- Katılım
- 1 Nisan 2011
- Mesajlar
- 709
- Tepkime puanı
- 0
Her vakit
düşünmüşümdür
Umut içinde nefeslenirken,
açan çiçeklerenazar ederken
Kederden
arileşip, sürurla
meşk etmenin hazzıma
erişirken,nasip hal,mdeyken
Yazman işterdim,
ümit içinde feryadımı naif
kalbinin derinliğine bırakmayı yeplerdim
Ve fakat
bin hüzünle vazgeçtim
Endişeler yakamı bırakmadı,
üzermiyim kaygısı ağır bastı
Kırılan
ümitlerimiiçimde sakladım,
her yadımla sana olan muhabbete kandım
Gün gelir
fırsat bulurun sandım
nefesin müddetine adandım,
içimden geleni anlatamadım
Onlarca beyaz
sayfayı karaladım
Derin bir ah çekerek
gözyaşlarımdan adeta deva aradım
Bilmem ki
ne yapmalıydım,
nasıl titrediğimi aşikar
kılıp sancıdan kurtulmalıydım
Halime
matlup olman, edebin
muvazenesiyle ruhumu okşaman,
sukun bırakan halden çıkman
En büyük bahtiyarlığım olurdu
Yazan gönül
nispeten durulurdu,
yanan hal kurtulurdu
Muhabbet
ve surur çok uzaktanda olsa
naciz kalbimle buluşur ve anlam katardı
Dinmeyen figanım,
ah eden vahım, hicran ile yol alan
yangınlığım şevke kanar ve açardı
Sahaflar
çarşısındayım
Ziyaret ettiğim raflar seni
anlatıyor bana, kitabın ahıyla
Ne kadar
çok dalardık,
sayfalarda kaybolur
ummanın sukunetiyle haz yaşardık
Sessiz rekabetimiz,
ümit içinde ki dirliğimiz, edebe
dair hassasiyetimiz naifliğinizden akardı
Her sualimde
nedense çekince vardı
Ehliyet ve liyakat hususunda
ki hassasiyetiniz her vakit aşikardı
Sevgiden
ve aşktan söz etmek,
hürmeti binaen ukteleşen
ahın firkatiytle kal etmek sırdı
Yaşamak adına
bu vadide hak ve hakikat
için iradeyi vakfetmek, ecir için direnmek ikramdı
Mustafa CİLASUN
düşünmüşümdür
Umut içinde nefeslenirken,
açan çiçeklerenazar ederken
Kederden
arileşip, sürurla
meşk etmenin hazzıma
erişirken,nasip hal,mdeyken
Yazman işterdim,
ümit içinde feryadımı naif
kalbinin derinliğine bırakmayı yeplerdim
Ve fakat
bin hüzünle vazgeçtim
Endişeler yakamı bırakmadı,
üzermiyim kaygısı ağır bastı
Kırılan
ümitlerimiiçimde sakladım,
her yadımla sana olan muhabbete kandım
Gün gelir
fırsat bulurun sandım
nefesin müddetine adandım,
içimden geleni anlatamadım
Onlarca beyaz
sayfayı karaladım
Derin bir ah çekerek
gözyaşlarımdan adeta deva aradım
Bilmem ki
ne yapmalıydım,
nasıl titrediğimi aşikar
kılıp sancıdan kurtulmalıydım
Halime
matlup olman, edebin
muvazenesiyle ruhumu okşaman,
sukun bırakan halden çıkman
En büyük bahtiyarlığım olurdu
Yazan gönül
nispeten durulurdu,
yanan hal kurtulurdu
Muhabbet
ve surur çok uzaktanda olsa
naciz kalbimle buluşur ve anlam katardı
Dinmeyen figanım,
ah eden vahım, hicran ile yol alan
yangınlığım şevke kanar ve açardı
Sahaflar
çarşısındayım
Ziyaret ettiğim raflar seni
anlatıyor bana, kitabın ahıyla
Ne kadar
çok dalardık,
sayfalarda kaybolur
ummanın sukunetiyle haz yaşardık
Sessiz rekabetimiz,
ümit içinde ki dirliğimiz, edebe
dair hassasiyetimiz naifliğinizden akardı
Her sualimde
nedense çekince vardı
Ehliyet ve liyakat hususunda
ki hassasiyetiniz her vakit aşikardı
Sevgiden
ve aşktan söz etmek,
hürmeti binaen ukteleşen
ahın firkatiytle kal etmek sırdı
Yaşamak adına
bu vadide hak ve hakikat
için iradeyi vakfetmek, ecir için direnmek ikramdı
Mustafa CİLASUN