- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Yaşadığın her hayal kırıklığın seni gafletten uyandırıp hakikatına ulaştıran bir basamaktır...
Elimde kocaman bir elma şekeri, kan kırmızı Dışı şekerden ya içi de öyle olsa diye mırıldandım kendime Ulu caminin
yanındaki küçük pencereli büfenin önünde nice şekerler vardı benim olmayan Bir ân dalmışım var gücümle dişledim şekerimi Sonra bir burukluk, bir hayal kırıklığı…
O da ne? Yoksa bu şekerin içi de dışı gibi tatlı değil miymiş, sadece bu kadarcık mıymış?
Hemen mi bitecekmiş tatlı kısmı? Bir elmaya baktım, bir tatlısına, bir de diş izlerime
“Kandırıldım!” diye bağırdım; geçtim büfecinin karşısına
“Bana yalancı şeker satmışsın!” dedim “Önce heveslendirip sonra hayâllerimi yıktın”
Bir yandan ağlamayla karışık bağırıyordum, bir yandan ha şimdi kızdı, ha şimdi kızacak diye buruşuk simâsına bakıyordum şekerci ihtiyarın Neden kızmadı anlayamadım Galiba ben haklıydım Öyleyse biraz daha bağırmalıydım
Bağırdım da Kısa pantolonumun cebindeki bozuklukları yerlere saçtımAdamakıllı bir yaygara çıkardım; “Ya paramı isterim ya da her tarafı şeker olan elmamı”
Ne yapsam kızmıyordu ihtiyar Tepinirken göz ucuyla iki yanımı süzdüm, bana bakıyorlardı..
Utandım, yerden kalktım, toparlandım; ama gözüm hâlâ ihtiyarda
Kızdıramamıştım ihtiyarı, öcümü alamamıştım Hiç olmazsa bir cevap verseydi Bekliyordum Kaşlarımın altından tekrar süzdüm simâsını Hani gözlerim
ateş saçıyordu ya, aklımca yakacaktım şekerciyi Gülümsüyordu, eliyle işaret etti, içeri girdim “Otur bakalım” dedi “Ali’ydi değil mi?”
“Evet, Ali” dedim “Ne için bu kadar üzüldüğünü biliyor musun?” diye sordu “Bana kazık attın
Dışı tatlı şekermiş; ama içi bildiğimiz yavan elmaymış” dedim
Bembeyaz dişleriyle tekrar gülümsedi “Ben elli yıldır aldanırım böyle şekerlere” dedi
Bir anda hayâlimde elinde elma şekeriyle koskoca ihtiyar belirince kıkırdamaya başladım “Nasıl?” dedim ağzımı doldura doldura Anlattı:
—İnsan tat aldığı ve sevdiği şeye öyle bir bağlanır ki âdeta ona yapışır; ama ya kendi ömrü kısadır arkada bırakır,
ya lezzetinin ömrü yetmez biter gider, seni yüz üstü bırakır
Böyle yapışmış bir kalbi lezzetinden ayırmak için ya yırtmak ya parçalamak gerekir
Şâhidim evlât, çok acıtıyor İşte ben elli yıldır bu biten şekerlerin acısıyla yaşıyorum
—İyi de bana ne, sen beni kandırdın, şimdi de aklımı karıştırıyorsun, diye çıkıştım
Bana tezgâhın üzerinde şekere batırılmayı bekleyen elmaları gösterdi
—Al bir tane, dedi
En kırmızısını aldım, ısırdım
—Şimdi tadına iyice bak lezzetini tam almaya çalış diyerek üsteledi
Gerçekten de dişlediğim elma çok lezzetliydi Elmanın lezzetiyle kendimden geçerken,
— Şimdi dedi, onu bırak, şu şekerlenmişlerin tadına bak
Bir tanesini aldım, ısırdım Şekerin tadı bütün damağımı bir ânda kapladı
Bu sırada tekrar diğerini gösterdi Isırdım ama eski lezzeti kaybolmuştu
Yüzümdeki çizgilerden hissettiklerimi okuyan ihtiyar,
—Dinle Ali dedi, eğer sen şekere talipsen, dünyadaki bütün elmaların ve diğer güzel meyvelerin lezzetlerini unut Eğer elmaya talipsen,
bir daha seni çabucak terk edecek lezzetlere fazla değer verme Çünkü bunlar bir lokma yedirir, bin tokat vurur adama
—Ne yani, hiç elma şekeri yemeyecek miyim?
—Yiyeceksin tabi, hem de ne elma şekerleri Hayatında elmaya niyet edip nasibine şeker düşerse mutlu olursun; şekeri niyet edip her şeyi dişlersen
ömür boyu bugünkü gibi ağlamaya mahkûmsun
Düşündüm, galiba ihtiyar haklıydı Yerimden zıpladım, yere saçtığım paralarımı toplayıp, cebime koydum Bana iyi bir ders olmuştu
Artık eğlenmek için çizgi filmlere, bilgisayarlara ihtiyaç duymuyordum, sevinmek için de öyle pahalı hediyelere ihtiyacım yoktu...
Çünkü artık dünyaya bakan gözlüklerim değişmişti Dünya artık değil benim için, rengârenkti
Şimdi büyüdüm bir sürü elma şekerim var ve mutluyum, çünkü artık bir tekerlemem var:
“Elmasına can feda, şekerine beş para”
ALINTI.
