- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

Herkesin anlayacağı bir dil vardır Bize de Herkesin Anlayacağı dilde konuşmak duser..
Şunu yaşayarak görüyoruz ki yeryüzünde herkesin anlayacağı bir dil vardır.
Doğru,saglikli bir iletişim ,icin insanlarin karsilikli olarak birbirlerini anlamalari icin birbirlerinin dillini bilmek ve cozmek gerekli..
Bizler gerekse burada Bu Forumda gerekse kendi ozel hayattimizda birbirimizin dillini anliyamadigimiz icin!anlamak icin hic caba,
emek sarf etmedigimiz icin Karsimizdaki Sevdigimizin, Din kardesimizin nerden geldigini bilmedigimiz icin nereye gittigini de anliyamadigimiz icin...
Nasil biri,hangi dilli konustugunu gercekten o sozleri ile bizden ne istedigini bilmedigimiz icin ..
Hemen Kendi düşüncelerimize dayanarak birtakım yargılara vararak sucliyarak, inciterek KUL HAKKINA girdigimizin farkindamiyiz acaba?
Bir insan ile iletisim kuramiyorsak ,devamli birbirimizi KIRIYORSAK!!!demek ki onun konustugu Dilden anliyamiyoruz!!
O zaman devamli takip ettigimiz takdik, teknigi ,degistirip farkli bir yol, uslup, dil ile denemeliyiz.
Onun dillini anladigimizda işte o zaman belli bir üslubu ,iletisim orta yolu, muhabbeti de yakalayabilmişiz gönül köprülerini de kurabiliriz..
bu köprüler kurulmadikca karsimizdaki insan,Topluluk ile asla diyaloga girip birbirimiz ile sohbet, irsad ve kardeslik kuramayiz!!
Ben her mecliste, her toplulukta, inledim, ağladım, durdum.
Ben huysuz insanlarla da, iyi insanlarla da düşüp kalktım.
Herkes kendi anlayışına, zannına göre benim yaranım dostum oldu...Ama kimse benim gönlümde ki (Esrarı) sırları araştırmadı, öğrenemedi.
Hâlbuki benim sırrım, feryadımdan uzak değildir.
Fakat her gözde onu görecek nur, her kulakta, onu işitecek, duyacak güç yoktur.."Mesnevi de gecer..
haa iste aynen oyle her insan da O Ney gibi anlaşılmak icin inlemekte..Sessiz cigliklari vardir!!
İçimizde bir şey varmış; yerini bilmediği, misafir edemediği… Kıvılcım kıvamında hissettiği, yangına meyleden bir şey…
Ağrıdıkça ağrıyan, çığlığı kalbini aşıp tüm hücrelerine dağılan…
Kurduğu cümleleri öznesiz bırakan, yan yana sayısız noktalar koyduran…
KELIMELERI HIC KIMSE ANLIYAMADI...
Çok akıllı olamadım hiç...bir zaman.hep Yanlış oyunlar oynadım.
ya da yanlış oyuncular..sectim.
Kulağımdan hic kupe eksik olmadı.
Sürüden ayrılan koyunları hep sevdim..
Bir de kendi bacağından asılmayanları.
Kendimle yaşadım en büyük kavgalarımı..
İçimdeki çocuklar tahterevalli oynadı hayatla;
hep bir asagi bir yukari ciktim..
baskalari yazdi O oynadi
ben caresizce sadece seyrettim..
anlamayana anlamayı ..anlatmayi ,kendi dillimi ogretmeyi hic bir zaman beceremedim..
ya ben hep eksik kaldim.. yada karsimdaki..hep fazla geldi..Velhasil