- Katılım
- 10 Nisan 2011
- Mesajlar
- 162
- Tepkime puanı
- 5
- Yaş
- 35
Genç adam iyi bir terziymiş..Bir dikiş makinesi ve küçüçük bir dükkanı varmış..Soğuk bir kış gecesi,dükkanında elektrik sobasını unutmuş ve çıkan yangın onun felaketi olmuş.Ne işi, ne de parası kalmış.Yük taşımış,balıkçılık yapmış yine de evinin kirasını ödeyemeyince , ev sahibi onu küçük bir bavula sığan eşyalarıyla s...okağa atmış.Mevsim kış,hava da ayaz.
Adamcağız soğuktan donmuş, açlıktan bitkin bir halde bankta otururken lüks bir arabadan, kalantor bir işadamının indiğini görmüş. Gözlerini, zengin olduğu belli olan adamın paltosundan alamamış.Bu durum ,işadamının dikkatini çekmiş ; soğuktan titreyen genç terzinin yanına yaklaşmış..
“Üşüyorsun,istersen sana bu paltoyu vereyim” demiş.Terzi ise, meslek dürtüsüyle , o paltonun güzel olmasından ziyade , iyi dikilmediğini düşünüyormuş. -Size bu palto hiç yakışmıyor demiş. Yaşlı adam şaşırmış.Çünkü onca para ödediği halde ,bu paltoyu o da kendisine yakıştıramamış.
Sohbet böylece başlamış ve sonunda ,zengin iş adamı “Ben sana bir miktar para vereyim.Bu parayı sermaye yapar,yeniden işini kurarsın“demiş. Böylece terzi küçük bir dükkan tutarak işe başlamış,sonra büyütmüş.Küçük dükkan kocaman bir moda evine dönüşmüş;oda ünlü bir işadamı haline gelmiş. Bir gün,parkta karşılaştığı zengin adamı ziyarete gitmiş.Ve tam dükkandayken fenalaşmış,Ambulans çağrılmış,hastaneye kaldırılmış.Artık , ünlü bir terzi haline gelen terzi iş bağlantılarını kaçırmamak için yurtdışı seyahatini ertelememiş.Dönüşte de yoğun işleri dolayısıyla, yaşlı adamın ziyaretine de gitmemiş.Terzinin işleri bozulmuş,gene elinde kala kala küçük bir dükkan kalmış.”Ben bir yerde hata yaptım”diye düşünmeye başlamış. “Nerede?” zengin adamın evine koşup gitmiş.Ve onsan şu öyküyü dinlemiş. ” Bir zamanlar fakir bir oduncu varmış.Ormanda küçük bir kulubede yaşar ve odun keserek hayatını kazanırmış Bir gün kulübede yangın çıkmış.Oduncu ortada kalmış.Eşeğine binip yola koyulmuş.Ağaçlar arasında yol alırken ,birisinin seslendiğini duymuş.Bülbül “Senin haline çok üzüldüm.Öyle bir büyü yapacağım ki ,eşeğin çok güzel şarkı söyleyecek.Sen de onunla yaptığın gösteriler sayesinde zengin olacaksın.”demiş.
Bülbülün dediği olmuş.Eşek güzel şarkılar söylüyor.oduncu da , şarkı söyleyen eşeği sayesinde büyük para kazanıyormuş.Günün birinde gösteriye yetişmek için koşuştururken , bülbülün yardım isteyen sesini duymuş,oduncu.Bir kedi bülbülü yakalamış yemek üzereymiş.Gösteriyi kaçırmamak için yoluna devam etmiş oduncu.
Ama program başladığında eşeği her zamanki gibi güzel şarkılar söylemiyor,sadece anırıyormuş. Oduncu,kendisini şarlatanlıkla suçlayan seyircilerin elinden kendini zor kurtarmış.İşte o zaman, bülbül ölünce büyünün bozulduğunu anlamış.” Hayat,herkese, günün birinde bir”bülbül“verir.O sizin şansınızdır.Ama bülbülün hiç susmaması da sizin elinizdedir.Yaşatmak gayret ister.Alem, hayatının fırsatını elden kaçıran pişman insanlarla doludur..
Adamcağız soğuktan donmuş, açlıktan bitkin bir halde bankta otururken lüks bir arabadan, kalantor bir işadamının indiğini görmüş. Gözlerini, zengin olduğu belli olan adamın paltosundan alamamış.Bu durum ,işadamının dikkatini çekmiş ; soğuktan titreyen genç terzinin yanına yaklaşmış..
“Üşüyorsun,istersen sana bu paltoyu vereyim” demiş.Terzi ise, meslek dürtüsüyle , o paltonun güzel olmasından ziyade , iyi dikilmediğini düşünüyormuş. -Size bu palto hiç yakışmıyor demiş. Yaşlı adam şaşırmış.Çünkü onca para ödediği halde ,bu paltoyu o da kendisine yakıştıramamış.
Sohbet böylece başlamış ve sonunda ,zengin iş adamı “Ben sana bir miktar para vereyim.Bu parayı sermaye yapar,yeniden işini kurarsın“demiş. Böylece terzi küçük bir dükkan tutarak işe başlamış,sonra büyütmüş.Küçük dükkan kocaman bir moda evine dönüşmüş;oda ünlü bir işadamı haline gelmiş. Bir gün,parkta karşılaştığı zengin adamı ziyarete gitmiş.Ve tam dükkandayken fenalaşmış,Ambulans çağrılmış,hastaneye kaldırılmış.Artık , ünlü bir terzi haline gelen terzi iş bağlantılarını kaçırmamak için yurtdışı seyahatini ertelememiş.Dönüşte de yoğun işleri dolayısıyla, yaşlı adamın ziyaretine de gitmemiş.Terzinin işleri bozulmuş,gene elinde kala kala küçük bir dükkan kalmış.”Ben bir yerde hata yaptım”diye düşünmeye başlamış. “Nerede?” zengin adamın evine koşup gitmiş.Ve onsan şu öyküyü dinlemiş. ” Bir zamanlar fakir bir oduncu varmış.Ormanda küçük bir kulubede yaşar ve odun keserek hayatını kazanırmış Bir gün kulübede yangın çıkmış.Oduncu ortada kalmış.Eşeğine binip yola koyulmuş.Ağaçlar arasında yol alırken ,birisinin seslendiğini duymuş.Bülbül “Senin haline çok üzüldüm.Öyle bir büyü yapacağım ki ,eşeğin çok güzel şarkı söyleyecek.Sen de onunla yaptığın gösteriler sayesinde zengin olacaksın.”demiş.
Bülbülün dediği olmuş.Eşek güzel şarkılar söylüyor.oduncu da , şarkı söyleyen eşeği sayesinde büyük para kazanıyormuş.Günün birinde gösteriye yetişmek için koşuştururken , bülbülün yardım isteyen sesini duymuş,oduncu.Bir kedi bülbülü yakalamış yemek üzereymiş.Gösteriyi kaçırmamak için yoluna devam etmiş oduncu.
Ama program başladığında eşeği her zamanki gibi güzel şarkılar söylemiyor,sadece anırıyormuş. Oduncu,kendisini şarlatanlıkla suçlayan seyircilerin elinden kendini zor kurtarmış.İşte o zaman, bülbül ölünce büyünün bozulduğunu anlamış.” Hayat,herkese, günün birinde bir”bülbül“verir.O sizin şansınızdır.Ama bülbülün hiç susmaması da sizin elinizdedir.Yaşatmak gayret ister.Alem, hayatının fırsatını elden kaçıran pişman insanlarla doludur..
