- Katılım
- 18 Şubat 2012
- Mesajlar
- 677
- Tepkime puanı
- 3
- Yaş
- 67
Padişah emir buyurmuş . Vezirlerim lalalarım. Cuma günü bir meclis toplantısı yapacağım . Herkes orada bulunsun . Vakit gelir dem bulur. Herkeste bir telaş . Lalalar gelir. Herkes ayağa kalkar . Bir kişi kalkmaz .vezirler gelir herkes ayağa kalkar . O kişi gene kalkmaz. En son bir nida sesi gelir padişah geliyor. Herkes heycan içinde ayağa kalkar . O kişi gene ayağa kalkmaz ve padişahın dikkatini çeker. Veziri çağırır ve sorar kim bu ayağa kalkmayan . Vezir durumu anlatır. Hiç birimize kalkmadı der. Padişah dizinin dibinde oturan adama sorar. Niçin kalkmadın canınamı susadın be adam sen kimsin . Adam cevap verir. Padişahım . Siz bir zamanlar çocuktunuz evet. Sonra genç oldunuz evet. Sonra . Asker oldunuz evet. Sonra orduların başına geçip padişah oldunuz evet . Ve bir gün ölüp gideceksiniz hiç olacaksınız . Padişah düşünür buda doğru evet. Işte ben o hiçim . Niçin ayağa kalkim . Hiçlik makamı kainatın karşısında beden arzını yok edip. Kainatı sevgiyle ayrım yapmadan kucaklamaktır . Bizler bir gün hiç olacağımızı acıda olsa unutmamalıyız. Bir eserdir sevgiyle muabbet. Görmezmisiniz kainatı kucaklamış HZ MUHAMMED aeo RUHUL EMİNUzgunnn