- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
İçinde Biriktirip Söyleyemediğin bütün Cümleleri,söylersen ,korkarim ki bir gün İçinde hiç cümle kalmiyacak...!!
İsrâf; İnsanın sahip olduğu nimetleri gereksiz ve aşırı tüketmesi demektir...
İsraf deyince aklımıza hep ekmek israfı, zaman israfı gibi konular gelir. Oysaki farkında olmadan yaptığımız öyle israflar var ki... Duygu İsrafı bunlardan birisi .
Duygular, o melekeler eğer yanlış yerlerde harcanırsa, israf edilmiş olmazlar mı? Yüzü bekâya ve ebedi hayata,hayrata döndürülmemiş her duygu, her meleke israftır..
öfke de bir duygudur.. beden arzına zulm etme..
Sadece kendi çıkarına zarar gelince ya da bir lezzete erişmesine engel olununca öfkelenen kişi, bu duyguyu yanlış yerde kullanmış ve israf etmiş olmaz mı?
Öfkeyi doğru yerde kullanmanın nasıl bir şey olduğunu anlamak için Hz. Ali’ye bakmalı. Harp esnasında yüzüne tükürülünce kendini geriye çekmesi, onun öfkesini Allah’a endekslemiş olduğunun şahane bir göstergesidir. İşte, bu öfkenin yönü bekâya dönüktür, nefsin fenâ bulacak duygulanımlarında kaybolup gitmeyecek bir öfkedir. Eğer öfkenin yüzü bu şekilde ebedi hayata döndürülse, en önce nefsin kusurlarını kendisine hedef tayin eder...
İsrafın tersi ise, iktisattır. Yani kasıtlı hareket etmektir. Boşa harcamamaktır. Potansiyelleri ,enerjini heba etmemektir...