- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185

şu insanoğlu… ne Tuhaf bir Varlik Bir muamma…
Hep Sevilmek ister ama yargisiz,kaygisiz Sevmeyi bir turlu beceremez..
Bazen insanlari anlamaktan gercekten zorlaniyorum..
ne olacak hepimiz etten ve kemikteniz ...
O kadar da basit degil..Öyle değil et kemik fizyolojik yapı insanı tanımlamaya yetmiyor.
“Sen kendini basit bir varlık mı zannediyorsun? Sende âlemler gizlidir “Hz.Ali ra. bile bunun asirlar oncesi farkinda iken..
bizler halen insaniz etten kemik ten diyebiliyoruz..
Mevlana Hazretleri de;”Sen düşüncelerden ibaretsin, geriye et ve kemiksin.
Gül düşünür, gülistan olursun, diken düşünür dikenlik olursun.”diyerek insanı düşünceyle özdeşleşmiştir.
insanoglu ebedilik icin yaratilmis ruhunu ebediyete taşıyan Ulvi bir mahluk iken bu kadar basitte alinmamali...
insanin nasil yasadigi kadar hayattini nasil ve nerde bitirip ardinda neler biraktigi da insanligi kadar onemli oldugunu anladim..
Sonunda ölüm olan bir yaşamın, faydalı, verimli bir geçmişi ve kişinin geride “HOŞ BİR SADA” bırakmasıdır asıl olan…
Seven ve sevilen ,HAYIR ile anilan olmak…Olabilmek...
”sizin hayırlınız; insanlara en çok faydası dokunanızdır.”
İlahi beyanın kapsamına girmek için, bir mum misali yanıp tükenip başkasına ışık sunmak…
Allahu teala buyuruyor ki'”tanışasınız diye sizleri kabileler halinde yarattık.”
Ayrışmak vuruşmak için değil, tanışmak kaynaşmak için… Atalarımız “hayvanlar koklaşa koklaşa, insanlar konuşa konuşa anlaşır.” Demişler demesine de olmuyor işte.
Ön yargılar, peşin hükümler, hizipler gruplar konuşmaya, anlaşmaya, kaynaşmaya izin vermiyor bir türlü…
Sevgi yerine kin ve nefret tohumları ekiliyor…
Keske diyor! ve Dualar ediyorum,Gönül gözünuzu acin artik!!
dar kalıplardan sıyrılın, at gözlüğü kişilere ve olaylara tek yönlü bakmayın, anlamadan dinlemeden hüküm vermeyin..
baskalarini her yargilayip ,agir elestirdigimizde kendi kisilik , bilgi ve insanligimizi cizip bictigimizi farkinda bir olsak...
Zaman hızla akıp gidiyor, yarınlara hazırlanmak lazım.
Mevlana “dün geçti, düne ait şeyler de geldi geçti cancağızım
Bu güne dair yeni şeyler söylemek lazım.”der.
Hepimiz insanlık ailesinin bir parçasıyız. Yaşamı gülistana çevirmek, geride hoş bir sada bırakmak istiyorsak, dikenleri temizleyip, gönül bahçemize sevgi çiçekleri dikelim.