JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="A.Ates" data-source="post: 101375" data-attributes="member: 10236">Esselamü Aleyküm. Abla bende ergenlik çağında biri olarak düşüncelerimi yazmak istedim.Lise de kendimi birçok şeyden uzak tuttum arkadaşlarımla bile nadiren bir araya geldim ve odamdan da bizimkilerin yanına  10-15 dakika uğrayıp hemen geri odama giriyordum, kitap okuyordum, aynı şekilde film seyrediyordum, müzik dinliyordum ama bunun zararını bir süre sonra iletişim kuramaz hale gelince anladım. Tanıdığım kişilerle bile sohbet edemez oldum sürekli bir sıkıntılı halde oluyorum, rahat edemiyorum. Her şey boş geliyor odama kapanıp kendi halimde kalmak istiyorum öyle hayaller kurup orada yaşayıp dışarıya çıkmak istemiyor insan. Abla dediğin gibi eğer küçüklükten itibaren tanıyor olsaydın farklı olabilirdi şuanda büyük ihtimalle de çekiniyordur bunun ilacı zaman gibi tabi ablalarım daha iyi bilir.Ama eğer sürekli odasında yalnız kalıp da zaman geçiriyorsa tek başına, benim yaşadığım sıkıntıları da yaşabilir.Allah Yardımcın Olsun AblaEsselamü Aleyküm</blockquote>