Selâmün Aleyküm arkadaşlar, bu yazıyı utanarak yazıyorum, ben bir hata yaptım, canım çok yanıyor yıllar önce biriyle sevgiliydim o zamanlar aklı havada bir kızdım onunla öpüştük ve bana söz verdi asla ayrılmayacağız diye, saftım ona güvendim, sonra ayrıldı benden. o kadar kötü olmuştum ki, hergün ağlıyordum kendimi kirli hissediyordum, utanıyordum her hatırladığımda. Allaha beni affetmesi için çok dua ettim, namaza başladım, bir yandan onu da diliyordum, hayırlı olsun ve benim eşim olsun çünkü o benm ilk öptüğüm adamdı diye. yıllarca kimseyle sevgili olmadım, hep dua ettim bundan sonra sevgili olacağım kişi benim eşim olur inşl. diye. Yıllar sonra birgün tam ben onu unutmuşken çıktı geldi. Allah dualarımı kabul etti dedim, sevindim eşim olacak bu benİm dedim, inandım yemin ediyorum öyle gözyaşı döktü ki öyle sözler söyledi ki inandım. Yine öpüştük, biraz daha ileri gittik ve o saçma sapan bahaneden yine ayrıldı benden, çok dil döktüm etme diye, biz senle o kadar çok şey yaşadık gitme diye dinlemedi, gitti.
Yemin ediyorum şu an gözyaşlarım sel oluyor bunları yazarken, ister saf deyin ister salak, ben inandım ya kendimi o kadar kötü hissediyorum ki, ben sadece o benm eşim olsun istedim, güzel yavrularımız olsun istedim biliyorum yapmamam gerekiyordu işte, yaşımda küçük değil hani 21 yaşındayım pişmanım, onunla yaşadığım herşey için o kadar pişmanım ki. Allahım yine beni affeder mi bilmiyorum bunun için çok dua çok tövbe edeceğim ama benm içim o kadar yanıyor ki, bunlar ondan çıksın istiyorum. o beni bıraktı ya, canı yansın çok istiyorum ama beddua etmiyorum, Allahım sen bildiğin gibi yap diyorum.
Aslında benm sormak istediğim şey, bende hatalıyım ama inandığım için, o da hatalı değil mi bana söz verdiği için, sizce çıkar mı ahım ondan? yani benm gibi birinin ahı(kendimi o kadar günahkar hissediyorum ki) benim de ahım çıkar mı...
Yemin ediyorum şu an gözyaşlarım sel oluyor bunları yazarken, ister saf deyin ister salak, ben inandım ya kendimi o kadar kötü hissediyorum ki, ben sadece o benm eşim olsun istedim, güzel yavrularımız olsun istedim biliyorum yapmamam gerekiyordu işte, yaşımda küçük değil hani 21 yaşındayım pişmanım, onunla yaşadığım herşey için o kadar pişmanım ki. Allahım yine beni affeder mi bilmiyorum bunun için çok dua çok tövbe edeceğim ama benm içim o kadar yanıyor ki, bunlar ondan çıksın istiyorum. o beni bıraktı ya, canı yansın çok istiyorum ama beddua etmiyorum, Allahım sen bildiğin gibi yap diyorum.
Aslında benm sormak istediğim şey, bende hatalıyım ama inandığım için, o da hatalı değil mi bana söz verdiği için, sizce çıkar mı ahım ondan? yani benm gibi birinin ahı(kendimi o kadar günahkar hissediyorum ki) benim de ahım çıkar mı...
