- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
anlatabilseydik anlaşılabilirdik...
anlaşılabilseydik varlığımızı ortaya koymuş bende varım derdik... var olmak düşüncelerinizi kabullendirebilmektir...
var oluşluk insan gibi olmalı,insan diyorum,her görünen insan değilmidir yoksa?
kimiz yeme içmeye,uyumaya,konfora,üremeye meraklıdır...
bunlar eylemdir,bunlar istek ve arzulardır,düşünce değildir...
eğer bir yerde bir düşünce var ise o iyidir yoksa nefse hizmet etmek vardır...
insan var olmaya varlığını düşüncelerine,dilinin altına değil insansı hizmete adamaya çalışmalıdır...
İşte insan ile hayvan arasındaki fark;akıl! Aklı olan düşünmelidir,düşünebilmelidir...İnsan akıllı bir varlık ise varlığına düşüne bilme yeteneğine borçludur ve bu yetenekle insan olacaktır
Bir şair;Ben insan olmaya geldim!Diyorr..Öte yandan; Düşünen insan için elbette bir çok ayetlerimiz var! diyor Cenab-ı Allah cc.
İnsan kendini düşüncesiyle saklar,susar,konuşmaz,düşüncesini beyan etmez...
Bazende düşünceler suç olur,farklı düşünmez garipsenir...
Eski köye yeni adet getirmek topluma felsefe olmuştur.
Ne kadar hatalı bir düşünce,ama sonuçta bu düşünce kime aitse toplum tarafından kabul görmüş ve yenilikçi düşüncelere sahip insanlar direnişle,tepkiyle karşılaşmış hatta ölümle tehdit edilmiş hatta ve hatta suçlu sayılmışlar...
Dilinin altındakini söylemek cesaret ister!Hz. İbrahim Nemruta karşı çıktığında,kendisinin tanrı olmadığını herşeyin bir tek yaradanı olduğunu ve ona boyun eğmemiz gerektiğini söyleyince kendini ateşe atılmak üzere buldu...
Varılmak istenen yer neresi? Neden düşüncelerimizi saklamak,bazen dilimize de pıranga vurmak isteriz ?
Ya Pir Mevlana(k.s.);"insan düşünceden ibarettir,gerisi et ve kemiktir..." diyor,şu insana verdiği güzelliğe bakin..
Selamet ile Hayra KALIN...
