Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İSLAM VE AİLE
Çocuk Terbiyesi ve eğitimi
çocuklarımıza,nimeti saygıyı ,sukru nasıl öğretebiliriz
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Gönül sızım" data-source="post: 49334" data-attributes="member: 1049"><p><span style="color: black"><img src="https://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/262783_10150332640407678_267638942677_10059633_10419_n.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></span></p><p> </p><p><span style="color: black">Amerika’da master yaptığım yıllarda, çalıştığım üniversitenin yemek salonu açık büfe şeklindeydi...</span></p><p><span style="color: black">Öğrenciler ve hocalar dilediği yemekten, salatadan, meyveden veya tatlıdan dilediği kadar alabiliyordu...</span></p><p><span style="color: black">Yemekhanenin giriş kapısında “Yiyiniz içiniz, fakat israf etmeyiniz” anlamına gelen şu yazı vardı: </span></p><p><span style="color: black">“Take what you need. Eat what you take.”</span></p><p><span style="color: black">(Yiyeceğin kadar al, aldığını da ye.)</span></p><p><span style="color: black">Burada bir Musliman kardesimiz resturant acmis.. yedigin her sey bedava ama attigin her lokma veya kirinti icin 10 dolar oduyorsunuz?<img src="/ifadeler/img-grin.gif" class="smilie" loading="lazy" alt="sırıtık.:," title="sırıtık sırıtık.:," data-shortname="sırıtık.:," /></span></p><p><span style="color: black">MÜSLÜMAN anne babalar olarak yemeğe başlarken “Bismillah”, bitirince “Elhamdülillah” deriz; çocuklarımıza da öğretiriz...</span></p><p><span style="color: black">Eğer bu kelimelerin ne anlama geldiğini ve niçin söylediğimizi anlayacakları bir dille açıklamazsak, çocuklar bu kelimeleri duygusal zekalarıyla kavramaz, teğet bir dille söylemiş olurlar. </span></p><p> </p><p><span style="color: black">evlerimizde çocuklara Bismillah ve Elhamdülillah (zikir ve şükür) demeyi öğretiyoruz, fakat aynı hassasiyeti fikir konusunda göstermiyoruz...</span></p><p><span style="color: black">Böylece Allah’ın bizden istediği üç şeyden ikisini yani zikri ve şükrü yerine getirmiş oluyoruz. Ancak yerken bu nimetin bize nasıl ulaştığını pek düşünmüyoruz ve çocuklarımızla bunu konuşmuyoruz...</span></p><p><span style="color: black">O zaman Allah’ın bizden istediği üçüncü şeyi yani fikri yerine getirmemiş oluyoruz...</span></p><p><span style="color: black">Fikir eksik olduğu için nimetin kıymetini takdir etmiyor, gereken saygıyı göstermiyoruz. Eğer nimete saygımız olsaydı, her gün tonlarca yemek artığı ve ekmek çöpe atılır mıydı? </span></p><p><span style="color: black">Cocuklarimiza kucuk yastan nimettin kadrini ogretmek gerekli...</span></p><p><span style="color: black">Okul öncesi çocuklarımıza oyunla nimetin kıymetini anlatabilir, duygusal ve zihinsel yönden israf etmeyecek bir hassasiyet kazandırabiliriz. Oyunun adı:</span></p><p><span style="color: black">“Bu bize nereden ve nasıl geliyor?” olsun. Oyuna temel gıdamız olduğu halde en çok israf edilen ekmekten başlayabiliriz...</span></p><p><span style="color: black">Oyun için birkaç buğday tanesi ve bir kaşık un gerekecektir. Aynı oyunu başka günlerde sebze ve meyve türü yiyecekler için oynayabiliriz. </span></p><p> </p><p><span style="color: black">Oyundan çıkarılacak ders: Ekmeği çöpe attığımız zaman başta buğdayı yaratan Allah’a, sonra ekmek oluncaya kadar emeği geçen çiftçiye, değirmenciye, fırıncıya ve ekmeği satın almamız için gereken parayı kazanan babamıza saygısızlık yapmış oluruz.</span></p><p> </p><p><span style="color: black">Bir gün aynı masada yemek yediğimiz Çinli bir arkadaşı, tabağında kalan son pirinç tanesini almaya çalışırken görünce dayanamadım; denemek için dedim ki: “Bir pirinç tanesi için neden bu kadar uğraşıyorsun? </span></p><p><span style="color: black">Bırak tabakta kalsın.” Çinli arkadaşın verdiği cevap çok düşündürücüydü: </span></p><p><span style="color: black">“Her Çinli bir pirinç tanesi israf etse, Çin nüfusuyla çarp bakalım kaç ton pirinç yapar? Biz kalabalık bir ülkeyiz, israf etme lüksümüz yoktur.”</span></p><p> </p><p><span style="color: black">Yine denemek için dedim ki: “Şu anda Çin’de değil, Amerika’dasın. Tabağında bırakacağın pirinç tanesi Çin’i değil, Amerika’yı zarara uğratacaktır.” Güldü. “Amerika’yı bu şekilde zarara uğratmak onurlu bir davranış olmaz,” dedi.</span></p><p><span style="color: black">Çinli arkadaşı bu onurlu davranışından dolayı tebrik ettim.</span></p><p><span style="color: black">Bir Müslüman olarak düşüncesini paylaştığımı söyledim. Rabbimizin bu konudaki, “Yiyiniz içiniz, fakat israf etmeyiniz. Çünkü Allah müsrifleri sevmez” buyruğunu açıkladım...</span></p><p><span style="color: black">Çok hoşuna gitti. </span></p><p><span style="color: black">...</span></p><p><span style="color: black">Alinti.</span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Gönül sızım, post: 49334, member: 1049"] [COLOR=black][IMG]https://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/262783_10150332640407678_267638942677_10059633_10419_n.jpg[/IMG][/COLOR] [COLOR=black] [/COLOR] [COLOR=black]Amerika’da master yaptığım yıllarda, çalıştığım üniversitenin yemek salonu açık büfe şeklindeydi...[/COLOR] [COLOR=black]Öğrenciler ve hocalar dilediği yemekten, salatadan, meyveden veya tatlıdan dilediği kadar alabiliyordu...[/COLOR] [COLOR=black]Yemekhanenin giriş kapısında “Yiyiniz içiniz, fakat israf etmeyiniz” anlamına gelen şu yazı vardı: [/COLOR] [COLOR=black]“Take what you need. Eat what you take.”[/COLOR] [COLOR=black](Yiyeceğin kadar al, aldığını da ye.)[/COLOR] [COLOR=black]Burada bir Musliman kardesimiz resturant acmis.. yedigin her sey bedava ama attigin her lokma veya kirinti icin 10 dolar oduyorsunuz?sırıtık.:,[/COLOR] [COLOR=black]MÜSLÜMAN anne babalar olarak yemeğe başlarken “Bismillah”, bitirince “Elhamdülillah” deriz; çocuklarımıza da öğretiriz...[/COLOR] [COLOR=black]Eğer bu kelimelerin ne anlama geldiğini ve niçin söylediğimizi anlayacakları bir dille açıklamazsak, çocuklar bu kelimeleri duygusal zekalarıyla kavramaz, teğet bir dille söylemiş olurlar. [/COLOR] [COLOR=black] [/COLOR] [COLOR=black]evlerimizde çocuklara Bismillah ve Elhamdülillah (zikir ve şükür) demeyi öğretiyoruz, fakat aynı hassasiyeti fikir konusunda göstermiyoruz...[/COLOR] [COLOR=black]Böylece Allah’ın bizden istediği üç şeyden ikisini yani zikri ve şükrü yerine getirmiş oluyoruz. Ancak yerken bu nimetin bize nasıl ulaştığını pek düşünmüyoruz ve çocuklarımızla bunu konuşmuyoruz...[/COLOR] [COLOR=black]O zaman Allah’ın bizden istediği üçüncü şeyi yani fikri yerine getirmemiş oluyoruz...[/COLOR] [COLOR=black]Fikir eksik olduğu için nimetin kıymetini takdir etmiyor, gereken saygıyı göstermiyoruz. Eğer nimete saygımız olsaydı, her gün tonlarca yemek artığı ve ekmek çöpe atılır mıydı? [/COLOR] [COLOR=black]Cocuklarimiza kucuk yastan nimettin kadrini ogretmek gerekli...[/COLOR] [COLOR=black]Okul öncesi çocuklarımıza oyunla nimetin kıymetini anlatabilir, duygusal ve zihinsel yönden israf etmeyecek bir hassasiyet kazandırabiliriz. Oyunun adı:[/COLOR] [COLOR=black]“Bu bize nereden ve nasıl geliyor?” olsun. Oyuna temel gıdamız olduğu halde en çok israf edilen ekmekten başlayabiliriz...[/COLOR] [COLOR=black]Oyun için birkaç buğday tanesi ve bir kaşık un gerekecektir. Aynı oyunu başka günlerde sebze ve meyve türü yiyecekler için oynayabiliriz. [/COLOR] [COLOR=black] [/COLOR] [COLOR=black]Oyundan çıkarılacak ders: Ekmeği çöpe attığımız zaman başta buğdayı yaratan Allah’a, sonra ekmek oluncaya kadar emeği geçen çiftçiye, değirmenciye, fırıncıya ve ekmeği satın almamız için gereken parayı kazanan babamıza saygısızlık yapmış oluruz.[/COLOR] [COLOR=black] [/COLOR] [COLOR=black]Bir gün aynı masada yemek yediğimiz Çinli bir arkadaşı, tabağında kalan son pirinç tanesini almaya çalışırken görünce dayanamadım; denemek için dedim ki: “Bir pirinç tanesi için neden bu kadar uğraşıyorsun? [/COLOR] [COLOR=black]Bırak tabakta kalsın.” Çinli arkadaşın verdiği cevap çok düşündürücüydü: [/COLOR] [COLOR=black]“Her Çinli bir pirinç tanesi israf etse, Çin nüfusuyla çarp bakalım kaç ton pirinç yapar? Biz kalabalık bir ülkeyiz, israf etme lüksümüz yoktur.”[/COLOR] [COLOR=black] [/COLOR] [COLOR=black]Yine denemek için dedim ki: “Şu anda Çin’de değil, Amerika’dasın. Tabağında bırakacağın pirinç tanesi Çin’i değil, Amerika’yı zarara uğratacaktır.” Güldü. “Amerika’yı bu şekilde zarara uğratmak onurlu bir davranış olmaz,” dedi.[/COLOR] [COLOR=black]Çinli arkadaşı bu onurlu davranışından dolayı tebrik ettim.[/COLOR] [COLOR=black]Bir Müslüman olarak düşüncesini paylaştığımı söyledim. Rabbimizin bu konudaki, “Yiyiniz içiniz, fakat israf etmeyiniz. Çünkü Allah müsrifleri sevmez” buyruğunu açıkladım...[/COLOR] [COLOR=black]Çok hoşuna gitti. [/COLOR] [COLOR=black]...[/COLOR] [COLOR=black]Alinti.[/COLOR] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İSLAM VE AİLE
Çocuk Terbiyesi ve eğitimi
çocuklarımıza,nimeti saygıyı ,sukru nasıl öğretebiliriz
Üst
Alt