Gönül coş eylemeli, ruh sevdasıyla inlemeli!

Ruhun nevisi bilinmeli
Kalbi inşirah ile yürekten vazgeçilmek fark edilmeli
Aşk iksiri hak için içilmeli firkati halin fedasıyla ecre hasredilmeli
Dil kal ederken göz dikkat kesilirken nefes müddetine erişirken akıl ne söylemeli

Mecnun olmak gerek
Ne kadar biliyorsan sukut etmek ihsan elzen olan ahenk
Sabır ne müthiş değnek dirilten azmettiren idrake eriştiren vecde denk
Susmak halin edebi konuşmak nefsin payesi yansımak aşkın irfan hazinesi için mihenk

Kem söz nefsin özüdür
Maraz göz cehlin süretidir gam eyleme ne derlere bürünme
Ruhun hürrite ramdır kalbin nazargah olmak için şadandır umuttan yüz çevirme
Nasip ne ülfetli bir hediye dert çilesinden dem alan kul ilhama aşina olan asumandır geçme

Kitaptan uzaksan zansın
Hicranı anlamayan bir bergüzarsın önyargıya tamahsın
Kararmış kalbi kim neylesin sevgiden uzak gönül hangi yüzle ilticaya yönelsin
Ruhundan nükseden figana dikkat kesil en duru halindedir mahzunlaşan bir ömür gibisin

Ne vakit çile görsen kaçma
Ruhunu prangalarından kurtarmak için asla gocunma
Kalbin ruhundan neşet eder aklın iraden için en makbul olan bir bedel
Esir olmak hevesle yol almak hissi davranmak izanını yok eder nefsinin ayanı neye değer

İnsan önce kul olmalı
Kullakta deva bulmak için azimle yoğrulup durulmalı
Aklın saiki ruhun maliki kalbin ihsan yetisi vecdin inhisarındadır niyet aşka tabi olmalı
Sevdası olmayan bir gönül nasıl yanmalı ve hatta yazmalı hakikatin mizan şirazesi kapı aralamalı



Mustafa CİLASUN