JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Turab" data-source="post: 21501" data-attributes="member: 2"><img src="https://islamiforumlar.net/images/serdar_konuresimleri/3evlilik.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />Evlenmeye karar veren eşlerin, birbirlerinin kişiliklerini ve  yaşantılarını araştırıp öğrenmelerinin, tabii bir durum olduğunu  belirtmeliyiz.“Araştırma” deyince insanın aklına yanlış anlaşılmalar gelebilir. Şu  gerçeği unutmamak gerekiyor. Bir ömür boyu hayat sürecek olan iki  insanın “tedbir alma” gibi bir mecburiyeti vardır. Meseleye bu açıdan  bakıldığında, yanlış anlaşılma söz konusu dahi edilmemeli. Burada önemli  olan ölçüyü kaçırmamaktır. “Eşim olacak insanın hayatını araştırıyorum”  diye hafiyelik yapma gibi bir arayışın içerisine girilmemeli. O zaman  yanlış anlaşılmalar ve kırgınlıklar olur. Eşlerin kişilik ve onurları  söz konusu olduğundan, bu konuda iki taraf da gayet hassas ve dengeli  davranmak zorundadır.Araştırmanın ilk adresi ailedir.İnsanların kişilik ve kimlikleri aile ocağında oluştuğundan, eşlerin  araştıracakları konuların başında “aile içi yaşantı” gelir. Araştırılıp  öğrenilecek her şey,  aile içerisinde teşekkül ettiğinden bu konu  öncelik taşır.Ailenin namus anlayışına, dinî duyarlılığına, insanî değerlerine,  kültür seviyelerine, aile fertleri arasındaki saygı ve sevgiye dayalı  ilişkilerine ve ekonomik durumlarına bakarak az- çok bir kanıya  varılabilir.Aile içerisinde üstlendiği rolHer anne ve babanın çocuklarını yetiştirmek için, kendilerine göre  uyguladıkları bir takım metotları vardır. Aile ocağında uygulanan bu  metotlar neticesinde, aile içindeki her ferdin üstlendiği “role” göre  kişiliği ortaya çıkar. Bunu anlayabilmek için eş adayı ne kadar gözlem  yaparsa, o kadar da bilgi sahibi olur.Kişilik kavramı ne düzeyde?Yeni nesil artık tanışarak, konuşarak ve birbirlerini tanıyarak  evleniyor. Aileler ne kadar aracı olsalar bile, hemen evlenmeye  kalkmıyorlar. Aslında evlilik, ilişkide gelinecek en son noktadır. Bu  noktaya gelinceye kadar birbirlerinin kişiliklerini, karakterlerini,  ortak noktalarını, en önemlisi “önceliklerini”  test etmeleri artık  zorunlu bir ihtiyaç hâline gelmiştir.Öncelikli değerler, kişilere göre değişim göstermekle birlikte;  evlenecek her insanın, “karakter ve kişilik araştırması” yapması en  önemli gündemi olmalı. İnsanı insan yapan, karakteri ve kişiliğidir. Bu  vasıf, aile ocağında başlar, okulda gelişir, cemiyette de olgunlaşır.  Bireyin kendine özgü davranış biçimleri, duyguları, düşünceleri, ruhî  durumları, alışkanlıkları ve zevkleri kişiliğini belirleyen en önemli  özellikleridir. İnsanlar arasındaki ilişkileri, olumlu ve olumsuz  davranışları, oturması, kalkması, konuşması kişinin karakterini ortaya  koyar.Kişinin karakterini en iyi tanımanın yollarından biri de ticari  alışverişlerdir. İşin içine “para” girince insanın zaafları ortaya  çıkar. Bunun yanında kavga anındaki konuşmalar, seyahate çıkma gibi  davranışlar; karşımızdaki insanı tanımaya ve karakterini öğrenmeye  yardımcı olacaktır.Temel esaslardaki inanç bütünlüğüKuru kuruya karakter ve kişilik olmaz. Kişiliği ve karakteri besleyen ilkeler vardır.İnsan şahsiyetini yakından ilgilendiren bu ilkelerin başında, “inanç  bütünlüğü” gelmektedir. Bu ilkeler bizim kültürümüzde asırlardan beri  uygulanmaktadır. Şahsiyetli kişilik ve karakter sahibi insanlar, “inanç  bütünlüğü” ile beslendikleri vakit, gerçek anlamda  “karakter ve  kişilik”  sahibi olurlar.Karakter ve kişilik kavramının, inançla çok yakın ilgisi vardır. Bu  kavramlar sayesinde insanın hayatı anlam kazanıyor. İnancı olmayan  insanın ideali de olmayacağından, yaşadığı hayat bomboş bir hayattır.  İdeal kavramı, kültürel değerler için olduğu gibi, mal-mülk için de  olabiliyor. Bu bağlamda bazı insanlar, evlenecek eş adayında kişilik,  karakter, dindarlık, idealistlik gibi değerler yerine, arabasına,  dairesine, parasına ve servetine bakmaktadır.Aslında serveti ideal edinen insanlar, şahsiyetli bir kişiliği amaç  edindiklerinde en büyük servete talip olmuş olurlar. Malı-mülkü olan bir  insan, ne kadar varlıklı olursa olsun, “değişken bir kişiliği” varsa,  her şeyini bir anda kaybedebilir. Mal-mülk dediğimiz şey, bir kıvılcım  gibidir, bir yangında yok olabilir. Evlenecek gençlerin malları-mülkleri  olmayabilir. Fakat gencin bir mesleği var ise, ne yapacağını biliyorsa,  inancı ve kişiliği oturmuş ise, azmettikleri takdirde ileride  amaçlarına mutlaka kavuşurlar. Sonuç itibariyle, inançsızlık korkunç bir  kişilik bozukluğudur. Çünkü inancı olmayan insan, her gayrimeşru olayı  kendine “mubah”  görür.Sorumluluk anlayışıEvlilik sorumluluk ister. Kişinin kendisine ve başkalarına karşı  sorumlulukları saymakla bitmez. Sorumluluk olgunluğuna erişememiş  insanlar, sorunlar karşısında büyük sıkıntılar çekerler. Erkekte aileyi  sahiplenme, kadında evi çekip çevirme ve geçindirme sorumluluğu,   evliliği sürdürmenin en önemli şartlarındandır.Dengeli ve mutlu bir evliliğin olabilmesi için; eşlerin her birinin,  “Sorumluluk anlayışı ne olmalıdır?” konusunu çok iyi kavramaları  lazımdır. Genç bir kızın oturup kalkması, insan ilişkileri, ev idare  etme becerisi gibi konularda nasıl bir sorumluluk bilincine sahiptir?  Hayatın zorluklarıyla karşı karşıya kalındığında, kendi kendine  sorumluluk yüklenebilecek bir bilince sahip midir? Parayı nasıl  kullanıyor,  harcamalarda ölçüsü var mıdır,  tutumluluk anlayışı nedir?En önemlisi, çocuk yetiştirme konusunda yeterince bilgi sahibi midir?  Gelecekle ilgili kaygıları var mıdır?  Hayat tarzı dengeli ve ölçülü  müdür, yoksa eline geçeni har vurup harman mı savuruyor? Zamanını nasıl  kullanıyor?Olumsuz alışkanlılıklarKişi alışkanlıklarının, esiridir. Alışkanlıklar, önceleri zararsız ve  masumdurlar. Fakat daha sonra öyle bir hâle gelirler ki, ruhunuzu ve  bedeninizi kaplar ve sizi bağımlı hale getirirler. Bu konuda İbn Haldun:  “İnsan, alışkanlıklarının çocuğudur”  diyor. Evlilikte geçimsizliğin  temel unsurlarından biri de kötü alışkanlıklardır. Evlenecek kız ve  damada ait kötü alışkanlıkların mahiyeti, kesinlikle araştırıp  öğrenilmeli. Kötü alışkanlıkların şöyle bir talihsizliği de var. Evlilik  öncesinde, olumsuz olan bir takım davranışlar, iyice gizlendiği için  kolay kolay ortaya çıkmazlar. Hatta “iş bozulmasın” diye saklı  tutulurlar. Bunun üzerine, ısrarlı bir şekilde ve açık yüreklilikle  gidilmeli. Zira evlilik sonrasında ortaya çıktığında, telafisi daha çok  zorlaşacaktır. Çok bilinen bir söz var: “Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu  söyleyeyim” Bu söz, insanı tanımada çok önemli bir ipucudur. Evlenecek  insan, eş adayının arkadaşlarını araştırıp tanımak zorunda. Çünkü  evlilik hayatında bu insanlar evlerine gelecek, onlarla beraber olacak.  İyi veya kötü yönlerini paylaşacaklar. İnsan arkadaşsız olamaz. Kızın  da, erkeğin de arkadaşlarının olması gayet tabii bir hadisedir. Önemli  olan, kişiliğinize uygun, vefalı, zor zamanlarda yanınızda bulunabilecek  dostlarınızın olması.Çağımızda insanlar öylesine değişken olmuşlar ki, çıkarları uğruna  her kılığa girebiliyorlar. Size olan düşmanlığını yapabilecek gücü yoksa  önce sizinle arkadaş oluyor. Sizden yararlandığı müddetçe dostluğunu  devam ettiriyor. Biraz palazlandığında ise, gerçek kişiliği ortaya  çıkıyor.Hz. Ali bu konuda: “En kötü düşman, düşmanlığını gizleyen dosttur”  diyor. Günümüzde düşmanlıkların çoğu maalesef gizli yapılıyor. Hz. Ali,  başka bir veciz sözünde: “Kişi arkadaşı ile ölçülür” diyor. İnsanın  karakteri beraber gezip tozduğu insanlarla daha kolay anlaşılır.  Aristoteles’in, arkadaşlıkla ilgili sözünü önemsemekte de yarar var:  “Çok arkadaşı olanın aslında hiç arkadaşı yoktur”  Demek ki gerçek  arkadaş az ve öz olan arkadaşlardır.Yöresel, geleneksel ve kültürel farklılıklar Eşlerin birbirleri hakkında araştıracakları konulardan biri de,  yöresel, geleneksel ve kültürel farklılıklardır. Bu durum evlilik  öncesinde önemli gözükmeyebilir. Hatta bu farklılıklar birbirlerine  değişik ve zevkli de gelebilir.Ancak, evlilik sonrasında her farklı olay bir problem olabiliyor.  İşin içine bir de inatlaşma girince, en küçük bir farklılık başlı başına  bir geçimsizlik kaynağı oluyor. Evlilik öncesindeki tahammül ve  hoşgörü, bakıyorsunuz ortadan kayboluveriyor.Burada önemli olan, ciddi farklılıkların önceden belirlenmesidir.  Namus anlayışı, dinî inanışlardaki esaslar gibi temel değerlere dayalı  farklılıklar, günün birinde filizlenip ortaya çıkarlar. Bunların  haricindeki kültürel ve yöresel farklılıklar, iletişimle halledilebilir.Eşler arasında hoşgörü ve tahammül olduktan sonra, sıradan  farklılıklar evliliğe bilakis canlılık da kazandırır. Farklı yörelerin  düğünleri, müzikleri, eğlenceleri, yemekleri, davetleri, kıyafetleri  başlı başına bir zenginliktir.Ancak, temel değerlere gelince durum değişir. Bu noktada, konuyu  enine boyuna araştırıp bu husustaki kesin tavır ortaya konulmalı. “Hele  bir evlenelim sonra oturup konuşuruz” diye düşünenler treni kaçırmış  olurlar. Çünkü evlilik öncesiyle evlilik sonrasındaki durum tahmin  edilemeyecek kadar farklı oluyor. Artık eşler, birbirlerini  sahiplenmişlerdir, olan olmuş geçen geçmiştir. “Elde etme ve sahiplenme”  duygusundan sonra gerçek hayat başlıyor. Altını çizerek iddia ediyoruz.  “Temel değerler” de mutlaka ortak noktalar belirlenmeli. Bu noktada  birleştikten sonra, diğer durumlar o kadar önemli değildir. Bazen bu  sıradan farklılıklar, insana değişik ve zevkli de gelebilir.Aslında farklılıklar normal davranışlardır. Burada önemli olan,  farklılıkları kabullenme ve benimseme meselesidir. Bu kabullenme ve  benimseme evlilik öncesinde oluyor da, evlilik sonrasında çoğu zaman  olmuyor.Çağımızın hastalığı depresyona dikkatÇağımız insanlarında çok rastlanan davranış bozukluklarından biri de  “ruhsal ve zihinsel” hastalıklardır. Evlenecek gencin fizikî görünümüne  bakıyorsunuz, her davranışıyla normal görünüyor. Düzgün ve mantıklı  konuşuyor, İnsanî ilişkileri gayet iyi, huyu suyu güzel. Gelin adayı  kızın güzelliği ise dillere destan. Erkeğin yakışıklığına da diyecek  yok.  Ortada evliliğe mani olacak herhangi bir engel olmadığına göre, bu  izdivaç neden olmasın? Bu durumda eşler birbirlerini beğeniyor, aileler  de evliliği onaylıyor ve her şey planlandığı gibi sonuçlanıyor. Evlilik  normal bir şekilde giderken bir de bakıyorsunuz “ruhsal bunalımlar” baş  gösteriyor.Hayatın zorlukları karşısında direnme gösteremeyen eşlerden biri veya  her ikisi,  çaresizlik içerisinde ne yapacaklarını bilemiyorlar. Hayat  şartları zorlaşınca bu bunalımlar, “depresyona” güzelim evlilik de  cehenneme dönüşüyor.Aşağıda okuyacağınız olay bunu ortaya koyuyor. Körü körüne inatçılık ve tembellikİnsanın ruh dünyasını derinden etkileyen faktörlerden biri de,  “tembel ve inatçı kişiliğe” sahip insanlardır. Eşler arasında,  geçimsizliğin en belirgin sebeplerinden biri olarak kabul edilen  “tembellik ve inatçılık” çok kötü birer hastalık olarak kabul ediliyor.  Geçimsizliğe ve boşanmalara yol açan bu kötü huyları açıklamaya  çalışalım.Tembellik: Tembellik, bulaşıcı bir hastalık gibidir. Bu hastalığa  tutulan, hep başkalarının sırtından geçinmek ister. İş yapmamak için  devamlı mazeretler üretir, her işin kolayını seçer. Bu karakterde olan  kadın ve erkek, aynı davranışlarını evlilik hayatında da  sürdüreceklerinden problemlerin ardı arkası kesilmez. Böylece kişiler  ailesine, çocuklarına ve eşine karşı sorumluluklarını yerine  getirmeyeceğinden,  bütün işler yalnız birinin üzerine kalacaktır. Bu  ağır yükün altında ezilen kadın veya erkek, sorunlarla baş  edemeyeceğinden evlilikleri çıkmaza girer. Bu nedenlerle evlenecek kişi,  eş seçerken karşısındakinin fedakâr, paylaşımcı ve özverili olduğunu  araştırdığı kadar tembelliği de sorgulamalıdır. İnatçılık huyu: İnatçı kişinin ana özelliği esnek olmaması ve kendi  bildiklerini karşı tarafa ısrarlı bir şekilde empoze etmesi şeklinde  kendini gösterir. Bu karakterdeki bir kişi, duygularını başkalarıyla  paylaşmaz. Hep kendi bildikleri doğrultusunda hareket eder. Genellikle  katı ve kuralcı olur. Gururu devamlı ön planda olduğundan, dediklerini  kesinlikle kabul ettirmek ister. Tersi durumlarda da karşısındakine  düşman kesilir. Bu nedenle,  “müzmin bir kişilik bozukluğu” sayılan  inatçılık, geçimsizliğin ana sebeplerindendir.Oysa eşler arasında, inatçılığın ve bencilliğin yeri yoktur. Devamlı  hoşgörü ve müsamaha vardır. Karı- koca arasında “senlik-benlik davası”  olmamalı. Her iki taraf fikrini ortaya koyar ama “ille de benim dediğim  olacak”  diye inatçılık yapmamalıdır.Başka araştırılacak konular yok mu? Buraya kadar sıraladığımız on madde de, hangi davranışların  araştırılacağını  anlatmaya çalıştık. Eş adayı ile ilgili araştırılması  gereken başka konular da var. Ancak, bu sıraladığımız şartlar, “sağlıklı  bir evlilik” için için en önemli satır başlarıdır.  Bu şartların  içeriği araştırılmadan yapılan evliliklerin nasıl bir hal alacağı hiç  belli olmaz.Gerek evlenecek eşlerin, gerekse aile büyüklerinin kendilerine özgü  metotlarla bu konuları halletmeleri gerekir. Burada bilinen en klasik  metot, “sorular sorarak bilgi toplama” tarzıdır. Yukarıda belirtilen  konular için çevredekilere, tanıdıklara, eşe dosta soru yönelterek  araştırma yapmak da başlı başına bir “beceri” işidir bunu da belirtelim.Diğer bir önemli nokta da, acele etmeden, işi biraz da zamana  bırakmalı. Bazı gerçekleri zaman halleder. Bu yüzden sabırlı ve temkinli  davranılmalı. Mantıklı olan hareket, işi “oldubittiye” getirmeden  “dengeli ve makul” bir şekilde evliliğin temelini atmaktır. “Eşlerin birbirlerini nasıl araştıracakları” meselesi çok hassas,  aynı zamanda çok zordur. Bizim anlattıklarımız bilgiler ışığında,  hayalinizde canlandırdığınız “mükemmel eşi” bulamayabilirsiniz. Aslında  bu hiç de önemli değildir. Zaten insanoğlu, ömür boyunca, “mükemmel  olanı” nadir bulur, belki de hiç bulamaz. Önemli olan “mükemmel eş”i  değil “münasip eşi” bulabilmektir.<img src="https://islamiforumlar.net/images/serdar_konuresimleri/4evlilik.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır