- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

İçimde bir sıkıntı var... akşam çöktü ondan mı?yoksa hasret ağrısı.. mi bilmem ki?
Her yara kendi içinde sızlıyor ..Acıyı çeken biliyor...degil mi Can?
hani..konuşmak istersin konuşamazsın...kaçmak istersin kaçamazsın,hatta gözlerindeki yaşlar bitmiştir,ağlayamazsın....
bazen sokaklara,evlere,hatta kendine bile sıgmaz olur...insan..
düşünmek istersin düşünemezsin,unutmak istersin unutamazsın....
yokluk icinde varlik..varlik icinde yoklugu yasarsin sanki..
Eğerki şu dünya zindanında,aşkın gardiyanım olmasa idi,kendimi inflak ettirirdim be Ahiretligim.. ..
ama Hamd olsun..Hüküm senindir ey yüce Allah'ım..diyerek Rabbe teslim olanlardaniz...
Ahlarım var,arş-ı inletir..vahhlarım var arz-ı titretir amma, ikisinin arasında yar var ya,onu veren baki yarimden haya ederim işte o içimi kabz ettirir de sabr ederim....
Akmayan gözyaşlarımı "Annem"in Gözlerinden sil baba...! Tüm acılarımı o aldı kıyamadı bana...
ruhum rahmana gitti.. ama ben halen Annemin yureginde kaldim..
Bir dertli kul idim derman arayan Kalbime... Bütün ellerimle Hakk’ın kapısını çaldım., belâ eliyle çalmadıkça kapı açılmadı...
Bütün dillerle izin istedim, hüzün diliyle istemedikçe izin verilmedi...
Bütün ayaklarla O’na giden yolda yürüdüm. Yokluk ayağıyla yürüyemedikçe RAHMETINE varamadım…
Denildi ki,Nefsinden boş ol. Hiç ol da gel..Yıllarca gayret ettim. Ve bir gün sükût edince baktım ve gördüm ki derdim,bana dermanım imiş…