesiyor ve Lokmana bir dilim veriyor. Lokman ona verilen bu bir dilim karpuzu, bal-şeker gibi yiyor. Öyle bir yiyor ki, ağası onun bu lezzetle yemesinden kendini alıkoyamıyor, ve 2-ci dilimide Lokmana veriyor. Öylece ağası ona, 1,2,3,4.... demeden hep karpuz dilimi veriyor.

En sonunda sadece 1 karpuz dilimi kalıyor. Ağası,

"Bunuda ben yiyeyim, bakayım nasıl birşey, her halde çok lezzetli bir kapuzdur."

dedi. Çünkü, Lokman onu çok büyük bir lezzetle yiyor, öyle bir yiyor ki, görenlerin canı çekiyor.

Lokmanın ağası, son dilimi yer-yemez karpuzun bu acılığından sanki dilini bir ateş sarıyor, dilinde uçuklar çıkıyor, sanki boğazını bir ateş sarıyor.

Karpuzun bukadar acı olmasından dolayı şaşırıp-kalıyor. Sonraysa Lokmana diyor:

"Böyle bir zehiri nasıl o kadar lezzetle yedin? Böyle bir kahrı nasıl lutfettin? Bu nasıl bir sabırdır? Neden sabrettin? Sanki canına kastın var! Neden birşey söylemedin? Neden "bir az sabret, şimdi yiyemem" demedin?"

Lokmansa dedi ki:

"Senin nimetler veren elinden o kadar bereketlendim ki, senin bu bereketlerine karşı hep sana karşı utandım. Şimdi nasıl olurda senin elinle verdiğin birşeye, ey marifet sahibi, "bu çok acı yiyemem" derim?. Eğer bu kadarcık bir acıya sabredemeyip, isyan ediyorumsa, bütün zerrelerim toprağa karışsın. Şeker veren elinin lezzeti bu karpuzdaki acılığı durdurur mu hiç? Bu size, beni öğretene sevgimin gücündendir. Sevgiden acı tatlı olur, sevgiden bakır altın olur. Sevgiden bulanık, tortulu sular dumduru bir hal alır. Sevgiden dertler, şifa bulur. Sevgiden ölüler dirilir, sevgiden padişah köle olur."
 

Halid

Başarılı Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
7 Ocak 2020
Mesajlar
95
Tepkime puanı
122
Konum
ankara
İnsan aceleciliği ve nankörlüğü bu çağın vebası. Bize iyiyi veren kim olursa olsun, her zaman aynısını bulamadığımızda maalesef isyana çok yakınız. Allah bize her zaman verecekmiş gibi, hep istediğimizi yapmak zorundaymış gibi yaşıyoruz... Hep mutluluk verecek değil ya... O zaman imtihan, imtihan olur muydu hiç.
 

Ab-ı Hayat

Moderatör
Moderatör
Katılım
3 Haziran 2014
Mesajlar
1,608
Tepkime puanı
47
Nefsi emmare ye fazla yüz verdinmi seni en yukardan ayaklar altina serer!
Bu cag nefs cagi, bu cag aldanis cagi, bu cag isyan cagi, bu cag tum kötülüklerin cagi görebilene...!
 
Üst Alt