- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

Bir Yaz gunu ANA vatanda..idi..
O gun bir baska Cani yaniyordu...Sabah ezanlari okumaya baslamis!ama sanki O sabah O Ezan bir baska huzunlu idi..
Allahim!Ne muhtesem bir Cagri... Oyle cok hasret kalmisti ki bu Bilali Sese bu Guzel davete...
Yureginde..bir cosku...Sabah namazini eda ettikten sonra Balkona cikti..
Denizin sesi.. martilarin ucusmasi kendi yurek titremesini hisssetti bir an..
Annelere hep malum olur derler ya...Annesi anlamis olacakki KIZIM!dedi gel yanima bir uzan..
sanki icin daralmis biraz sana Kur`an okuyayim..Anna duasi sefkati,ile birlesince biraz rahatladi sanki..garip yarali yuregi...
Anne KIZIM!istersen biraz sahil yoluna in belki Deniz havasi iyi gelir..deyince toparlandi ve Sahile feribotlarin, limanina bir kosumda gelmisti..
bakti ki bir feribot kalkacak..hemen bir bilet alip Son yolcu olarak kendimi iceri atmisti..
.Nereye gider di bu feribot bilmiyordu onemli de degil..idi..
Onun icin Sadece kacmak.. kurtulmak icindeki Aci dan bilinmiyen bir Gaiplige siginmakti amaci..
Mechule giden bir yol ve Yolcu...son yolculugun Son Yolcusu gibi idi...
Kacmak, unutmak, O gun kaybolmak istiyor... kim oldugunu neler yasadigini her seyi ama herseyi unutmak icin kendinden kaciyordu..
Kendisinden ACI sinda ayriliyordu sanki..
Ayrılığı giyinen yüreklerde neden hep bir burukluk ..ACII vardır?
Hayatti olaylari hep farkli bir boyuttan farkli bir Gonul penceresinden bakiyorlardi sanki..
insanogluna ayrılıklar öğretiyordu sabretmeyi, kabullenmeyi..
çaresizliği ve insan olabilmenin ne kadar da ağır bir sorumlulukla..
beraber bir acziyet olduğunu..
Binbir dusunce ile feribotun us katina disarida sakin kimsesiz bir koseye oturmus...
denizi, martilari seyreder iken Allahim!Bu ne guzelik diye..sukr ediyor..
hayalerinde gecmisini cocuklugunu yasiyordu..
belki cook fakir bir ailenin cocugu idi ama hep mutlu ve huzurlu oldugunu hatirliyordu..
Birden .. bir cocuk sesi duydu..Feribotun gorunmiyen ote kosesinden ..geliyordu..
cocuk ANNE!Karnim cok ac !!Cook ACIM diyordu..
bir an deniz kokusu ve o cocugun soyledikleri Onu gecmisine goturmustu...
denizden yeni cikmis ciliz cocuk halini ve O garip hastalikli Annesini goruyordu....
deniz cok aciktirmis..olmali ki Anne karnim cok ac!sunlardan biraz taze ekmek istesem olur mu?
Anne! bak O taze ekmek.. sicaciik mis gibi ne guzel de kokuyor.. hmm
sanki kokusu yuregine isliyordu cocuk ac haline..
Annesi Hayir!KIZIM Hayir!
Yaradan durur iken Yaradilanin kapisina gitmek yakismaz !Bize diyordu..
ama ben cok aciktim diyen cocuksu halini hatirliyordu..
Anne bir gun buyudugumde firinci ile evlensem olur mu ki her gun taze sicak ekmek yerdik ..hem icine biraz da seker biraz da su koyduk mu ne guzel olurdu degil mi Anne?
niye ki bize bakkal amca hep cook bayat ekmek veriyordu ki..diye annesine soylendigini hatirliyordu..
o zamanlar O nerden bilebilirdi ki bayat ekmegi yari fiatina alindigini..Taze ekmegi O fakir Halli ile cocuklarina yetistiremedigini..
Cocuk halli ile nerden bilebilirdi ki...
Annesi; Kizim Rabbim bir insani bir sey ile nasiplendirecegi zaman sebepleri de yaratir diyordu...
kendine geldiginde halen ayni Cocugun sesini duyuyordu..
Allahim!bir sey yapmak lazim.. ama ne ki?....Bu Sesin Sahibini Kirmadan incitmeden bir seyler yapilmali idi ama ne yapabilirdi ki?
Not:devam edecegim..