- Katılım
- 28 Mart 2011
- Mesajlar
- 2,125
- Tepkime puanı
- 26
Denizler mürekkeptir,ağaçlar hepsi kalem,
Seni öyle övmüşki,Bâki Halîk-ı âlem!
Uğruna yaratıldı,bilinmeyen âlemler,
Seni yazmaya yetmez,ağaçlardan kalemler!
Sen Rabbimin habibi,sekiz cennet senindir,
Sen benim şefaatcim,senin dinin benimdir!
Rabbimin rahmetiyle dünyayı aydınlattın,
Bindörtyüz yirmibeş yıl,gönülleri parlattın!
Asr-ı saadetten,beri nice gâfiller vardı,
Sana inanmıyanı,Hakkın gazabı sardı!
Helâk olup gittiler,ebediyete kadar!
Müminim diyenlerden,bugün bile gâfil var!
Bunca nimet içinde,azgın bir ümmet olduk,
Boğazımıza kadar,küfür isyanla dolduk!
Sana malûmdur mutlak,bu perişan hâlimiz!
Mahkeme-i kübrada,nicedir ahvâlimiz!
Korku ümit arası,sığındık Rabbimize!
Bize ağuşunu aç,umut ver hepimize!
Sen şefaat etmezsen,ebedî perişanız,
Yarın pişman olmaktan,bugünden çok pişmanız!
Nûr yüzün hürmetine,affeder Mevlâ bizi!
Selât ve selâm ile,dâim anarız sizi!
Cenneti ümit eder,bu günahkâr abdullah,
Şefaatin ümittir,lûtfet ya Resûlullah!
Bu satırlar içinde,yoktur benden bir kelâm!
Zül-Celâl-i vel ikram,hepsi ondan vesselâm!
Mehmet Akif Ersoy