S
sevim-halil
Kayıtsız
Misafir
Merhaba,
Ben nişanlanmak üzereyim ve sorunlarımı kimseye anlatamıyorum. Çünkü akraba evliliği yapıyoruz. Ben üniversite mezunuyum nişanlanıcağım adam ortaokul mezunu. Şehirlerimiz farklı ve ben şu an çok güzel bir işte çalışıyorum. Evlenirsem bırakıp gitmem lazım. Başlangıçta birbirimize aşık olduk. Ama bu aramızdaki farktan dolayı çıkan laflara çok direndim. Psikolojim bozuldu iki defa ailesine evet dedim. Sonra ben yapamıyorum dedim istemedim. Bana çok iyi davrandılar ama aile bağları kopacaktı bunu istemediğim için evet dedim üçüncü defa. Nişanlanacağım kişi gözümün içine bakıyo beni çok seviyor ve rahatsızlığı vardı normalde benle konuştuğundan beri ilaçlarını kullanmıyor ona iyi geliyorum. Ailecek çok seviyorlar beni bunu da biliyorum. Ona umut verdim başlangıçta ve hayallerini yıkmak istemediğim için yok diyemedim ve bu süreçte onu çok yordum. Ama bende çok yoruldum. Şimdi soruyorum kendi kendime ben büyük bir fedakarlık yaparak başka bir şehire gelin gidicem. Ama kendi psikolojimi düzeltemiyorum herşeyin üzerine çizgi çekip gitmek çok zor. Ama tek güvencem rabbim görüyor bana hayırlı kapılar açacak ve bu elimin tersiyle bırakıp gittiğim güzel imkanlarımı daha da güzelleştirerek bana verecek diyorum. Ama her sabah huzursuzum ne yapmam gerekiyor. Lütfen bana yardımcı olun.
Ben nişanlanmak üzereyim ve sorunlarımı kimseye anlatamıyorum. Çünkü akraba evliliği yapıyoruz. Ben üniversite mezunuyum nişanlanıcağım adam ortaokul mezunu. Şehirlerimiz farklı ve ben şu an çok güzel bir işte çalışıyorum. Evlenirsem bırakıp gitmem lazım. Başlangıçta birbirimize aşık olduk. Ama bu aramızdaki farktan dolayı çıkan laflara çok direndim. Psikolojim bozuldu iki defa ailesine evet dedim. Sonra ben yapamıyorum dedim istemedim. Bana çok iyi davrandılar ama aile bağları kopacaktı bunu istemediğim için evet dedim üçüncü defa. Nişanlanacağım kişi gözümün içine bakıyo beni çok seviyor ve rahatsızlığı vardı normalde benle konuştuğundan beri ilaçlarını kullanmıyor ona iyi geliyorum. Ailecek çok seviyorlar beni bunu da biliyorum. Ona umut verdim başlangıçta ve hayallerini yıkmak istemediğim için yok diyemedim ve bu süreçte onu çok yordum. Ama bende çok yoruldum. Şimdi soruyorum kendi kendime ben büyük bir fedakarlık yaparak başka bir şehire gelin gidicem. Ama kendi psikolojimi düzeltemiyorum herşeyin üzerine çizgi çekip gitmek çok zor. Ama tek güvencem rabbim görüyor bana hayırlı kapılar açacak ve bu elimin tersiyle bırakıp gittiğim güzel imkanlarımı daha da güzelleştirerek bana verecek diyorum. Ama her sabah huzursuzum ne yapmam gerekiyor. Lütfen bana yardımcı olun.