Günümün Adı

Bugün günlerden kahverengi
Ve ben gidiyorum
Canım birşey yemek istiyor
Umurumda değil
Ne canım ne istekleri

En temiz beyazlar
Ve hatta çocuklar
Hiçbiri güzel değil
Toprak kadar toprak gibi
Hiçbiri değil ölüm kadar sevimli

Bugün neydi gün neydi
Dün neydi, neydi çekip gidenler
Bekleyin be ümitler
İçimde kıvranırken
Böyle mi bitecekti?ler

Her zamankinden çok
Soldu gül ve güneş
Günümün adı vazgeçiş
Gözüm arkada kaldı
Aynalardan önce yolumu kes

Cok depresif bir siir olmus.. Umudumuzu kaybetmemek lazim.. Keske bende yapabilsem.

Neydi çekip gidenler, ezelde tanışmaklığımızın zahirdeki tevafuk ve nasib kesişimleri,
Beklemem gayrı kimseden vefa, Vefa göstermek kadar yok ki güzeli.
Yok ki nasibten ötesi, gidenede eyvallah gelene merhaba..

İnsanı umut yaşatıyor. Umutlar bağladığımız Baki ise umut tükenmiyor.Ama insanız işte duygular renkten renge boyanıyor. Sıbgatullah hepimize nasip olsun inşallah...