Nereden başlasam bilemiyorum , içim rahatlar belki düzelirim yeniden başlarım umudu ile biraz içimi dökmek istedim . Bir sene önce elhamdülillah Rabbim namazı nasip etti elimden geldiğince aksatmadım elhamdülillah yine tesettür nasip oldu . Rabbim kalbime iman nuru verdi o kadar rahat ve huzurluydum namazlarımı huşu içinde kılar, gün içinde hep o huzur benimle olurdu. O zamanlar 17 yaşındaydım bir Anadolu lisesinde okuyordum 12.sınıfa geçmiştim. Arkadaş çevrem benim yeni yaşantıma pek müsait değildi. Yalnız kalmayı umursamadım , onlara özenirim vs diye uzak durdum. Bazılarıyla görüşmüyorum zaten. Şimdi eskisi kadar huzurlu değilim içim daralıyor bunalıyor. Babamla çok tartışıyorum : yanımda anneme ahlaksız imalar yapıyor vs kaldıramıyorum bende, nefret etme derecesine geldim. En ufak şeyde bağırıp çağırıyor. Geçen annem güneş gözlüğünü kırdı yanlışlıkla arabada giderken bağırdı çağırdı yüzüne fırlattı sonra anneme vurmasın diye -belki sinirine vurur diye- öne ben oturdum . Bana vurdu öne geçtin diye uzun yoldan eve gelene kadar ağladım . Çocuk gibi davranışları var. İnsanların içinde bağırır cagirir herkes bize bakar sokakta. Bu yuzden kaldiramiyorum artik Allah öf bile demeyin diye emrederken ben yapamıyorum nefsime engel olamıyorum tartisiyorum ben de babamla tartistiktan sonra kotu birsey yaptigimi biliyorum icim bunaliyor yaptığım ibadetler boşa gitmiş gibi oluyor öyle hissediyorum. Ana babaya asilik büyük günah karar veriyorum yapmıycam bir daha iyi davranacağım diye ama yine bir şey yapıyor. En son bana vurduktan sonra küstüm zaten yani konuşuyorum ama mesafeliyim. Üniversite sınavından çıktım bir de onun kaygısındayım ne olacak ne bitecek diye. Kendim her şeye alınan çok ince kendimden çok başkalarını düşünen bir insanim. Çok da takintiliyim ona bunu dedim acaba kırılır mi üzülür mu diye bir sürü dusunup durur kafama takarim. Babama ya da baska insanlarin kotu sozlerine bu yuzden cok fazla kirilirim. Oyle bir ruhi bunalimdayim ki sanirim depresyondayim. Eskiden Rabbime yakin hissederdim oyle icten dua ederdim. Simdi oyle degilim namaz kilarken icimden bosuna kiliyorsun senin o kildigin namaz degil deyip duruyorum kendime. Eskisi gibi de kilamiyorum. Tesetturumu bol paça pantolon ve bol tunikle sağlardim . Simdi daha doğu diye ferace aldim okul zamani giyemedigim icin icimde buyuk bir istek vardi. Okulumu bitirdim yazin aldim. Giyiyorum ama cevremdeki tesetturlu insanlar civil civil renkli renkli seyler giyiyorlar . Ozellikle yakin akrabalarimdan cok yakin oldugum akranlarim. Onlara baktikca ozeniyorum. Böyle giyin sanki ne olacak bol giydikten sonra diyorum .Ne öyle ne böyle yapabiliyorum.Bazen ferace giyiyorum disari cikarken bazen iste tunigin uzerine yarim fermuarli birseyler giyiyirum. Ferace giydigimde daha farkli bakiyor insanlar. Onlari pek onemsemesem de disarida ozguvenli bir sekilde yuruyemiyorum. Bir seyi dogru durust beceremiyorum . Halimi hatrimi soran bir tane arkadasim yok eski çevremdekilerle ben pek goruşmek istemiyorum çok degistiler biri tesettur dusmani biri tamamen farkli bir hayata ozeniyor icki falan icti. Onlari yargiladigimdan degil uzum uzume baka baka kararir vb vb nice atasozleri var . Insan arkadasina benziyor. Hem o yuzden hem de artik pek fazla ortak noktamiz kalmadi . Eskiden arkadas oldugumuz donemlerde 2 yil once uzaktan sevdigim insana sevdigimi soylettirdiler gaza getirip suc benim sonucta iradem var ama beni onlar çok etkiledi. Bunu yapacak bir kiz asla degildim. Sukurler olsun Rabbim muhafaza etti karsimdaki kabul etmedi. Sonra gunahimin farkina varip tovbe ettim Elhamdulillah zaten sonra hayatim degisti benim degisimle namaz, tesettur nasip oldu. Ama o kisiyi artik hic gormeme ragmen zaten sosyal medya da kullanmiyorum hala içimde ona karsi uzaktan bir sevgi besliyorum bu da beni cok bunaltiyor. Hersey bir domino tasi gibi birbiri ardina gelerek beni cok bunlatti. Ruhen ve bedenen çok bunaltidayim en ufak seye sinirlenen birisi oldum sinirlerim altust oldu surekli aglayip duruyorum dua ediyorum agliyorum yine bisey yapamiyorum.cok darlandim gercekten Rabbimden baska bilen yok derdimi ne yapacagim bilmiyorum.psikologa mi gitsem pskiatra mi gitsem napsam bilmiyorum. Düzelmek ve huzurlu yasantima devam etmek istiyorum . Halimi hatrimi soran arkadasim da yok sadee icimi dokmek istedim. Belki duam böyle kabul olur diye çabalamak istedim. Birisi öneride bulunur Rabbim nasip eder de diye yazmak istedim.allah razi olsun okuduysaniz.