Allah'a şükretmenin de bir nimet olduğunu düşünürsek (çünkü izin vermez ise şükretmek aklımıza gelmez), ona şükrederken de, bize şükretmek için fırsat verdiği için yükümlülük altına giriyoruz. Doğru dua, doğru şükür, nasıl olur?
Muhakkak öyle; Allah niyete bakar. Bir an susarsın ve tüm kalbinle Allah dersin, şükür sayabilir bunu. Nihayetinde onun elinde her şey. İçimizi de bilen o kuşkusuz... Fakat demek istediğim şu aslında: Dua veya şükrederken dahi bizi yaratana yeni bir şükür için borçlanıyoruz aslında. Yani hiçbir şükür, hiçbir nimetin karşılığı olmaz, olamaz.Bence dogru dua samimi duadir, cunku kime sorsan kendine guzel gelir dogru gelir duasi ama Allah her iste oldugu gibi duada da, şükür de de SAMIMIYETE BAKAR!
Niyet ne ise ele gececek odur!
Niyet samimi ise dua da dogrudur, ŞÜKÜR DE...