Selamün aleyküm.
Çok beğendiğim bir yazıyı paylaşmak istiyorum.
BANA EVLENME DİYEN TEYZEM
Bana Evlenme Diyen Teyzem… Sen Evli Değil Misin?
Kapı çalınca açmak üzere kapıya yöneldim. Annemin en yakın arkadaşları gelecek bugün.
Annemin en yakın arkadaşları aynı zamanda benimde teyzelerim sayılırlar, hepsiyle aram gayet iyidir, onlarla muhabbet etmek çok keyif verici ve aynı zamanda öğretici, hepsi farklı bir alem…
Sohbet gayet güzel başlamıştı ama hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. Konu evlilik olunca abartıyor muyum bilmiyorum ama tüm gözleri üzerimde hissediyorum, bekarım ya…
Neyse şaşırdığım nokta şu ki Mehtap Teyze bana:
-Aman sakın evlenme, evlenip ne yapacaksın? dedi.
Şok oldum. ‘Ne demek evlenme? Sen neden evlisin? Eşin bu dediğini duysa üzülür.’ şeklinde cümleler kurup söyledim, tabi bunları içimden dedim. Şunu da dışımdan:
-Peki o zaman sen neden evlisin Mehtap Teyze? Boşanmayı hiç düşündün mü?
Mimiklerini görünce benden bu tip bir soru beklemediğini anladım.
-Aaa olur mu kızım, boşanmak ne demek? Kaç senenin birlikteliği öyle kolayca yıkılır mı? Allah korusun de. Erkek kadını gözetir, kollar, kolları güçlü olsun olmasın sarıp sarmalar. Erkeğin sevgisi bir başkadır, ruhunu okşar insanın. En yakın dost olur kısacası her şeyi olur kadının. Eşimsiz kalsam ne ederim ben? Kim sever beni onun gibi, kim sarar, kim dinler, kim ilgimi kıskanır? Eşin kıskanması bile lezzetli olur kızım. Kimin omzuna yaslarım kafamı, annene yasladığınkiyle bir mi olur sanırsın? Kime danışırım böyle güvenle her şeyimi?
Onu dikkatle dinledim, bana evlenme diyen o, ama bu denli güzel düşüncelere, güzel idraklere sahip olan da o. Düşündüklerimizle söylediklerimizin uyuşmasına özen göstermemiz lazım, konuşmak sanat vesselam.
Peki niçin evlenme diyorsun diyemedim, sadece bu düşüncelerinde haklısın dedim.
Sonra geçen arkadaşlarımla konuştuklarım aklıma geldi. Evlenme, yuva kurma isteği içten gelen bir şey, böyle olmasaydı insanlar evlenmek, nesillerini devam ettirmek ister miydi? Kadın ve erkeğin birbirine ihtiyacı olmasa neden evlensinler değil mi ama? Ve bu birlikteliğe Allah lezzet vermese, devam eder mi onca yuva?
Evlenme konusuna sıcak bakmamak bir nevi fıtri özelliklerin bozulmaya uğraması demek… Arkadaşlarımla vardığımız kanı; (kendi açımızdan) kızlarımızın fabrika ayarlarına geri dönmesi lazım, kızlarımızı fabrika ayarlarına geri döndürmek lazım.
Ve sordum kendime:
Evlenmek istiyor muyum? Evet.
Peki neden?
Erkeğin sevgisine ve sıcaklığına ihtiyaç var.
Neden?
Çocukları çok seviyorum hele şimdilerde daha fazla.
Neden?
İçten gelen his bunlar, yürekten. Yapısal yani fıtri…
Geçenlerde sokakta köpeğine bebeğiymiş gibi ilgi gösterdiğini gördüğüm kadına şimdi soruyorum:
”Çocuğa duyduğun, anneliğe duyduğun özlem mi seni köpek beslemeye, sevmeye iten?”
BÜŞRA ŞÜKRAN
Çok beğendiğim bir yazıyı paylaşmak istiyorum.
BANA EVLENME DİYEN TEYZEM
Bana Evlenme Diyen Teyzem… Sen Evli Değil Misin?
Kapı çalınca açmak üzere kapıya yöneldim. Annemin en yakın arkadaşları gelecek bugün.
Annemin en yakın arkadaşları aynı zamanda benimde teyzelerim sayılırlar, hepsiyle aram gayet iyidir, onlarla muhabbet etmek çok keyif verici ve aynı zamanda öğretici, hepsi farklı bir alem…
Sohbet gayet güzel başlamıştı ama hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. Konu evlilik olunca abartıyor muyum bilmiyorum ama tüm gözleri üzerimde hissediyorum, bekarım ya…
Neyse şaşırdığım nokta şu ki Mehtap Teyze bana:
-Aman sakın evlenme, evlenip ne yapacaksın? dedi.
Şok oldum. ‘Ne demek evlenme? Sen neden evlisin? Eşin bu dediğini duysa üzülür.’ şeklinde cümleler kurup söyledim, tabi bunları içimden dedim. Şunu da dışımdan:
-Peki o zaman sen neden evlisin Mehtap Teyze? Boşanmayı hiç düşündün mü?
Mimiklerini görünce benden bu tip bir soru beklemediğini anladım.
-Aaa olur mu kızım, boşanmak ne demek? Kaç senenin birlikteliği öyle kolayca yıkılır mı? Allah korusun de. Erkek kadını gözetir, kollar, kolları güçlü olsun olmasın sarıp sarmalar. Erkeğin sevgisi bir başkadır, ruhunu okşar insanın. En yakın dost olur kısacası her şeyi olur kadının. Eşimsiz kalsam ne ederim ben? Kim sever beni onun gibi, kim sarar, kim dinler, kim ilgimi kıskanır? Eşin kıskanması bile lezzetli olur kızım. Kimin omzuna yaslarım kafamı, annene yasladığınkiyle bir mi olur sanırsın? Kime danışırım böyle güvenle her şeyimi?
Onu dikkatle dinledim, bana evlenme diyen o, ama bu denli güzel düşüncelere, güzel idraklere sahip olan da o. Düşündüklerimizle söylediklerimizin uyuşmasına özen göstermemiz lazım, konuşmak sanat vesselam.
Peki niçin evlenme diyorsun diyemedim, sadece bu düşüncelerinde haklısın dedim.
Sonra geçen arkadaşlarımla konuştuklarım aklıma geldi. Evlenme, yuva kurma isteği içten gelen bir şey, böyle olmasaydı insanlar evlenmek, nesillerini devam ettirmek ister miydi? Kadın ve erkeğin birbirine ihtiyacı olmasa neden evlensinler değil mi ama? Ve bu birlikteliğe Allah lezzet vermese, devam eder mi onca yuva?
Evlenme konusuna sıcak bakmamak bir nevi fıtri özelliklerin bozulmaya uğraması demek… Arkadaşlarımla vardığımız kanı; (kendi açımızdan) kızlarımızın fabrika ayarlarına geri dönmesi lazım, kızlarımızı fabrika ayarlarına geri döndürmek lazım.
Ve sordum kendime:
Evlenmek istiyor muyum? Evet.
Peki neden?
Erkeğin sevgisine ve sıcaklığına ihtiyaç var.
Neden?
Çocukları çok seviyorum hele şimdilerde daha fazla.
Neden?
İçten gelen his bunlar, yürekten. Yapısal yani fıtri…
Geçenlerde sokakta köpeğine bebeğiymiş gibi ilgi gösterdiğini gördüğüm kadına şimdi soruyorum:
”Çocuğa duyduğun, anneliğe duyduğun özlem mi seni köpek beslemeye, sevmeye iten?”
BÜŞRA ŞÜKRAN
