Hüzün...

kalbimin_sesinden

Hüzün...

Hüzün terkeyle beni ne olur güllere mani oldun,
Güllerin yoklugunda kalbim dermandan yoksun,
Rahat birak beni hüzün, kalbime sevgililer konsun,
Sevgilinin sevgisiyle, günlerime gecelerime huzur dolsun...

Biliyorum, sana da ihtiyacim oldugu günler vardir,
Zaten sana alistim ben, korkma kapim sana aralidir,
Ama ne olur bazen rahatlat beni sevgilim yaralidir,
Bugün o sartlara vakif olsam, bilesin, sevgilim yanimdadir...

(kalbimin_sesinden/29.07.2011/Istanbul)

Gönül sızım · 29 Temmuz 2011

Vakit ayrılık ..vakit hüzün vaktiydi…
Vapur iskeleden hareket etmek üzereydi. adam gözleri dolu dolu sevdiği kadına doğru baktı..
yuzune doyasiya seyretti...bu ne guzel..muhtesem sevgi ile cizilmis bir sima idi...
sevdiği kadının saçlarının kokusunu içine derin derin hüzün ile çekti ...
Arkasına dönüp bir iki adım uzaklaştı, sonra durdu, geri dönüp sıkıca Yuregi ile sarıldı...
sanki hiç gitmek istemezmiş gibi.kadin, olanlara anlam veremiyordu bir türlü.
“Neden ağlıyorsun?” dedi biraz hüzünlü bir surat ifadesiyle...
adam son kez Sevdigini Yureginin taa icine cekercesine bir icten Ahh edisi vardi..
Sevdigine sonrada “kendine çok iyi bak Daglarin Kizi emmi!…”
dedi ve vapura doğru koştu.ama vapur kacmisti..
sevinerek tekrar geri geldi..daha biraz zamanlari vardi..
hasret gideriyor mutlulugu ve hicrani sanki ayni anda yasiyordu...
saatine bakti ikinci vapur da gelmis ayrilik zamani catmisti..
nerden bilebilirdi ki bu son defa sevdigini gormesi idi.. Vapur uzaklaştıkça genç kadının kalbi yerinden fırlayacakmışçasına çarpmaya başladı.sanki yuregi bir anda bosluga burunmustu..aman dedi yaa ne kadar da duygulastim bu gunlerde....
deyip uyandiginda gordu ki bu sadece bir hayal ve ruya idi...

Hüzün...

kalbimin_sesinden

Kurallara Uymadı

Gönül sızım

Özel Kardeşimiz