Her şeyin bir vakti vardır

Umursama dünya gelse üstüne. . . İçinde büyüyen bir ahın olsun! Elbet bir gün devran döner tersine; Tahammül en büyük silahın olsun...
Boşver hayallerin gerçek olmasın, yeşersin yeter ki umut solmasın. Derde talip ol ki dertli kalmasın...
Garibin gözyaşı günahın olsun! Olsun be aldırma Yaradan YAR'dır...
Sanma ki zalimin ettiği kardır, Mazlumun ahı indirir ŞAHI ... HER ŞEYİN BİR VAKTİ VARDIR . .
Asla kendinden şüphe etme... Ey Aşk Ehli...
Sen ne hissediyorsan O her zaman doğrudur...cunku icinin icine O Hissi naks ettiren RAHİM ve RAHMAN dir..
Dünyadaki bütün insanlar toplansa ve sana aksini söylese bile senin hissettiklerin SENIN için doğrudur...
Onlar farklı hissedebilir, farklı düşünebilir ama bu senin hissettiklerinin yanlış olduğunu göstermez, sadece onlardan farklı olduğunu gösterir...UNUTMA bunu..
her kes her kes gibi hissetmek, fikr etmek zorunda degil..
cunku her birimiz Rabbimin katinda farkli mekan ve hallerdeyiz....
Hasta ile saglikli, gurbette ile Ana vatandaki ayni duygulari yasiyamaz hissedemez...
buda bizlere Rabbimin bir nasip ve bereket ve Hikmetti..
Düşünmek, düştüğün yerin farkına varıp, düşmeden önceki yerinin düşünü görmek demektir....
Düştüğün yer burasıdır!.. Yükselişin de buradan olacaktır....
Her kes anca Düştüğün yerden tekrar Yükselir..

Rabbim!camdan kırgınlıklar biriktiriyorum içimde bu..gece ..hepsi ayrı ayrı çizikler atıyor yüreğime...canim cook yaniyor...hayatla arama giriyor..
zaman zaman üst üste geliyor,biri diğerinin dokunduğu yerden dokunuyor yüreğime yaralarım derinleşiyor..bazen hiç kimse hiç bişey yapmıyor tamda bu suskunluk fazla geliyor..
sonra ardı ardına geliyor pişmanlıklar ama yok.. kırıldı mı kırılıyor bir kere..camdan gibi zaten bu aralar kalbim bahaneye bakıyor..önce buz kesiyo yalnızlıktan sonra sol tarafim sanciyor....
Sofii den küçücük bir kart geldi bugün, heyecanla açıp baktığımda... söylediği şu satırlarla karşılaştım.
''Gözden ırak olan, gönülden de ırak olur mu efendim?
- hayır.. yüreğinde bi yer açıp oraya oturttuğun her kimse, seninle birlikte gider her yere..
Sofii biliyormusun Seni bir yandan Hakka ugurlarken....Hakka kavusmus bir annenin, ettigi duanin icabeti Cennet kokulum tam 5 yasinda oldu...

Ah bu zaman..
Bu zaman şüphesiz ahir zaman... Sofii
Kıyamete çeyrek kalmışken neden düzelmiyoruz?
NEDEN DÜZELEMİYORUZ?
Sözler neden ismet tarlalarına giremiyor ?
Gözler neden iffet çeşmesinden su içmiyor ?
Yoksa ölümü öldürdük mü?
Hani dönüşler O’ naydı?
Hani galu Bela’ daki söz?
Hani “Eseltu bi rabbikum” a “Bela” demiştik...
Ya Rabbi ! Biz zalimlerden mi olduk?
“Lailahe illa ente subhaneke inni küntü minezzalimin”
Ve ağlamaya başlıyorum !
mazlumlara karsi ya zalimlerin safhinda olduysam?
vay halime nereye giderim Ben..
Ilık ılık göz yaşlarım dudaklarımı ıslatıp,
Ağzıma düşüyor ..
Çaresizliğin girdabında değilim..
Cehaletin mengenesine atmışım kendimi..
İntiharlığı seçmişim dünyalık için,
Ahiretim için intihar etmişim.
Oysa Üstad’ın ;
“Tel tel ve iplik iplik dikselerde ağzımı;
Tek ses duysalar, Allah … Yoklayanlar nabzımı.”
Şiirini okumuş ve yönümü çizmiştim ..
NE OLDU BIZE YARRABI...
HALDEN ALA HALSİZLİĞİM......SÖZDEN ALA SESSİZLİĞİM..
SENLE OLDUKTAN SONRA YARABBİ......UMRUMDA DEĞİL KİMSESİZLİĞİM.....
Hiç duydun mu şu duayı? "Allah seni toplasın!"
böyle dua ederlermiş hep. Bu ne güzel bir dua’dır
Ya Rabbi.. ahir zamana karşı! Allah seni toplasın! Gözünü. Kulağını. Aklını. Yüreğini. Hayalini...nefsini...

Bu satırları kendi nefsim için yazdım. “Dost acı söyler” derler, ben acı söylemiyorum/yazmıyorum, gerçeklere ayna tutmaya çalışıyorum...
Allah RIZASI icin HAK ve Hakikatleri HAYKIRIYORUM....

Sessizce Seviyorum seni!
Güneşin doğması bulutların dağılması gibi.
Sessizce sakince yuregimce seviyorum seni!
Çiçeğin açması yağmurun durması gibi....
Azrailin can alması umutların yıkılması gibi.
Sessizce seviyorum seni!
Yaprağın düşmesi bebeğin küsmesi gibi
Gözyaşının yanağa düşmesi gibi.
Şimdi söyle, Seviyorum diye haykırayım mı?
Yoksa yuregimden Sessizce sevmeye..
Ney gibi inlemeye devam mi edeyim mi?

***
Ahh Seni dusunmeden bir yapabilsem...
Güvendiğiniz dağlara karlar yağdığında en güzel çare,
dağ ile karı başbaşa bırakmaktır.
Gün gelip karlar eridiğinde;
dağ yolunuzu gözleyince en güzel cevap,
başka bir dağdan selam yollamaktır.
Seni cook ozluyorum...
O dagdan selam ve sevgimi beyaz bir guvercinin kanadinda yuregim ile gonderiyorum.. aldin mi acaba Yar..

***
dokunmadan hissetmeyi ..Gormeden de gormeyi öğrendim... bilmeden sana giden yolları..yürümeyi..
almadan vermeyi de SEN den..öğrendi m...
varsın TEMUZ da KAR yağsin!! yüregime..
G.K.

her kes her kes gibi hissetmek fikr etmek zorunda degil..
cunku her birimiz Rabbimin katinda farkli mekan ve hallerdeyiz....
Hasta ile saglikli gurbette ile Ana vatandaki ayni duygulari yasiyamaz hissedemez...
buda bizlere Rabbimin bir nasip ve bereket ve Hikmetti..
Düşünmek düştüğün yerin farkına varıp düşmeden önceki yerinin düşünü görmek demektir....
Düştüğün yer burasıdır!.. Yükselişin de buradan olacaktır....
Her kes anca Düştüğün yerden tekrar Yükselir..

Sen küçücüksün a kardeşim!
Bilemezsin daha!
Sırrın içinde sır,
İmtihanın içinde imtihan,
Kaderin içinde kazası da, rızası da var!

Bunları bilmen için kalp gözünün açık olması gerek vesselam!
Allahla aranın iyi olması, sağlam imanın ve bilinçli bir müslüman olman gerek!

Sabrın içinde bile sabır var kardeşim!
Sabır acı, meyvesi tatlıdır, beklediğine değecek diyorlar ya kuzum? bekleyelim, bekleyelim bakalım.!

HAK VAR, HAYIRLISI VAR!
Vakti gelince mevlam sana bile sormaz be cancazım!

Oluverir bir anda istediklerin,
Koca bir DAĞ gibi gördüğün sıkıntıların kayboluverir!
Az daha sık dişini...

Görelim MEVLAM neyler?
Neylerse GÜZEL eyler!

İmansız İMTİHAN,
Tevekkülsüz MÜSLÜMAN olunmaz!!!