çile Gurbethane

Bu gün oğlusum ilk ayrılık duygusunu yaşadıgini sandigi, oysa bilmedigi bu duyguyu daha Anne karninda tadığı...
acı bir gün..
ayrılık yaman bir kelime o Küçücük yüreğine siğdiramiyacak ti...siğdiramiyordu..
Bana bakip ;Anne Ali Öğretmenim ne zaman gelecek..? O beni cok seviyor hep bana Sen bir gün insan olacaksin diyordu..
O minacik parmaklarini isaret ederek 2,3 dakika mi diye sorduğun da ne cevap vereceğimi bilemedim...
Sadece Sevgi , sefkat ile sarildim! tekrar sordu anne ne zaman,gelecek ?
O gelmiyecek Biz ona gidecegiz dedim..tmm O zaman okuldan sonra gidebilirmiyiz Ona hediye verecegim dedi...
Oğum okuldan sonra gidemeyiz dedim ins. imtihan dünyasindaki imtihanimiz bittiginde Onun yanina gideriz olur mu?
amann!! Anne, yine mi imtihan diye isyan ederek bir an;

Anne Okuldaki ogretmenler bizi imtihan ediyorlar..onlar her seyi bilmiyorlar..Onlar türkçe konuşmayı bile bilmiyorlar..
ama Allah cc. bizlerin iyi veya kötü olduğumuzu zaten biliyor ki niye bizi imtihan etsin ki diye o masum cocuk yüreği ile soruyordu...
Elbette ki Allah(c.c.) bizleri biliyor bundan şüphemiz yok.Ancak biz halen kim oldugumuzu bilmiyoruz..be oglum..
O yuzden imtihan ediliyoruz.. dedim ama Onun halen akli kaybettigi sevdigi bir daha geri gelmiyecek olan,insanda,Öğretmenin de idi...

O Hüzünlü mavi bakışlarında ruhunun daraldiğini hissediyordum...
yani Ali Öğretmen bana bye demeden (vedalasmadan ) mi gitti..?
ne soylesem o yasta anliyamiyacakti sadece ayrılık duygusunu O An cocukca yüreğinde hissedecekti..

Bir gece ,Gurbethanede Mavi gözlü bir çocuk ilk defa ayrılıği tadıyor ve bir turlu hazm edemeyip ağlıyordu..
Yıldız ona sesleniverdi ansızın:
Neden ağlıyorsun çocuğum? Seni böyle hüzünlendirecek ne var?
Çocuk yanaklarından süzüle süzüle akan yaşları
ve burnundan akan sumukleri..silerek yıldıza dedi ki:
O kadar uzaktasın ki hiç bir zaman sana dokunamayacağım.
Ve yıldız çocuğun hüznünü giderecek bir cevap verdi:
Böyle uzaklarda durduğuma bakma
Eğer yüreğinde olmasaydı asıl yerim
Göremezdi beni senin O mavi gözlerin....
Ben uzaklarda değilim haa taa suraciğinda yüreğindeyim deyip elimi goğsune koyup
Ona Sevgi ile sarildim..
Haydi oğlum, Gel istersen abdesthaneye gidip bir abdest alalim ferahlarsin..acilirsin dedim..abdest alip camiye girdik..

İnsanın ruhu iki yerde nefes alırdi
Allah-in huzurunda Namaz kilarken ve dua edip İçindeki sıkıntıyı Allah a arzu Hal-ini bildirince...
"Ben derdimi ve hüznümü sadece Allah'a söylerim"
YÛSUF - 86

Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh...

1. sinifa giden oğlusum Baba gibi sevdiği Ali Öğretmeni aniden Kaybettiğin de psikolojisinin bozulduğunu fark ettim..
iyice icine kapandi Ben den hic ayrilmiyor.. devamli Beni ne kadar Seviyorsun ? Sen de Beni Birakip gitmiyeceksin değil mi ?
diye günde sayisizca sormasindan zaten ruh halindeki kargasalik belli oluyor...

Neden baska cocuklar Onun kadar etkilenip bu Ayriliktan üzülmemislerdi..
Ve Oğlusuma nasil yardim edebilirim diye Bu konuyu incelemeye basladim.. zaten mesleğim bu dal da olduğu icin az cok o ufacık yüreğinde kopan firtinalari tahmin edebiliyordum...
aslinda Çocuklarda,Duygu ve Davranış bozukluğu Bilinçaltı etkisi ile baslar...
ve Bu yasananlar sayesinde buradan Anne adaylarına ,seslenmek istedim...

ilk, bebeğini dünyaya getirmeye hazırlanan bir Anne adayınin O hamilelik surecinde yasadiklari doğacak olan cocuğun butun gelecegini etkilediğini biliyormu idiniz ?
Ben bu bebeğe nasıl bakacağım, ya sakat doğarsa, ay niye bugün kıpırdamadı bir sorun mu var, ya düşük yaparsam, ya doğuramazsam, ya eşim artık beğenmezse,
ve evladligimin Annesi gibi Onu dogar dogmaz evladlik verecegi Ayrilik duygusu ve düşüncelerden oluşan korkularla, huzursuz geçecek bir hamileliğin ve
cocuğun ilk kisilik ve duygu temelleri atılmış olur.

Bu hamilelik döneminin ilk aylarında, zaten geldiği yeri anlama ve alışma telaşında olan bebeğin karmaşık duygularına, bir de annenin,
mutsuz ruh hali eklenince, bebek tümüyle rahatsız olur ve bunu da annesini rahatsız ederek göstermeye başlar. Anne adayı ise, bebek tarafından
verilen bu tepkileri fiziksel problemler olarak hisseder.

Anne tüm duygu yoğunluklarını tek başına yaşadığını düşünürken, aslında onunla beraber yol alan, her yiyip içtiğinden olduğu kadar
her yaşadığı duygudan da beslenen bebek, tüm bunlardan etkilenir ve anneye sinyaller göndermeye başlar...
annemin, mutsuz olmanin sebebi ben miyim yoksa ...
İşte ilk Korkular bu devrede oluşur çünkü bebek, annenin mutsuzluğunun kendisinden kaynaklandığını düşünerek, anneyi üzüyor olmaktan korkmaya başlar.

hele ki bazi sebeplerden dolayi;daha Hamilelik surecinde bebegini evladliga ve ondan ayrilacagini konustukca, hissedikce bebek te ilk ayrilik ve sevdigini kaybetme korkusu baslar...
Bu da bebekte geldiği yere geri dönme isteği uyandırır ve sağlıksal olarak zayıflar ve bundan doğal olarak etkilenen Anne adayı, sorunlar yaşamaya başlar.
hamileliği boyunca, karın ağrıları, kramplar, kusmalar, yaşayan hatta doğuma kadar ki olan tüm zamanda sorunlar yasiyan ,anneler stressli olan kimselerdir...

Eğer ki anne; bu bebeği tam anlamıyla kabul eder ve onu hayatına müdahale etme potansiyeli olan bir varlık olarak görmeyi bırakırsa,
bebek rahatlar, sevildiğini hisseder ve hayata sıkı sıkı tutunduğu için bu korkusunu atlatır ve anneyi de rahat bırakır.
Zaman ilerledikçe, anneyi olduğu kadar çevresindeki tüm olan biteni ve hatta konuşulanları bile iyice anlamaya başlayan Anne karnındaki bebek,
annenin hangi durumlardan iyi ya da kötü etkilendiğini, bu durumların ne olduğunu ve annenin bunlara nasıl bir tepki verdiğini ezberler.

Fiziksel olarak gelişen bebek, duygularını da oluşturmaya başladığından, annenin tüm mutlu ve mutsuz olduğu durumları kendine mal etmeye, yani,
bunu kendine bir yaşam biçimi olarak seçmeye başlar ve bunu bilinc altina kaydeder.
Anne Karnında öğrenilen tüm duygular gelecekteki yaşam bicimini belirleyen ana kıstaslardır.
Sevgisizlikten doğan Korkular başka korkuları da kendine çeker ve yeni Korkular oluşturur. Anne adaylarının öğrettiği tüm korkular,bilinçsizce, çocuğuna aktardıklarıdır...

O yüzden dir ki Oğlusum artik gecici olarak;kendi odasinda degil illa benim ile bana sarilarak uyumak ve her aksam ayni soruyu sorarak uyumaya anca gidebiliyor...
Anne Ya sen de Beni birakip Gidersen..Gitmem oglum..
Gitmem diye Sana Söz veremem ama yasadiğim surece Seni birakmiyacagimi bilmeni isterim..
ama Senin esas Sahibin Seni Yaradan Allah cc..Seni bu dunyada da Ahirette de kabirde de hic ama hiic bir zaman yanliz birakmiyacağini bilmeni isterim...
Allah beni cok mu seviyor Anne ? Tabiki Seviyor Seni Sevdiği icin Sevgisi ile Yaradan Vedud olan Allah
Seni hic yanliz birakir mi Guzel oğlum dedikce rahat nefes aldigini fark ediyorum..

Belki Ben iyi bir analigim ama onun annesi degilim!!ve bu gercegi Fitratti degistiremem...
ama Onu bir insan olarak, Yaradan dan ötürü Allah RIZASI icin ,Sevgili Peygamber efendimiz sav. komsu olma umudu ile insanligim ile sevebilirim..
zaten merhamet Sevginin bir parcasi degil mi? aslında sevdiğimiz için onlara kiyamiyor acıyoruz..
Ya şefkat duygusu? Sevmediklerimize şefkat gösterebilirmiyiz?O yuzden Allah cc. Rahman ve Rahim dir...

Herkes farklı farklı sever, ama hiç kimse bir başkası gibi bakmaz sevgiye, ve Sevemez dedim ya ben de Kucuk yetimimime;
kendimce-kaderimce ,yetimligimce ,yanlizligimca, gurbetligimce Seviyorum iste....

Acizane bir nasihat Size ;
Birine bişeyleri anlatarak öğretmek yerine ,Onu yaşamına kat ve şahid olarak davet et...
Bunda samimi ve ciddiyse senle,var olacaktır...
Unutma!Emin olan kişi,emin olduğunun avuçlarına gönlünü teslim eder..herşeyin başı,sevgi ve güvendir!!
Çocuklarımiza Sevgi ve güven ile ilk temelerini atalim...
Korku ,Suclama ve ayrılık tohumunu daha anne karninda ekmeye HAKKIMIZ Yok...

Çocukların kendilerine mahsus hususi dünyaları, geniş hayalleri vardır...ozellikle yetim cocuklarin her an Rabbi ile baglari vardir...
Kalpleri henüz günah kirleri ile sâfiyetini kaybetmemiştir.
Ruhları bembeyaz bir kâğıt gibi her türlü nakışı işlemeye müsaittir. Gözlerini dünyaya yeni açan bu masum varlık, bize en büyük ılahî bir emanettir. ...

"Ben derdimi ve hüznümü sadece Allah'a söylerim"
YÛSUF - 86

Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh...

İnsanın ruhu iki yerde nefes alırdi
Allah-in huzurunda Namaz kilarken ve dua edip İçindeki sıkıntıyı Allah a arzu Hal-ini bildirince...
"Ben derdimi ve hüznümü sadece Allah'a söylerim"
YÛSUF - 86

Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh...

Eyy çocuk..Gurbette ki çocuk.. Varlığını ve adını bildiğimden, yusuf yüzünü ve güzel gözlerini gördüğümden beri, senin için; yüreği sevgiyle çarpan, bir yürekten haberin var mı.?!
Hiçbir şey o an gözlerine baktığım kadar derin ve anlamlı olamazdı.. Kim ne derse desin, benim yüreğimden sana gelen, uzun ama amaçlı bir şey ,bir gaye vardı her zaman..
Uzun ama sabır gerektiren bir yolda yokuş..; yukarı çıktığımı ve çıkacağımı anlamıştım..

Gurbet diyârında , yalnız yaşadığımı sanıyorsunuz.. Ülkem; yalnızlıklar, karanlıklar ülkesi değil..Umut Dünyası Ülkeme ayak basmaktan, dünyama girmekten korkmayın; ürkmeyin..
Ben duygularımı yoğun yaşıyorum sadece..

Her bir şeyi ince düşünürüm.. Benim dünyamda kötülüğe yer yok.. Herşey; iyilik ve güzellik üzerine kurulu.!!! Farklılığım bu olsa gerek.!!!
Burasi kuyuya düşen Yusuf'un Annesinin Dünyasi...

Benim hayatımı yargılamadan önce; Benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan geç... Hüznü, acıyı ve neşeyi tat... Benim geçtiğim senelerden geç, benim takıldığım taşlara takıl, yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi..!canından çok sevdiklerini kaybet! Ancak ondan sonra beni yargılayabilirsin.!!!
Only God Can Judge Me beni sadece Allah cc. yargılar!!Beni Sadace sevin! yargılamayın, çok şey mi istiyorum...

Neye kavuşsak, kime varsak,neye sahip olsak! nedense hep içimizde saklı ve derin bir boşluk kalır...
Onun bir türlü dolmadığını, doymadığını her daim hissederiz. Ve anlarız ki, buradaki hiçbir şey o boşluğu doldurmayacaktır.
Biliriz ki o arzu ebede dönük, o arzu ebede müştaktır. Yaşadığımız süre içinde de içimizdeki gurbet, yüreğimizdeki hüzün hep var olacaktır.
Yüreğimizin derinindeki o ses “ebed ebed” diye seslenirken “fani”lere takılıp kalmak ve onlardan geçememek bir o kadar hüzünlü...