- Katılım
- 25 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 7,319
- Tepkime puanı
- 118
Hz Eyüp'ün Sabrı
Hz Eyüp’ün tıkır tıkır giden işleri ilk kez hayvanlarının peş peşe hastalanmaya başlamasıyla bozuldu Kısa süre içinde koca sürüden bir tek sıska inek, bir tek kara keçi kalmadı; hepsi telef oldu.
İnsanlar Eyüp’ün bu duruma ne diyeceğini merak ediyor; ağzını yoklayarak:
“–Nedir bu başına gelenler…!” diyor ah vah ediyorlardı Eyüp peygamber yüksek ahlakından ödün vermeksizin:
“-Allah verdi; Allah aldı; her şey O’nun değil mi?” diyordu
Eyüp Peygamber hayvanlarını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi.
Belalar geldiğinde aile ve akrabalarıyla gelirmiş! Eyüp Peygamber bir gün dışarıda işleriyle meşgul iken acı bir haber aldı.
Ani bir sarsıntıyla evleri yıkılmış, tüm çocukları göçük altında kalmıştı Yıkıntıdan sağ kurtulan yalnızca karısıydı.
Hz Eyüp’ün gözleri evlat acısından kanlı yaşlarla doldu; ama ‘sabır’ dedi
Eyüp Peygamber çocuklarını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi.
Belalar henüz bitmemişti Hz Eyüp’ün vücudunda yaralar çıkmaya başladı Küçük küçük çıbanlar, gün geçtikçe büyüdü; bütün vücuduna yayıldı Eyüp Peygamber hekimlere gitti, ilaçlar kullandı ama nafile… Yaralar iyileşeceğine azıyordu Eyüp Peygamber’in hastalığı arttı.
Artık çalışamadığı için elde avuçta ne varsa hepsini tüketti Karısı ona bakıyor, evi geçindirmeye çalışıyordu
Eyüp Peygamber’in yaraları çok fenalaştı Hastalığının bulaşıcı olması ihtimaline karşı kimse onun yanına yaklaşmak istemiyordu Eyüp Peygamber yapayalnız kalmıştı.
Acı ve ıstıraplar içindeydi… Allah’a dua etmeye ve O’ndan sabır istemeye devam etti Ama artık bırakın vücudunu hareket ettirmeyi, dudaklarını kıpırdatacak takati kalmamıştı.
Bir insanın başına gelebilecek her türlü felaket ve müsibet, onun başına gelmişti ve o, tıpkı sağlıklı ve varlıklı günlerinde olduğu gibi Allah’tan uzaklaşmamış, O’na olan bağlılığını ve güvenini kaybetmemişti.
Hz Eyüp imtihanını başarıyla geçmiş ve insanlara örnek bir kul olmuştu.
Eyüp Peygamber sağlığını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi
Hastalığının şiddetlendiği bir anda:
“Ey Rabbim!” diye dua etti Halim sana malumdur Adını anamayacak kadar hastayım! Ey Şifa Veren! Şifana muhtacım…”
Yüce Allah, kulundan hoşnuttu Eyüp Peygamberin makamını, katında daha da yüceltti Ona:
“–Ayağını yere vur” diye vahyetti Eyüp Peygamber güçlükle ayağını kaldırıp indirdi.
Ayağını indirdiği yerden berrak bir su kaynamaya başladı Eyüp Peygamber o suyla yaralarını temizledi Yaraları kısa sürede kuruyup kayboldu; sudan doyasıya içti, içindeki dertler şifa buldu.
Eyüp aleyhisselam, hastalanmadan önceki sağlığına tez zamanda kavuştu Sağlığını kazanan Hz Eyüp, servetini de yeniden kazandı.
Böylece o, refah ve sağlık içindeyken Allah’ı unutmadığı gibi, yoksul ve hastalıktayken de O’na küsmedi, isyan etmedi.
Böylece Eyüp aleyhisselam, Allah’ın sadık ve sabırlı bir kulu olarak tarihe geçti
Anlatım: Dr Ali Kuzudişli
Hz Eyüp’ün tıkır tıkır giden işleri ilk kez hayvanlarının peş peşe hastalanmaya başlamasıyla bozuldu Kısa süre içinde koca sürüden bir tek sıska inek, bir tek kara keçi kalmadı; hepsi telef oldu.
İnsanlar Eyüp’ün bu duruma ne diyeceğini merak ediyor; ağzını yoklayarak:
“–Nedir bu başına gelenler…!” diyor ah vah ediyorlardı Eyüp peygamber yüksek ahlakından ödün vermeksizin:
“-Allah verdi; Allah aldı; her şey O’nun değil mi?” diyordu
Eyüp Peygamber hayvanlarını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi.
Belalar geldiğinde aile ve akrabalarıyla gelirmiş! Eyüp Peygamber bir gün dışarıda işleriyle meşgul iken acı bir haber aldı.
Ani bir sarsıntıyla evleri yıkılmış, tüm çocukları göçük altında kalmıştı Yıkıntıdan sağ kurtulan yalnızca karısıydı.
Hz Eyüp’ün gözleri evlat acısından kanlı yaşlarla doldu; ama ‘sabır’ dedi
Eyüp Peygamber çocuklarını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi.
Belalar henüz bitmemişti Hz Eyüp’ün vücudunda yaralar çıkmaya başladı Küçük küçük çıbanlar, gün geçtikçe büyüdü; bütün vücuduna yayıldı Eyüp Peygamber hekimlere gitti, ilaçlar kullandı ama nafile… Yaralar iyileşeceğine azıyordu Eyüp Peygamber’in hastalığı arttı.
Artık çalışamadığı için elde avuçta ne varsa hepsini tüketti Karısı ona bakıyor, evi geçindirmeye çalışıyordu
Eyüp Peygamber’in yaraları çok fenalaştı Hastalığının bulaşıcı olması ihtimaline karşı kimse onun yanına yaklaşmak istemiyordu Eyüp Peygamber yapayalnız kalmıştı.
Acı ve ıstıraplar içindeydi… Allah’a dua etmeye ve O’ndan sabır istemeye devam etti Ama artık bırakın vücudunu hareket ettirmeyi, dudaklarını kıpırdatacak takati kalmamıştı.
Bir insanın başına gelebilecek her türlü felaket ve müsibet, onun başına gelmişti ve o, tıpkı sağlıklı ve varlıklı günlerinde olduğu gibi Allah’tan uzaklaşmamış, O’na olan bağlılığını ve güvenini kaybetmemişti.
Hz Eyüp imtihanını başarıyla geçmiş ve insanlara örnek bir kul olmuştu.
Eyüp Peygamber sağlığını kaybetti ama sabrını ve metanetini kaybetmedi
Hastalığının şiddetlendiği bir anda:
“Ey Rabbim!” diye dua etti Halim sana malumdur Adını anamayacak kadar hastayım! Ey Şifa Veren! Şifana muhtacım…”
Yüce Allah, kulundan hoşnuttu Eyüp Peygamberin makamını, katında daha da yüceltti Ona:
“–Ayağını yere vur” diye vahyetti Eyüp Peygamber güçlükle ayağını kaldırıp indirdi.
Ayağını indirdiği yerden berrak bir su kaynamaya başladı Eyüp Peygamber o suyla yaralarını temizledi Yaraları kısa sürede kuruyup kayboldu; sudan doyasıya içti, içindeki dertler şifa buldu.
Eyüp aleyhisselam, hastalanmadan önceki sağlığına tez zamanda kavuştu Sağlığını kazanan Hz Eyüp, servetini de yeniden kazandı.
Böylece o, refah ve sağlık içindeyken Allah’ı unutmadığı gibi, yoksul ve hastalıktayken de O’na küsmedi, isyan etmedi.
Böylece Eyüp aleyhisselam, Allah’ın sadık ve sabırlı bir kulu olarak tarihe geçti
Anlatım: Dr Ali Kuzudişli