Allah rızası için yardıma ihtiyacım var

engnclk

Yeni Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
1 Ekim 2014
Mesajlar
1
Tepkime puanı
0
Selamun Aleykum Kardeşlerim, Abilerim. Öncellikle içinde bulunduğum durumun benim için ne kadar zor ve çaresiz olduğumu belirtmek isterim. Allah rızası için yardıma ihtiyacım var. Anlatacaklarıma başlıyorum Müslüman kardeşlerim. Ben sadece Müslümana güvenirim ve bundan dolayı sizin fikirlerinizi belki de yardımlarınızı istiyorum.

6 yaşımda annemle babam ayrıldı ve annemle birlikte dedemlerin yanına yerleştik. Annem genç olduğu için çalışmaya başladı şu an 41 yaşında. Geçirmiş olduğu olumsuz evlilik den dolayımıdır bilmem ama psikolojisi onu tanıdığımdan bu yana pek iyi olmadı. Dedemse o zamanlar polis memuruydu. Yiyecek ekmeğimiz hep oldu ama sevgimiz huzurumuz yoktu hiç. Bence bir insanı hayat'ta tutan ve yaşamasının doğru anlamda devamlılığını sağlaması açısından önce huzur ve mutluluk gelir. Her zaman Allaha sığındım hep dua ettim daha mutlu olalım diye hep huzur istedim. Sadece gözlerimi kapatıp Allaha sığındığım zamanlar mutlu olabiliyordum içim sadece o zaman ısınıyordu. Ve huzur bulabiliyordum.

Ailemizde ki olumsuzluk devam etti ilkokula gittiğim sıralarda güzel yazı yazamadığım için dedemin kemerle dayağını yedim. Gururum kırıldı, üzüldüm. Yazımı düzelttim, dedem mutlu olsun diye bu sefer'de bana mı yazıyorsun diye küfürler eşliğinde yaka paça odama atmıştı. Zamanım bu tepkilerle geçti ve zaman içinde ailemin bana karşı bu yönde davranışları hep sürdü.

Neden diyeceksiniz. Neden sadece sana. Sadece bana değildi evin içinde ki bu huzursuzluk her zaman vardı ve birbirlerine dişlerini geçiremedikleri zaman hep benim üstüme gelinirdi. Zaman geçti dedem dayak atmayı bırakmış ama ettiği iğrenç küfürlerden hiç vazgeçmemişti. Bende Allah'a sığınmaktan vazgeçmedim. Artık annemin bana karşı olan sert tepkileri ve sadece dayak olan yaklaşımı yerini yabancı bir insana bırakmıştı. Aynı evin içerisinde birbirini tanımayan iki insan olmuştuk annemle.

Ne kadar acıdır bilir misiniz. Bir gün bir Ramazan ayı oruç tuttuğum gün belki sarılırsam o da üzülür sarılır konuşuruz dedim. Ve gittim sarıldım anneme sanki yabancıymışım gibi yüzüme dönüp benim senin gibi bir çocuğum yok dedi. İçimden akıp yayılan acıyı anlatabilmem mümkün mü? Dödüm kardeşlerim ağlayamadım keşke ağlayabilseydim ama içime attım. Allah'ın izniyle O'nun rızasıyla giriştiğim bir işte boynumu büküp ağlayamazdım. Söylediğim gibi Lise dönemimde belki de yaşadığım bu durumlardan dolayı başarısız bir eğitim hayatı geçirdim. İki dönem karnem'de 3 - 4 tane geçersiz not oldu. Bundan dolayı dedem beni dövdü yine. Çalışmıyacaksan gitme okula boşuna mı para vericez sana git sanayide çalış dedi. Ben vazgeçmedim okumaktan aynı zamanda bir iş buldum. Kitapçılık yaptım. Hem okuyup hem kazandım elimden yettiğince kendi giderlerimi kendim gidermeye çalıştım.

Notlarımı düzeltsemde Yinede benim geleceğimi eğitim açısından ciddi anlamda karşılayabilecek bir düzeyde olamadığımı düşündüm. Lise bitince işime devam ettim. Bir gün dedem eve gelince artık okulunda yok o paranın yarısını eve bırakıcaksın yoksa yiyecek ekmeğinde yok dedi. Tamam dedim. Ondan sonra ki yediğim her lokma boğazımda tıkanıp kaldı. Hayatımı sürdürmeye devam ettim. Bazen gitmek gerekir ama gidebilecek gücüm yoktu. Annemle ne kadar konuşmak istesemde aldığım sonuç hep aynı oldu ve artık konuşacak yüz bulamadım kendimde.

Askere giderken sadece anneannem kapıya kadar geçirip Allaha emanet ol deyip gönderdi. Ve askerliğim boyunca kimse aramadı. Aldığım 35 lira maaş vardı onunla idare ederdim. Arayıp para isteyecek yüzüm olmadı hiç. Yapamazdım. askerliğim bitti geldiğim ilk gün dedem kahveden gelip ben yemek yerken git kendine yarın bir iş bul bu eve para vermeyeceksen yatacak yerinde yok dedi. Dewdiği gibi yaptım. 1 hafta içerisinde iş buldum aldığım maaşın yarısını eve bırakmak zorundaydım iş yerinde evden hazırladığım ekmek arasını götürüp yedim hep. aylar böyle geçti.

Kendime her ay 2 kitap alırdım. param ona yeterdi onlarda çabuk bitmesin diye günde 2 3 gazete alıp her satırına kadar okurdum. Odamda elektrik bağlanatısında arıza olduğu için kitaplarımı mutfakta okurdum. Ne zaman biri girse çıkarkenb kapıyı çarpıp çıktı. Her defasında üzüldüm. Ama Allah rızası için sabrettim. Işık açık olduğunda kızdı dedem, bu saate kadar niye açık bu ışık diye sabrettim. Yemek yerken kaşığın tabakta çıkardığı sese laf ettiler. Ama kardeşlerim dayanacak gücüm kalmamıştı. Ekonomik sebeplerden dolayı işten çıkartıldım. Son 1 ay işsizdim.

Bu süre içerisinde dayım geldi neden çalışmıyor diye tartıştılar odaya çağırdılar beni yanlarına gittim. Biraz konuştuktan sonra birşey söyleyecek oldum dedem boğazıma çöktü dayımsa senin söyleyecek birşeyin yok o sesin çıkmayacak dedi. Parmaklarının izi bir kaç gün çıkmadı boğazımdan. 2 gün önce sabah vakti dedem odamın kapısını açıp bağırdı cevam veremedim tekrar bağırdı bu sefer çok ağır küfürler etti.Bende ona bu küfürleri edemezsin diye karşılık verdim bağırdım.Çünkü kardeşlerim ettiği klüfürler kabul edilebilir gibi değildi. Ben bağırdığım için suçlu oldum. Annem bana bağırdı sadece teyzem dedemi tutmaya çalıştı yine boğazımı sıktı ama var gücüyle. Komşumuz koştu annem komşumuzu bana kışkırtmaya çalıştı parmağıyla beni işaret ederek alın bunu diye bağırdı. Komşumuza anlattım ağladı. O da biliyordu. git oğlum yoluna git dedi. Allah razı olsun dün geceyi onlarda geçirdim. Bir çanta hazırlayıp içine yiyecek giyecek koyup yol paramı verdiler Allah razı olsun iyi insanlar.

Şimdi bunları neden anlattım diye sorarsanız kardeşlerim. Ankara'dan çıktım geldim İstanbul'a Uzaklaşmak yeni bir hayata başlamak için Allah'ın rızasıyla. Ama burada ne kalabileceğim bir yer ne de kimse var. Lütfen kardeşlerim benim elim harama gitmez, beceremem hırsdızlığı, kötülüğü. Allah beni korusun bu günahlar'dan ama ben yapamam kardeşlerim haram yiyemem, açlıktan ölürüm. Yakıştırmam açlıktan ölmeyi kendime. Bir iş bulmak lazım Allah'ın izniyle ama kalacak yer yok. Ben seçmedim böyle olsun hayatım ama bir gün olsun isyan da etmedim.

Eğer kardeşlerim varsa bildiğiniz, tanıdığınız, gördüğünüz ,duyduğunuz bir yer ya da birileri varsa lütfen bana yardımcı olun ben her zaman karşılığını öderim. Güven konusunda endişeniz olmasın isterseniz karakola gidebiliriz bana yardımcı olmayı düşünen bir kimse varsa sabıka kaydım da yok Allah'a şükür tek bir suça bulaşmadım 24 yaşıma geldim. Hepiniz Allah'a emanet olun. ben numaramı bırakıyorum hani belki birisi çıkar konuşmak anlamak ister diye numaramı bırakıyorum Lütfen yardımcı olun kardeşlerim. Eğer hiç bi sonuç alamazsam sokakta kalacağım bu gece ama kendime yakıştıramıyorum hiç. Anlattıklarım inanması zor şeyler biliyorum ama ben yoluma Allah rızası için çıktım çantamı alıp ve hayatımda hissetmediğim bir huzur oldu içimde. Belki yarınım garanti değildi ama artık orda ki rahat yatağımda acılarla ve üzüntüyle yatmaktan daha zor olamaz artık hayat benim için. Babamı soracak olursanız ayrıldıklarından bu yana görüşmedim hiç. O da aramadı beni.

Şimdi çıkmak zorundayım inşallah bir abimiz ya da arkadaşımız ilgilenir Allaha emanet olun.

YÖNETİM/EDİT: Yazıyı yazan kardeşimiz telefon numarasını bırakmış. Ulaşmak isteyen olursa bu konunun altına mesaj yazabilir. Telefonunu verebiliriz...
 

Turab

Teknik Ekip
Yönetici
Admin
Katılım
22 Şubat 2011
Mesajlar
7,015
Tepkime puanı
423
Aleykümselam kardeşim, Allah c.c yardımcın olsun, İstanbul gibi bir şehirde işşsiz ve tek başına olmak çok zor, dediğin gibi inşAllah bir ilgilenen olur. Fakat olmadığını düşünelim! Yapman gereken ilk şey kalacak yer bulmak, sokakta yatmak olmaz, buna da durumum yok diyorsun. O halde çalışanına yatacak yer veren bir iş bulsan iyi olur. Mesela geçici olarak, oto yıkama, lokanta veya hizmet sektöründe olabilir. Bu tür işletmeler genellikle kalacak yer verirler. Fakat tam bayram üstü, herkesin telaşı olur. Yanlış bir zamanda gelmişsin. Bayramı geçirmen gerekirdi. Neyse olmuşla ölmüşe çare yok! Söylediklerimi bir değerlendir. Bulunduğun çevrede bir kaç esnafa akıl danış. Buradan senin telefonunu isteyen olursa kendisine ileritiz. Allah kolaylık versin.
 

EmeliNur

Katılımcı Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
26 Ekim 2014
Mesajlar
17
Tepkime puanı
1
Selamunaleykum, ben kardesime duadan baska birsey yapamam, yasadiklarini okudum ve gerçekten çok uzuldum. Neler yasayanlar var su dunyada.. Rabbim yardimcilari olsun hepsininde. Kardesim ben istanbullu deyilim, Turkiyedede yasamiyorum ama senin için dua ediyorum, Rabbim seni tum kotuluklerden korusun ve yardimcin olsun InsaAllah. Rabbim yollarini açsin, hayirli temiz insanlarla karsilastirsin InsaALlah. Sakin kendini birakma, kotu islere bulasma. Rabbin bir kapi kapar bin kapi açar, her zorlukla bir kolaylik verilmistir yeterki inanmaktan ve dua etmekten vazgeçme InsaALlah.. Dogruluktan vazgeçme.. Sigin Rabbine.. ALlah'a emanet olasin.. Selametle
 

nergizz

Yeni Kardeşimiz
Üyemiz
Katılım
8 Ekim 2014
Mesajlar
3
Tepkime puanı
0
Merhaba,
Ben size yardımcı olamayacağım belki ama yine de yazmakdan alakoyamadım kendimi...
Bu arada inşallah kendiniz için ayakta durabilecek bir şekilde iş ve yatacak yer bulabilmişsinizdir inşallah.
Bir anne olarak ben baba ocağına dönmenin ezikliğini kucağınızdaki himayenizdeki cocuğunuz ve size bakmak zorunda kalan bir anne ve baba....Yaşanan zorluklar ... Anne bir tiske vurmasa bile elinde olmadan çocuğunun gördüğü şiddeti izlemeye mahkum olması... Bütün bunlar benim için gözyaşı....evden umutlarla ayrılış ve bir tükenişle hem de kucağında bebeyle dönüş ve eziklik...Bence tüm olanlara rağmen annenizi affediniz.hatta hayatınıza dahil olamamı oln babanızı bile affediniz. Ama en çok da annenizi... Allaha emanet olun ve Allah hepimizin yardımcısı olsun.Baba ocağında evlat yetiştirme konusunda konuşulacak çok söz var ama bazen susmak da fayda var...Yaşananların görüldüğü gibi olmadığını baba ocağına dönüşünde anlıyorsunuz her şeyi....Zorunda olmasanız zaten gelmezsiniz...Gideceğiniz tutunacağınız hiç bir şey yok...
 
M

MMisafir

Kayıtsız
Misafir
Selamun Aleykum,
kardesimizden yeni bir haber var mi acaba ? Suan ki durumu nasil, nerde ne yapiyor ?
Bilgilendirirseniz memnun olurum
 
Üst Alt