Aleykum Selam gönlü güzel kardesim ..Babanizin da mekani cennet olsun ins..
açık sözlü dürüst ve samimi olmamin baslangicini anlatirsam beni daha iyi anlarsiniz..
bildiginiz gibi burada Cocuk koruma servisinde calismaktayim..
gecmiste burada musliman, miskin,, garip kimsesiz bir annenin duygu ve sinir bozuklugu oldugundan cocuklarina siddet uyguluyor diye..
3 tane cocugu birden alininca bu Anne Calistigim cocuk kurumunun binasina cikip intihara tessebus ettiginde..tabi herkes bir anda toplanmisti....
polisler. psikologlar. vs. vs.. herkes yalan ,bos avunmalar..aklin almadigi ,inanmadigi senaryolar anlatarak onu Gökdelen olan binanin catisin kenarindan cekmeye calisiyorlardi ..
Tabi kadinin akli gitmis.. kizginlik, KIRGINLIK..umutsuzluk.. yanlizlik ve Seytan da bos durmuyor.. atla asagiya da kurtul.. diye fisiltiyor...atla..atla..atla!!
Allahim!!Bu kadinin cocuklarini is yerimin emri ile ben almistim.. kendine bir sey yaparsa bu vicdan azabi ile yasiyamam!diye aglamaya basladim...
Ben de yanina ciktim..ve bu kardesim.. son intihar tessebusunde.. ciglik cigliga bagiriyordu.. ben bir hicim!hic kimse beni istemiyor.. sevmiyor..!
ben yasamayi Hak etmiyorum!Cocuklarim bile beni sevmiyor ? niye bosuna aci cekiyorum..?BIKTIM artik BIKTIMMMMM...
Su an bile agliyorum..O halli gözümün .önünden gitmiyor..cok üzücü...bir sevdigin insanin ,Din kardesinin karsinda kendinin dunya ve ahirettini mahv etmesine seyirci olmak..
ve buna benim sebep olmam daha da cok acitiyor ve korkutuyordu beni...
O Aksama dogru yagmur yagiyordu.. Onu anlamaya calisiyordum.. ama intihar care degil idi.. !
ellelebet cehennemde azap cekecekti..Belki de Bana HAKKINI helal etmedigi icin ben de cehenneme gidecektim..
cocuklarini hakli sebep ile alsam da bir Annenin yuregini YAKMISTIM...O giderse ben Allahin huzuruna bir daha cikamam diye titremeye baslamistim...
GIDECEKTI.. BIR DAHA HAYATIN BU GUZEL RAHMET YAGMURUNU TENINDE HISSEDEMEMEK,..NEFESI ALIP VERMENIN BILE MUTLULUGUNU YASIYAMIYACAKTI..
onu ikna etmeye calisiyordum olmuyor.yapamiyordum ikna olmuyordu..
bu sefer herseyi bir kenara birakip ona samimiyettim ile gercekleri anlatmaya baslamistim..
burdan indiginde akil ve ruh hastahanesine gidecegini, 1 sene tedavi gorecegini, belkide cocuklari onu hic affetmiyecegini ihtimali de vardi..
ama butun bunlari gecip tekrar cocuklarini alip bir Aile olmasi umudu, firsatti da olabilecegini anlatiyordum..
Cocuklarina O hastahaneden cikincaya kadar sahip cikacagimi, ona her zaman destek olacagim sozunu veriyordum...
intihar ederse cocuklarini cook Acitacagini ,onlari tamamen kaybedecegi gercegini haykiriyordum..
Allah`in onun Hakkindaki hukmune RAZI gelmesini ve Rabbine Teslim olmasini agliyarak soyluyordum..
Allah cc. Senin icinde bulundugun hazin durumu bilmedigini mi Seni Yanliz birakacagini mi saniyorsun..? in oradan ve Rabbine sigin ve Tesli ol l
utfen diye konustukca beni ve gercekleri duyabiliyordu artik!!
ve o gun anladim ki;
insanlara masal anlatarak uyutmak yerine gerçekleri anlatarak uyandırmak gerekli...
Yaralı yürekler, okşanmaktan hoşlanır yumuşak eller yumsacik yureklerle..
Uzattığın el, ipekten olsun.. söylediğin söz kalpten,samimi ve hakkikat olsun..
bakışların içten.. kucak açışıncandan? iltifatın inancından ve gazabın da adaletinden olsun..!!
Hayirli gunler kardesim...